به نظر ما خیلی فاجعه است که صداوسیما اینهمه کانال و اینهمه بودجه داشته باشد، بعد مرجع مردم یک کانال تلگرام باشد که معلوم نیست کی با چه حالتی در کجا مشغول پرکردن آن است.
واقعا اگر ما جای رئیس تلویزیون بودیم، کانالهای تلویزیون را میبستیم جاش کانال تلگرام راه میانداختیم. بدبختی اینجاست که الان کانالهای تلویزیون از کانالهای تلگرام مخاطب کمتر دارد. حالا شما فکر کن مثلا کانال شبکه یک و دو و سه و اینها را راه بیندازند، آنها سرجمع ۱K هم بازدیدکننده نداشته باشند.
باور کنید که خود دندان عقل ما سهتا کانال دارد، بعد با دوتا کرم که مدام باباکرم میآیند در دهان و دندان ما، بیشتر ما را سرگرم میکند تا تلویزیون شما که ۳۰۰ تا کانال دارید.
ما میگوییم شما که دسترسی به مدیران کانالهای تلگرامی دارید! خب همین بندگان خدا را بیاورید تلویزیون کانالهایتان را مدیریت کنند.
ما واقعا جای این اساتید بودیم آب شده بودیم. چرا؟ فکر کن شما هی بگویی تلویزیون ملی، تلویزیون ملی، بعد ملت هر چهارسال یکبار بیایند سراغت، آنهم موقع انتخابات، بعد سریع بزنند آن کانالهای دیگه.
بیخ قضیه
ما با شما شرط میبندیم اگر به صورت اتفاقی تلویزیون کلا برنامه پخش نکند، اولین نفری که متوجه قطع برنامهها خواهد شد، دقیقا شش هفته دیگر است. آنهم به این دلیل که طرف داشته نصفهشبی ماهواره نگاه میکرده، یکهو خانوادهاش سرزده از راه میرسند، او هول میکند و میزند کانال ایران که میبیند چیزی پخش نمیکند. میگویید نه؟ سر یک ناهار شرط میبندم.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





