این بازیگر سینما، در جایگاه تهیهکننده، از یک آلبوم موسیقی با عنوان «سَمبَل» سخن گفت که در آن از یک هنرمند جوان خراسانی حمایت کرده است.
او در سخنانی اظهار کرد: احمدرضا عبیدی خواننده آلبوم «سَمبَل» است که سلیقه جالبی در انتخاب و گزینش واژهها دارد. پس از همکاری در فیلم گربههای ایرانی با بهمن قبادی، با گروههای زیرزمینی زیادی آشنا شدم و فکر کردم که این یک مقوله بسیار مهم است. موسیقی زیرزمینی معنی و مفهوم دیگری برایم داشت. موسیقی که میل به آمدن روی زمین دارد. در واقع موسیقی این بچهها مثل موسیقیهای سیاسی گروههای زیرزمینی آمریکای جنوبی نبود و فکر کردم این موسیقی باید حمایت شود.
بهداد ادامه داد: زمانی که در دانشگاه هنر و معماری، در رشته تئاتر تحصیل میکردم، با دانشجویان سایر هنرها در ارتباط بودم و با آنها گفتوگو داشتم. طی گفتوگو با بچههای رشته موسیقی، فهمیدم که فواصل موسیقی خراسانی شباهت زیادی به موسیقی «بلوز» دارد. ما خراسانیها هم معمولا صدایمان چپکوک است و این به شغل اجدادمان برمیگردد؛ یعنی زراعت و سرودهای طایفهای و قومی در این موضوع دخیل است.
او همچنین تصریح کرد: خیلی از هنرمندان، از موسیقی پاپ برای مداحی استفاده میکنند و اثرشان را به نوحهخوانی تبدیل میکنند، در حالی که مداحی شکل دیگری از خواندن است و در حوزه دیگری تعریف میشود. این روند میان بچههای خراسان وجود ندارد که از ویژگیهای این آلبوم است. منظورم این نیست که مداحی بد است، بلکه میگویم جایگاه مستقلی برای خودش دارد.
وی در برابر این پرسش که آیا قصد دارد از سایر هنرمندان موسیقی خراسان هم حمایت کند یا خیر؟ پاسخ داد: بله. در مشهد و حومه این شهر گروههای فعالی را میشناسم که دوست دارم از آنها حمایت کنم. به هر حال این موضوع منوط به همکاری با یک شرکت پخش خوب هم هست که در آلبوم «سَمبل» اتفاق افتاده است.
حامد بهداد در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود انتشار تکآهنگ، از آلبوم مستقل او خبری نیست؟ اظهار کرد: میخواهم به کار خودم اقرار کنم. من صدای خوبی ندارم. خواندن را به طور حرفهای بلد نیستم. منکر استعدادم در این عرصه نمیشوم، زیرا با گروههای حرفهای همکاری کردهام. از طرفی فکر میکنم بین مردن و خواندن، باید خواندن را انتخاب کنم. دلم میخواهد ساز بزنم و بخوانم. شاید مورد قضاوتهای سطح پایین یا حتی سطح بالا و دلخراش قرار بگیرم اما میخواهم قدم بزنم و آواز بخوانم.
او در همین باره ادامه داد: خیلی میل به اینکه آلبوم جمع کنم، ندارم. بیش از ۴۰ آهنگ ساختهام که فقط حدود ۱۰تای آنها را خواندهام. راستش خواننده مناسبی برای آهنگهای خودم نیستم. دنبال کسی هستم که این آثار را بخواند؛ در حالی که این قطعات را تنظیم هم کردهام. بیشتر ترجیح میدهم، کنسرتهای خیریه داشته باشم و از شهرتی که دارم در این راه استفاده کنم.
این بازیگر و خواننده در بخش دیگری از سخنانش بیان کرد: دیگر وقتش رسیده که صداوسیما روی استعدادهای جدید موسیقی سرمایهگذاری کند و دست از این رفتارهای سالخورده بردارد. ذهن صداوسیما مثل یک پیرمرد۶۰۰ ساله است، اما بهتر است مثل یک جوان ۱۶ ساله حرکت کند.
او در پایان سخنانش نیز گفت: ما این آلبوم را به استاد بزرگ شهرمان، حبیبالله بیگناه تقدیم میکنیم.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- گلایه حامد بهداد از کمیته انتخاب فیلم برای اسکار؛ سر «پیر پسر» را بریدید
- مراسم گرامیداشت روز ملی سینما برگزار شد؛ سینمای متفاوت را خفه نکنید/ صدای ما، صدای مردم است
- واکنش تند حامد بهداد و اکتای براهنی/ ادعای داریوش ارجمند تکذیب شد؛ قرار نبود در «پیرپسر» بازی کنی
- نقدی علمی بر عملکرد صدا و سیما
- «ذهن زیبا»؛ اتفاقی زیبا در تلویزیون
- معرفی داوران بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران در فجر۴۳
- بزرگداشت داریوش مهرجویی در جشنواره کوروش
- «پیر پسر» در جشنواره لوکا/ فیلمی با بازی لیلا حاتمی و حامد بهداد مسافر ایتالیا شد
- چهار فیلم جدید با ترکیب تازهای از بازیگران روی پرده سینماها
- رقابت «برای رعنا» در جشنواره بوسان
- حامد بهداد مادر ناصرالدین شاه شد
- جایزه بهترین فیلم سینمای جهان در جشنواره گالوِی به «پیر پسر» رسید
- رقابت «پیر پسر» در جشنواره ایرلندی
- معرفی هیات داوران اولین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه عباس کیارستمی
- معرفی داوران جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی





