کیومرث مرادی کارگردان تئاتر قصد دارد با همکاری فرشاد فزونی نوازنده و آهنگساز، به شکل و شیوهای مدرن، نمایشنامه «آژی دهاک» بهرام بیضایی را برخوانی کند.
به گزارش سینماسینما، کیومرث مرادی از کارگردانهای شناخته شده تئاتر ایران است که آثار متعددی را طی ۲ دهه گذشته روی صحنه برده که بسیاری از آنها از نمایشهای پرمخاطب تئاتر ایران بودهاند که نظر منتقدان را هم به خود جلب کردهاند.
در شرایط کرونایی پیش آمده برای تئاتر، مرادی به تدریس در زمینه کارگردانی و بازیگری تئاتر ادامه داد و اجازه نداد که درگیر رخوت کرونایی حاکم بر تئاتر شود. اما در آخرین تماسی که با مرادی داشتیم و در خصوص برنامهریزیهای جدید خود برای تولید و اجرای تئاتر صحبت کردیم، از ابتلای او به بیماری کرونا و طی کردن شرایط سخت این بیماری مطلع شدیم.
کیومرث مرادی درباره وضعیت سلامت و بهبودی خود گفت: بیش از ۳ هفته پیش به کرونا مبتلا شدم و ۲ هفته بسیار سختی داشتم. بیماریام به گونهای بود که حدود ۱۰ روز نمیتوانستم از روی تخت بلند شوم. با وجود اینکه خیلی مراقبت کرده بودم، خیلی ساده به کرونا مبتلا شدم چون در شهر تهران مردم رعایت درستی در این زمینه ندارند، البته گناهی بر گردن مردم نیست زیرا زیربنای درستی در این خصوص وجود ندارد.
وی سپس با اشاره به اینکه دوره سخت بیماری سپری شده و شرایط جسمانی خوبی دارد و فعالیتهایش را از سر گرفته است، درباره برنامه خود برای تولید و اجرای اثری نمایشی در شرایط فعلی تئاتر، یادآور شد: واقعیت این است که فارغ از آموزش تئاتر و کارهایی که در این زمینه انجام میدهم، حدود ۶ ماه است با فرشاد فزونی و با اجازهای که از استاد بهرام بیضایی گرفتم، روی متن «آژی دهاک» کار میکنم. فرشاد فزونی آهنگسازی و نوازندگی کار را عهده دار است و من به عنوان برخوان اثر حضور دارم.
مرادی ادامه داد: از ۶ ماه پیش فکر میکردم که این اجرا را برای سالروز تولد استاد بیضایی روی صحنه ببرم که به دلیل شرایط کرونا این امر میسر نشد.
کارگردان نمایشهای «دیر راهبان» و «افسون معبد سوخته» درباره دلایل انتخاب و برخوانی نمایشنامه «آژی دهاک» توضیح داد: در نمایشنامه «آژی دهاک» استاد بیضایی برخوانها را بر اساس گوسان ها و شیوه خوانش آنها نوشته است. گوسانها ساز میزدند و در دل نوازندگی قصه خود را تعریف میکردند. آنها مدام در سفر بودند و با سفرهای خود قصههای شهرهای مختلف را به شهرهای دیگر میبردند. این جهان موسیقایی برای من و فرشاد فزونی خیلی جذاب بود.
وی افزود: «آژی دهاک» ۱۱ بند دارد که فرشاد فزونی بر اساس آن ۱۱ قطعه بسیار زیبا و متفاوت را نوشت و شروع به اجرا کردن کرد.
مرادی با بیان اینکه من به عنوان یک نقال مدرن به مدرن بودن اجرا فکر کردم تا اجرا پل ارتباطی جهان و زبان «آژی دهاک» با تماشاگر امروز باشد که شاید گوش کردن و دیدن همزمان برایش سخت است، اظهار کرد: کار بزرگی که فرشاد فزونی انجام داد تصویری کردن قصه و مسیر زندگی «آژی دهاک» توسط موسیقی بود و موسیقی افکتیو و زنده خیلی به من به عنوان برخوان برای به تصویر کشیدن قصه بر صحنه کمک کرد.
این کارگردان با سابقه تئاتر درباره زمان و مکان مدنظر برای آغاز اجرای برخوانی «آژی دهاک» یادآور شد: با دبیر سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر صحبت کردیم تا به عنوان یک گروه مهمان، نمایش «آژی دهاک» را در جشنواره رونمایی کنیم که با موافقت ایشان همراه بود. در ابتدا هدف مان اجرا در جشنواره تئاتر فجر نبود ولی وقتی به شرایط کرونایی موجود رسیدیم تصمیم گرفتم در سالی که ناامیدی وجود دارد، تولید و پژوهش تئاتر را متوقف نکنم.
کارگردان نمایشهای «خواب در فنجان خالی» و «مرگ و شاعر» ضمن اظهار امیدواری از اینکه به اجرای بزرگی از نمایش «آژی دهاک» دست پیدا کنیم، تصریح کرد: خیلی امیدوارم این اثر بتواند نماینده خوبی از شخصی باشد که استاد همه ما بوده و تئاتر ایران به او بدهکار است. اجرا و خوانش آثار استاد بیضایی باید در تئاتر ایران تداوم داشته باشد.
مرادی با بیان اینکه بعد از اجرای «هشتمین سفر سندباد» اثر استاد بیضایی در دهه ۷۰ آرزو داشتم اثر دیگری را از استاد روی صحنه ببرم، تأکید کرد: یکی از بزرگترین اهداف من به عنوان یکی از شاگردان مستقیم استاد بیضایی برای اجرای نمایش «آژی دهاک» برقراری ارتباط نسل جدید با ایشان است چون بسیاری از نسل جدید نمیدانند چگونه با اثری از استاد بیضایی مواجه شوند.
وی در پایان سخنان خود تأکید کرد که نمایشنامه «آژی دهاک» و این قصه در دنیای کرونایی معنای متفاوتی را نمایش میدهد.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- چرا نمایشنامه های بیضایی کمتر اجرا می شود ؟
- وقتی درختان شهر در جشنواره شهر موضوعیت ندارد
- یادداشت بهرام بیضایی در یادبود ناصر تقوایی؛ آخرین درس
- باشو، غریبهای که «شازده کوچولو»ی سینمای ایران است
- یادداشتی به مناسبت روز ملی سینما/ سینما با طعم مارتادلا
- برای اولینبار در ایران؛ نسخه ترمیم شده «باشو غریبه کوچک» در شبکه نمایش خانگی منتشر شد
- «باشو غریبه کوچک» به جشنواره تورنتو میرود
- جشنواره ونیز ۸۲ در ایستگاه پایانی؛ شیر طلایی ونیز به جیم جارموش رسید/ دو جایزه برای سینماگران ایرانی
- در هشتاد و دومین دوره جشنواره؛ «باشو غریبه کوچک» از ونیز جایزه گرفت
- نسلی که بهرام بیضایی را نمی شناسد و کتابهایی که مرجوع می شود
- اختصاصی سینماسینما؛ نسخه مرمت شدهی «باشو غریبه کوچک» در جشنواره ونیز
- نمایش آثار مهرجویی، بیضایی و فرهادی در جشنواره مطرح ایتالیایی
- تبری بهرام بیضایی از شبکه من و تو
- شبی که بهزاد فراهانی وصیت کرد؛ نکوداشت خسرو حکیم رابط برگزار شد
- درباره آثار ایرج رامینفر/ تکیه بر پشتوانه نظری، برای رسیدن به نقاط قوت
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





