کارگردان فیلم سینمایی «بوتاکس» بیان کرد این یک اثر کمدی سیاه است که با «فارگو» برادران کوئن مقایسه شده است.
به گزارش سینماسینما، کاوه مظاهری کارگردان فیلم سینمایی «بوتاکس» که در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش در آمده است، گفت: این فیلم سینمایی یک کمدی سیاه است که ماجرای یک داستان جنایی است که در یک خانواده رخ میدهد، اما رویکرد فیلم چندان رویکرد تراژدی نبوده و بیشتر یک کمدی سیاه است.
وی بیان کرد: با توجه به اینکه این اثر سینمایی در جشنوارههای بینالمللی به نمایش درآمده است، در بسیاری از نقدها «بوتاکس» را با فیلمهای برادران کوئن به خصوص فیلم سینمایی «فارگو» مقایسه کردهاند. «بوتاکس» داستان یک قتل خانوادگی است و ماجرای ۲ خواهری است که به اعضای خانواده و دوستان و آشنایان دروغی مبنی بر این میگویند که برادرشان ناپدید شده است، البته روایت این فیلم از نگاه یکی از خواهران است که اوتیسم دارد.
این کارگردان تاکید کرد: فضای این فیلم بین واقعیت و خیال قرار دارد و هرچه جلوتر میرویم بخش خیالی فیلم بیشتر میشود. این فیلم در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمده و خوشبختانه بازخوردهای خوبی از آن داشتیم. بسیاری از کسانی که این فیلم را دیدهاند، از آن راضی بودند و این مساله برای من بسیار مهم است.
مظاهری گفت: بازی سوسن پرور و مهدخت ملایی بسیار خوب بود، به خصوص نقش آفرینی سوسن پرور که نقش اول را دارد و به نوعی تبدیل به یک پدیده در این فیلم شده است چرا که تابحال نقشهایی از این دست بازی نکرده و بیشتر نقشهای کمدی را ایفا کرده است.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود بیان کرد: «بوتاکس» فیلم پرده سینما است، یعنی این فیلم یک اثر تلویزیونی نیست که بخواهد در سینما نمایش داده شود، این فیلم، اثری است که تماشاچی از دیدن آن در سینما بیشتر لذت میبرد.

کارگردان فیلم «شهربازی» تاکید کرد: گاهی به ما گفتهاند که این فیلم شبیه دیگر آثار ایرانی نیست، ولی این امر در اکثر موارد برای ما مثبت بوده و گفتهاند که یک چیز جدید از سینمای ایران دیدهایم، البته این فیلم اختلاف فاحشی با سینمای ایران ندارد، بلکه با سینمای الان ایران کمی فاصله دارد، این درحالی است که ۲۰ سال پیش در سینمای ایران فیلمهای بسیار با موضوعهای مختلفی ساخته میشد که مخاطبان خاص خود را نیز داشته است.
وی ادامه داد: هرازگاهی در سینمای ایران یک موضوع و یا یک گونه ترند میشود و بعد از مدتی از ترند بودن میافتد و من نمیخواهم با چنین جریانی فیلم بسازم، مخاطب با «بوتاکس» میخواهد با این فیلم قصه ببیند، سرگرم شود و با دیدن آن مخاطب متوجه میشود که به آن احترام گذشته میشود و جدی گرفته میشود.
مظاهری با اشاره به دیگر آثار خود بیان کرد: این فیلم سینمایی نسبت به دیگر پروژههای کوتاهی که کار کردهام تفاوت چندانی ندارد و میتوان گفت این فیلم از نظر فرم و داستان در ادامه «روتوش» است.
این کارگردان جوان سینما در بخش دیگری از صحبتهای خود توضیح داد: قرار بود این فیلم، یک فیلم مستقل و کاملاً حرفه ای باشد، یعنی یک نفر فیلم را می بیند کاملاً به این نتیجه برسد که با یک فیلم استانداردی که از هیچی کم نگذاشته است، مواجه است.
در این میان از روز اول میخواستم «بوتاکس» را آنطور که میخواهم بسازم و در آن مدلی که به آن فکر میکردم به دنبال یک گروه بازیگران خاص بودم که در این گروه سوسن پرور انتخاب اول من بود، چرا که این هنرمند یک بازیگر بسیار توانا و هوشمند است.
مظاهری در پایان گفت: سوسن پرور بهترین انتخاب برای نقش مورد نظر بود و هیچ انتخاب دیگری برای این نقش نداشتم. نقشی که پرور بازی کرده است یک نقش بسیار سختی است و بی شک نیاز به یک بازیگر حرفه ای و توانمند داشت.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- تأملی بر حضور نوری بیلگه جیلان در جشنواره جهانی فیلم فجر؛ داور غایب
- جشنواره جهانی فیلم فجر۴۳؛ در ایستگاه پایانی «درس آموختهها» بهترین فیلم شد/ جایزه ویژه داوران به کارگردان ژاپنی رسید
- نقدی بر فیلمهای کوتاه باکس شیراز در جشنواره جهانی فیلم فجر
- معرفی داوران چهار بخش جشنواره جهانی فیلم فجر
- چهل و سومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آثار بخشهای چشمانداز و زیتون شکسته معرفی شدند
- برنامه نشستهای چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر منتشر شد
- جشنواره جهانیِ فیلم فجر در شیراز؛ جشنواره ثبات میخواهد
- اعلام آثار راهیافته به ۲ بخش جشنواره جهانی فیلم فجر
- اولین نمایش «مرد خاموش» در ایران؛ تیزر رونمایی شد
- داوران ایرانی معرفی شدند؛ افتتاح جشنواره جهانی فیلم فجر با فیلمی از عباس کیارستمی
- معرفی فیلمهای ایرانی حاضر در جشنواره جهانی فیلم فجر
- دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر مطرح کرد: نوری بیلگه جیلان در تیم داوری/ حضور ۸ فیلم ایرانی در بخش رقابتی
- شیراز در آستانه یک آزمون تاریخی؛ ۱۰ مطالبه برای برگزاری یک «جشنواره واقعی»
- آغاز شمارش معکوس برای میزبانی فارس از جشنواره جهانی فیلم فجر
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد





