بله، فعلا همان نسخه است تا چهارشنبه که کی دی ام و دی سی پی ها تغییر می کند و نسخه های تازه به سراسر کشور فرستاده می شود. چون ما اصلاحات را که تعداد آنها۱۱ مورد بود، روز دوشنبه انجام دادیم.
تا حدودی کوتاه شده، اما بیشتر در برخی نماها، جابه جایی صورت گرفته است. ما رقص ها را کم کردیم، هرچند هنوز برای من جای سوال است که چطور آقای نقدعلی در مجلس این همه مشکلات را رها کرده و بدون این که فیلم را نگاه کرده باشد، از روی تیزر و با رقص چند بازیگر مرد (در نقش گربه) تحریک می شود. اگر جرات دارید این جملات من را بنویسید.
نه، این عقب نشینی نیست. به نظرم این احترام است. من به مردم احترام گذاشته ام که این کار را کرده ام. البته این احترام من شامل آن نماینده مجلس نمی شود. آیا رقص بازیگران برای اولین بار در فیلم شهر گربه ها اتفاق افتاده است؟ تاریخ سینما و تلویزیون ایران، مملو از رقص بوده و حتی همین الان هم نمونه های این چنینی در فیلم ها هست. اگر ما از این صحنه ها در تیزر استفاده کردیم، به خاطر ایجاد جذابیت برای جلب مخاطب است. اما مشکل، بنده هستم. مشکل سیدجواد هاشمی است. سیدجواد هاشمی، هر کاری بکند خطاست.
این هم به خاطر انتظارات عجیب جامعه از شخص سیدجواد هاشمی است که واقعا نمی دانم با آن چه کار کنم. به هرحال من فیلم کودک ساخته ام و همیشه سعی کرده ام، رعایت کنم. در مثال مشابه، هیچ وقت رقص دونفره فیلم هزارپا را فراموش نمی کنم که در همه تیزرها بود. اما اگر آن فیلم را من ساخته بودم، قطعا هزارپا هم با همین هجمه روبه رو می شد و این نکته عجیبی است. اگر رقص فقط در فیلم من حرام است که باید یک فکر اساسی برای خودم کنم. (می خندد) اگر من که همیشه در فیلم های دیگر مراقب حجاب بودم، در یکی از فیلم های خودم از یک شخصیت بی حجاب استفاده کنم، چه بلایی سرم می آورند؟! عین فیلم هایی که در سینمای ما ساخته می شود، اما می گویند چون بازیگر خارجی است، عیب ندارد. اگر من همین کار را کنم، چه اتفاقی می افتد؟ واقعا می خواهم این را بدانم. این چالشی است که خودم با خودم پیدا کرده ام.
مردم و حتی این گروه مخالفان، شما را دوست دارند و شاید چون همیشه شما را در نقش شهدا و افراد ارزشی دیده اند، این تغییرمسیرها را برنمی تابند و این طوری واکنش نشان می دهند. ضمن این که شما هم همیشه نشان داده اید به انتقادات منصفانه، توجه داشته اید.
مگر ما فقط ۱۵ یا ۲۰هزار مذهبی در مملکت داریم که آن نامه را امضا کرده اند؟ خاک بر سر من! بقیه مذهبی نیستند؟ آیا عواطف این تعداد در مقابل هشتاد و خرده ای میلیون نفر مهم است؟! اگر همین تعداد معترض، در همین چهار روز به تماشای شهر گربه ها رفته بودند، فیلم یک میلیارد فروش را رد می کرد، اما فقط کمی بیشتر از ۲۰۰ میلیون فروخته ایم که نشان می دهد نرفته اند فیلم را ببینند. برخی تا کی می خواهند قضاوت کنند؟ دیشب در یک حرم شریفی با هجوم چند خانم محجبه مواجه شدم. در جواب اعتراض آنها گفتم من این فیلم را برای شما نساخته ام، شما بهتر است فیلم هایی از دست «منصور» را ببینید که خودم هم در آن بازی کرده ام. من این فیلم را برای جماعتی ساخته ام که اتفاقا مذهبی نیستند.
من چطور باید آن جماعت را به سینما جذب کنم و بگویم شخصیتی مثل ترامپ به جامعه ضربه می زند؟ به آنها گفتم خوشبختانه شما که این چیزها را از بحر هستید، اما من باید جماعتی را به سینما بکشانم که در خانه شان بیشتر از اسم خدا، نعوذباا… اسم سگشان را می شنوند. من باید این جماعت را به سینما بکشانم و حرف های خود شما را به آنها بزنم. چرا وقتی فیلم را ندیدید، آن را از روی تیزر و از رقص هایی قضاوت می کنید که مشابه آن در همه فیلم ها هست. به نظرم آنها با حرف های من قانع شدند اما متاسفانه تریبونی برای من نیست که حرف بزنم و مورد فحش و تهمت قرار نگیرم. چون شما از روزنامه جام جم هستید این را می گویم. اگر تلویزیون میزگردی به صورت زنده در این مورد برگزار کند و من و دو کارشناس دیگر درباره این مسائل حرف بزنیم، خیلی خوب است.
به نظرم جرات دعوت از من را پیدا نمی کنند که درباره این موضوع به صورت زنده حرف بزنیم. درحالی که من هیچ وقت در هیچ شرایطی حتی در برنامه های زنده تلویزیون، حرفی نزدم که خدای ناکرده منطق در آن نباشد. برای همین هم تلویزیون همیشه این شرافت را داشته که برنامه های زنده را به من سپرده است، اما در این مورد خاص، احتمالا مسوولانی باشند که از طرح این موضوع واهمه دارند. به هرحال این یک معضل در جامعه ماست و نیاز به بحث و بررسی دارد. آیا مخالفان به فیلم من، نظرات مثبت موافقان فیلم را خوانده اند که برخی آنها اتفاقا مذهبی هم هستند؟ به نظرم دوره تندروی ها گذشته و ما باید فکر جواب دادن به سوالات و سوءتفاهم های جوان ها به ویژه درباره دین باشیم.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند





