واکنش تند روزنامه جوان به مراسم افطاری سینماگران با رییس جمهور

شکر خدا سفره ایران اسلامی، آنقدر بزرگ، وسیع و پرنعمت است که می‌تواند پذیرای میهمان‌های شایسته بسیار از سراسر کشور و جهان اسلام باشد.

ضیافت آن هم در حاشیه ضیافت الهی در ماه مبارک رمضان با میهمان بازی رایج متفاوت است. در اغلب میهمان بازی‌های معمول، آنچه ملاک است، گسترش مناسبات مالی، اقتصادی، سیاسی و گاه هم فرهنگی است. در واقع دوستی و محبت و رضای خداوند و خدمت به خلق‌الله در این نوع محافل و مجالس رسمی و غیررسمی جایی ندارد. البته برگزاری چنین مراسم و محافلی در همه‌جا مرسوم است و با توجه به شخصیت میزبان و جایگاه و موقعیت مالی، شغلی و اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و ورزشی عملکرد متفاوت تبلیغاتی و اجتماعی می‌یابد. اغلب ضیافت‌های غیرشخصی که در قالب‌های اجتماعی و به شکل تشکیلاتی و رسمی برگزار می‌شوند، معمولاً هزینه غیرشخصی هم دارند. در واقع این جلسات، گر چه با انگیزه و تبلیغ مردمی شکل می‌گیرند، لیکن چیزی بیش از دورهمی دوستان همفکر و همسو نیستند. با آنکه همگان مختارند تا چنین محافلی برای خوش و بش و گفت‌وگو و تعامل برگزار کنند، اما گاه این مجالس شبیه گردهمایی شده و قرار می‌شود با انبوهی از میهمانان گزینش شده، همراه میل کردن نان و پنیر افطاری ساده! حرف‌هایی هم‌ زده شود. میهمانی یا همان ضیافت افطاری جناب آقای روحانی، رئیس‌جمهور محترم با وجود دعوت از میهمانان خاص و گزینشی، عجیب رنگارنگ بود. رنگینی نه به جهت سفره غنی و دیالوگ‌های کسانی که در آنجا به نرخ روز حرف زدند و افطاری میل کردند، بلکه از بابت شرکت انواع میهمان‌ها بود.

در میان جماعت میهمان که اکثراً از اهالی هنر و فرهنگ بودند، همه نوع هنرمند و حتی بی‌هنر وجود داشتند و جالب‌تر اینکه به‌رغم انتخابی بودن آنها برای حضور در این دورهمی، افرادی که از جایگاه خود و دیگران بارها دولتمردان و خود رئیس‌جمهور را مورد نوازش سیاسی و اعتراضی قرار داده‌اند، حضور پررنگ داشتند و بعضاً این بار مجیز‌سرا شده بودند. مشخص نیست هدف از این گردهمایی، ایجاد دوستی و آشتی سینماگران با یکدیگر و با دولت آقای روحانی بوده، یا دلگرم کردن کسانی جهت دادن امتیازهای مالی و مقامی هنری و فرهنگی! و یا مقصود گردآوردن یار و یاور در حوزه‌های فرهنگ و هنر برای حمایت از اقدام‌های سیاسی بعدی بوده است! و شاید هم هیچکدام و نیت پذیرایی از هنرمندان مؤمن و روزه‌دار برای خشنودی خداوند بوده است! اما نه، این‌طور یک جای کار می‌لنگد و آن اینکه در جوار چند هنرمند محترم، به اصطلاح هنرمندان معلوم‌الحالی بودند که هیچ ارتباطی با روزه و ماه رمضان و به‌ویژه هنر و هنرمند نداشتند. از آنسو این نکته سؤال برانگیز است که چرا در میان میهمانان ضیافت رسمی و دولتی آقای روحانی از هنرمندان ارزشی و سازندگان آثار با محتوای دینی و اجتماعی چندان خبری نبود، مگر نه این است که مسلمانان روزه‌دار و هنرمندان متدین برای شرکت در ضیافت‌های افطاری اولویت دارند؟! در هر حال جلسه و دورهمی گروهی از هنرمندان سینما و تلویزیون به بهانه افطاری برگزار شد و بعضی از آنها هم در تأیید و تجلیل خود و رؤسایشان سخن گفتند و از فرصت به دست آمده برای همدلی و حل مشکلات سینما و هنرمندان نهایت بهره را بردند! به عبارتی قول و قرارها گذاشته شد و وعده‌ها کام‌ها را از بامیه‌های روی میز شیرین‌تر کرد! واقعاً خسته نباشند، میهمانی باشکوهی بود! و عن‌قریب دستاوردهای این جنگ هنری که به نام ضیافت و به کام از ما بهتران برگزار شد، در محافل هنری و سینمایی رونمایی خواهد شد. آقایان قبول باشد!

روزنامه جوان

پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما