پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

خانه سینما نیز در متنی کوتاه نوشت: «خانه سینما درگذشت تهیه کننده، نویسنده و کارگردان پیشکسوت سینمای ایران زنده‌یاد کیومرث پوراحمد را به خانواده محترم ایشان و اعضای محترم جامعه اصناف سینمای ایران تسلیت عرض می‌کند.»

در پیام کانون کارگردانان سینما نیز آمده است: «در شانزدهمین روز بهار کیومرث پوراحمد، کارگردان برجسته سینمای ایران از میانمان رفت. کانون کارگردانان سینمای ایران با اندوهی بسیار، به خانواده او و خانواده بزرگ سینما تسلیت می‌گوید.»

همچنین متن پیام گروه سینمای فرهنگستان هنر، بدین شرح است: «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ. وَ یَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ

کیومرث پوراحمد دیگر در میان ما نیست.‌ خالق لحظات بیادماندنی، کسی که جایگاه و حرمت کلمه را پاس می‌داشت و تفسیر و ترجمان کلمه به تصویر را نیک می‌دانست، کسی که شور و شعف و درد و دل‌مشغولی زندگی را با تمام وجود بیان می‌کرد، آری او که نازک‌طبع بود و روح پرخروش و سرکشش تاب حبس تن را نداشت…دیگر در میان ما نیست.
ما مانده‌ایم و یک دنیا حسرت، که کاش بیشتر حرمت می‌داشتیم و می‌دانستیم هنرمند طبع و روحی حساس و شکننده دارد، کاش نرم‌تر و آهسته‌تر به سراغش می‌رفتیم…کاش چینی نازک تنهاییش ترک برنمی‌داشت…
ما مانده‌ایم و یک دنیا افسوس و البته که طنین یک هشدار، هشداری که گویی با این فقدان،‌ این‌بار رساتر از همیشه به گوش جان می‌رسد: ما را چه شده است که هنرمندان‌مان این‌طور و با بهای جان خود، پیام ناخرسندی خود را به گوش ما می‌رسانند؟ در کجای زمان ایستاده‌ایم و تا چه اندازه مراقب و متوجه دشواری‌ها، تیرگی‌ها و چالش‌های برناگذشتنی پیش رویمان و تصویری که از آینده برایمان ترسیم شده است هستیم؟ چقدر با خودمان و عزیزانمان مهربان هستیم و به آنها مهر می‌ورزیم؟
کاش بیشتر حرمت بگذاریم و قدر و منزلت گنجینه‌های هنر و فرهنگ‌مان را پاس بداریم، چراکه نومیدی و گسترش آن، هیولایی دهشتناک است که اگر بر جامعه مستولی شود، به هر دلیل و واسطه‌ای باشد، دل‌های بسیاری را خواهد فسرد و جان‌های عزیزی را از ما خواهد گرفت.
امید داریم که به مدد رحمت واسعه حضرت دوست، روح آن عزیز در  آرامش ابدی باشد.
آمین
گروه تخصصی سینمای فرهنگستان هنر»

خانه هنرمندان ایران نیز در پیامی درگذشت این نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون را تسلیت گفت که بدین شرح است: «درگذشت دردناک و تکان‌دهنده‌ی آقای کیومرث پوراحمد، هنرمند ارزنده‌ی سینمای کشورمان جامعه سینمایی و مردم فرهنگدوست ایران را در بهت و ناباوری فرو برد. خالق فیلم‌ها و سریال‌های برجسته و به‌یادماندنی که خاطرات جمعیِ چند نسل به آثار او پیوند خورده است، حالا دیگر در میان ما نیست.
فقدان اندوهبار و غم‌انگیز کیومرث پوراحمد را می‌توان هشداری جدی برای مسئولان و کارگزاران کشور تلقی کرد که پاشیدن بذرِ ناامیدی در جامعه، بی‌توجهی به سلامت روح و روانِ آدمیان، نادیده‌گرفتن و کم اهمیت فرض کردنِ فرهنگ و هنر و هنرمند، سیاست‌های ناکارآمد و مخرب فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و همچنین بی‌تفاوتی در قبال آینده‌ی آحادِ اعضای یک جامعه چه تبعات تلخ و جبران‌ناپذیری می‌تواند به‌بار آورَد.
خانه‌ی هنرمندان ایران این واقعه‌ی ناگوار را به خانواده‌ی ایشان، عموم مردم ایران و جامعه سینمایی تسلیت می‌گوید و برای روح پرخروش کیومرث پوراحمد، آرزوی آرامش و آمرزش دارد.»

همچنین در پبام تسلیت کانون کارگردانان سینمای ایران نیز آمده است:  «پوراحمد کارگردانی معترض بود نه ناامید.

کیومرث پوراحمد کارگردان سینمای ایران در یکی از روزهای ابتدایی بهار خودش را حلق آویز کرد.
این خبر تلخ و ترسناک تاثیری شوکه کننده در سینمای ایران و اهالی هنر داشت.
او فیلم‌هایی عالی و سریالی ماندگار ساخت که جزئی از میراث فرهنگی این سرزمین است و نام و یادش با این آثار تا ابد زنده خواهد بود.
پوراحمد سینماگری معترض و مطالبه‌گر بود که در سالهای اخیر همگان شاهد کنش‌ها و موضع‌گیری‌های صریح او بودیم.
پوراحمد از وقایع تلخ ماه‌های اخیر خشمگین و آزرده بود که گوشه‌ای ازین آزردگی را در متنی که در مورد حضور فیلمش در جشنواره فیلم فجر نوشت، بیان کرد.
پوراحمد کارگردانی عصیانگر بود نه افسرده، معترض بود نه ناامید و بیش از خویش نگران آینده سینمای ایران بود.
کیومرث پوراحمد با حرف‌ها و کنش‌ها و اعتراضات و در آخر با مرگش پیام بزرگی به ما داد. پیامی در اعتراض به دو تیغ سانسور و سرمایه‌های هدایت شده که سینمای ایران را به پرتگاه سقوط برده است.
پیام مرگِ غریبِ پوراحمد اعتراض به شرایط فعلی سینمای ایران است، شرایطی که بزرگان سینما را قدر نمی‌دانند، جوانان سینما را عاصی و دلزده می‌کنند و سینمایی مطیع و فرمانبردار می‌خواهند.
آقای پوراحمد شما خود را قربانی کردید تا به نسل جوان امید، محکم ایستادن و اهمیت تاب آوری را یادآوری کنید؛ کاری که شما در چهار دهه انجام دادید و گنجینه‌ای ماندگار از خود به جا گذاشتید.
سلام‌ ما را به بی بی قصه‌های مجید برسانید.
کانون کارگردانان سینمای ایران»