مجیدبرزگر فیلمساز میگوید گروه هنر و تجربه این فرصت را ایجاد کرد تا فیلمهای خاص نیز بر پرده سینماها دیده شوند و تاثیر خود را گذاشته و به ظرفیت سینمایی ایران اضافه کند.به گزارش سینماسینما مجید برزگر کارگردان و تهیهکننده سینما درباره عملکردش در سال گذشته گفت: سال ۹۴ سال پرکاری برایم بود، در این سال فیلم سوم خودم را با عنوان “یک شهروند کاملاً معمولی” کار کردم که در فستیوال شیکاگو در بخش مسابقه اولین نمایش خود را پشت سر گذاشت و بعد هم در جشنوارههای دیگر حضور یافت و به نمایش درآمد و هنوز هم در جشنوارههای مختلف حضور دارد. ضمن اینکه در جشنواره فیلم فجر نیز در بخش هنر و تجربه به نمایش درآمد.
برزگر افزود: از سوی دیگر به اتفاق رضا محقق فیلم “ممیرو” به کارگردانی هادی محقق را تهیه کردم که آنهم در بخش بینالملل با اتفاقات خوبی روبهرو شد، از جمله دریافت جایزه پوسان و پونا و به تازگی نیز در بخش مسابقه جشنواره پکن پذیرفته شده است و مسیر خود را طی میکند.
وی ادامه داد: علاوه بر این فیلم دیگری کار کردم به اسم “والدراما” که فیلم اول عباس امینی است که این فیلم نیز در بخش نسل نو جشنواره برلین ۲۰۱۶ یکی از نمایندگان ایران بود و به همراه فیلمهای “اژدها وارد میشود”،” لانتوری” و “رؤیاهای دم صبح” در بخشهای مختلف جشنواره برلین حضور یافتند که تجربه خوبی بود. در زمستان این سال نیز یک فیلم اولی دیگر تهیه کردم به اسم “گلدان و درخت بلوط” کار کیارش انوری که در مرحله مونتاژ قرار دارد.
برزگر درباره فعالیتهای اخیر خود نیز بیان کرد: این روزها مشغول نگارش فیلمنامه جدیدم هستم تا بتوانم به زودی کار ساخت آن را شروع کنم. از سوی دیگر مقدمات اکران فیلم “والدراما” و همچنین “یک شهروند کاملاً معمولی” نیز در حال انجام است و امیدوارم “والدراما” در اواخر بهار و یا اوایل تابستان و فیلم “یک شهروند کاملاً معمولی” نیز پاییز مجوز اکران بگیرند. البته فیلم “یک شهروند…” را آقایان مجید مدرسی و سعید آرماند تهیه کردهاند و آنها باید تصمیم بگیرند که در چه زمانی و با چه سرگروهی و چه شیوهای فیلم اکران شود. در این فاصله پروانه ساخت فیلم” بتادین” را نیز گرفتم. این فیلم به کارگردانی ناصر ضمیری است که در مرحله پیشتولید قرار دارد. در حقیقت یک گروه هستیم که سعی میکنیم بخشی از تولیدات سینمای مستقل ایران را بر عهده بگیریم. فیلمهایی که خیلی در مناسبات رسمی سینمای ایران نیستند، اما سعی میکنیم فیلمهای خوبی بسازیم که از ساخت آنها خجالت نکشیم.
کارگردان فیلم پرمخاطب “پرویز” درباره عملکرد گروه هنر و تجربه و حضور آثارش در این گروه نیز گفت: نقدهای جدی بر گروه هنر و تجربه دارم، اما به نظرم مهمترین حرکت سینمای ایران در چند سال اخیر تشکیل کارگروه هنر و تجربه بوده است و شکی هم در آن نیست. اتفاقاً نگرانی گروهی از آدمهای جریان اصلی سینما که تا این اندازه از تشکیل این گروه ناراحت هستند، خود شاهد بر این ادعاست که گروه هنر و تجربه موفق بوده است.
برزگر افزود: کارگروه هنر و تجربه تنها ۵ درصد از کل صندلیهای سینمای کشور را اشغال کرده است. یعنی ۹۵ درصد متعلق به گروه اصلی است و تنها ۵ درصد از سهم کلی به هنر و تجربه اختصاص یافته است. دوستان فعال در گروه اصلی از این جهت از تشکیل کارگروه هنر و تجربه ناراحت هستند که نمیتوانند ۹۵ درصد صندلی خود را پر کنند، و وقتی این ۵ درصد پر میرود، به نظرشان بسیار میشود. مثلاً فیلم درخشان و خاصی مثل “تابور” در این گروه با تماشاگر کم اکران میشود و در مقابل در همین گروه فیلمهای پرفروشی مانند “ماهی و گربه”، “خواب تلخ” و پرویز هم دیده میشود.
تهیهکننده فیلم سینمایی “پریدن از ارتفاع کم” در ادامه اظهار کرد: این گروه از این جهت شکل گرفته است که تماشاگر ولو کم بتواند فیلم مورد سلیقه خود را ببیند. قبل از این اتفاق، فیلمهای خاص را باید یا از طریق ویدئو و یا در محافل خصوصی میدیدیم. عباس کیارستمی به عنوان یکی از مهمترین سینماگران جهان و کسی که صاحب سبک است و مدلی از فیلمسازی را به دنیا پیشنهاد کرد که تاکنون کار نشده بود، آدم بسیار خاصی است و کار متفاوتی کرده است، اما تاکنون هیچیک از آثارش بر پرده سینما به نمایش درنیامده است. عرض من این است که فیلمهای اتفاقاً مهم تاکنون به نمایش درنیامدهاند و گروه هنر و تجربه این فرصت را ایجاد کرد تا فیلمهای خاص نیز بر پرده سینماها دیده شوند و تأثیر خود را بگذارند.
وی ادامه داد: این فیلمها را نمیتوان در خانه یا روی گوشیهای همراه دید. به طور مثال من وقتی فیلمهای “همشهری کین” یا ” یک اتفاق ساده” شهید ثالث را بر پرده سینما دیدم نظرم کامل نسبت به این فیلمها عوض شد چرا که وقتی این فیلمها را بر پرده سینما میبینید، بسیار هیجانانگیز است. در واقع این فیلمها برای سینما ساخته شدهاند و نمیتوان آنها را در قاب کوچک تلویزیون دید. این گروه حداقل ویژگیاش این است که فیلمهای به شدت متفاوت این سالها را اکران کرد. ممکن است بگویید برخی از این فیلمها ارزش سینمایی شدن نداشتند که قطعاً درست است، اما تماشاگر سینما رو انتخاب میکند و این فرصت به او داده شد تا گروهی از تماشاگرانی که اتفاقاً به سینما نمیرفتند و به آنها میگفتیم تماشاگران خاموش سینما نیز بیایند در سالن سینما و فیلم ببینند. در واقع کارگروه هنر و تجربه به ظرفیت سینمایی ایران اضافه کرد.
منبع: هنرآنلاین
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «علت مرگ: نامعلوم»؛ فیلمی که تماشاگر را میخکوب میکند
- درباره «علت مرگ: نامعلوم»/ کاش نبود پنجرهای، یا چشمهایی که ما را بپاید
- پانزدهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینما؛ تجلیل از صدرعرفایی، پورشیرازی و طوسی/ «علت مرگ نامعلوم» بهترین فیلم شد
- «علت مرگ: نامعلوم» به اکران آنلاین رسید
- «علت مرگ: نامعلوم»؛ این هفت نفر و دنیایشان
- چرا «علت مرگ: نامعلوم» از اکران بازداشته شده بود؟/ پرسشهای بیپاسخ
- «علت مرگ: نامعلوم»؛ اثری با ارزش و کمیاب در سینمای امروز ایران
- بازخوانی سرنوشت «علت مرگ: نامعلوم» / فیلمی که چون پروانه نمایش نداشت، از جشنواره فجر حذف شد
- «عزیز» از چهارشنبه اکران میشود/ رونمایی از پوستر فیلم
- از ۵ دی ماه؛ «علت مرگ: نامعلوم» روی پرده سینما میرود
- اکران فیلم علی زرنگار از اواخر آذر؛ «علت مرگ: نامعلوم» رفع توقیف شد
- «علت مرگ: نامعلوم» بهترین فیلم جشنواره تورین شد
- سینمای مستقل و آینده سینمای ایران بررسی شد؛ سینمای مستقل آزادی، سلطه ناپذیری، عشق و ارزش زن را بازتاب میدهد
- ضرورت توجه به سینما مستقل در ایران بررسی میشود
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





