ماجرای جایزه اصغر فرهادی و همکارانش از جشنواره فیلم کن، این روزها مرزهای واقعیت را درنوردیده و به «پارودی» نزدیک شده.
اصل واقعیت، خوشی و عزتمندی سینما بود که از دریافت این جایزه حاصل شد و مردم هم در این مسیر کم از خود مایه نگذاشتند و کلی همه سینما دوستان را دلشاد کردند. اما آنها که سینما را «هنر» نمیدانند و فقط به آن بهمثابه «شیء» برای پیشبرد اهداف کوتاهمدت خود مینگرند، همچنان قافیه را باختهاند؛ و همچون «یتشبث بالحشیش» با آوردن استدلالهای فرا واقعی، دستاورد مسافران کن را ناچیز میپندارند. روز گذشته واکنشهای دلواپسانه و به عبارت دقیقتر اظهارات «سینمانشناسان» به موفقیت سینمای ایران تا این حد تقلیل پیدا کرد که اظهارات حسین نوشآبادی، سخنگوی وزارت ارشاد، درباره فیلم «فروشنده» موجبات قهر اصغر فرهادی و حجتالله ایوبی را فراهم کرد. نکته جالب اینکه وزیر ارشاد و حسین نوشآبادی، هر دو در اظهارات جداگانهای موفقیتهای مسافران کن و جایزه سینمای ایران را در رسانهها به طور دقیق تبیین و شادمانی خود را اعلام کردند. ولی ظاهرا باز پاشنه بر همان در میچرخد و چهبسا اگر هم قسم جلاله بخورند که از موفقیتهای سینمای ایران خرسندیم، دوباره بهانهجویان روی تحلیلهای خود پافشاری میکنند، لابد چون حرف مرد، یکی است! حتی اگر فرض کنیم فرهادی و ایوبی با هم قهر کردهاند، باید پرسید این مسئله چه ربطی به سینمای ایران دارد؟ مگر آقایان سینما را پشت قباله خود زدهاند یا ملک شخصیشان دانستهاند که هر چه میانشان پیش آید، به کلیت سینما تسری دهند؟! گذشت آن زمان که بهاصطلاح «لابی»ها و «لابیکنندگان» همچون جنگ کازرون و ممسنی «دایی جان ناپلئون» خود را مرکز مدار میدانستند و اعتبار جوایز را به نام خود ثبت میکردند. بااینحال عقل حکم میکند، حرف کوچک بدخواهان را کوچک نشماریم و در پی حقیقت باشیم. با رئیس سازمان سینمایی تماس گرفتیم و از او علت «قهر» و «جدایی» راهش از اصغر فرهادی را پرسیدیم که با تعجب پاسخ داد: «کدام جدایی؟ کدام قهر؟ امروز من و آقای فرهادی در تماس بودیم. این سخنان را چه کسانی مطرح کردهاند؟» ایوبی در برابر این پرسش که چرا سفر گروه سازنده «فروشنده» در کن به تعویق افتاد و با شما همزمان به تهران نیامدند، پاسخ داد: «چون روز قبل از اختتامیه، آنها نمیدانستند که جایزه میگیرند؛ بنابراین بلیتشان را با زمان برگشت من رزرو کرده بودند. هرچند خط هواپیمایی من نیز با آنها تفاوت داشت؛ اما وقتی خوشبختانه موفق به دریافت جایزه شدند، باید روز بعد هم در کن میماندند. چون جشنواره برای برندگان مراسم برنامهریزی کرده بود». این مدیر دولتی نظر خود را درباره این تحلیل که برخی از دلواپسان معتقدند به دلیل جدایی شما از آقای فرهادی، دیگر نمیتوان جوایز کن را به نام دوره صدارت شما منسوب کرد، گفت: «به قول شمس تبریزی «من کو مرا دیدی سلام برسان». هرگز در تمام عمر خدمتم به فرهنگ درصدد نبودهام افتخاری را به نام خود ثبت کنم. افتخار سینماگران از آن سینمای ایران است». بعد از آن هم با حسین نوشآبادی، سخنگوی وزارت ارشاد تماس گرفتیم تا نظر او را درباره حرکت جداییطلبانهاش میان ایوبی و فرهادی جویا شویم که البته پاسخی نداد. این سؤال مطرح میشود که آیا شما هم جای نوشآبادی بودید به چنین سؤالاتی فراواقعی پاسخ میدادید؟!
منبع : روزنامه شرق / فرانک آرتا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- اولین اخبار غیر رسمی درباره فیلم اصغر فرهادی
- «فروشنده» در آینه مکتب نقد عمیقگرا / فیلمی که مخاطبانی فراگیر دارد
- در بیانیه رسمی اعلام شد؛ ژاپن، کشور افتخاری بازار جشنواره فیلم کن
- «ارتفاع پست»؛ پرواز اضطراب و امید بر فراز خاکِ ایران
- یادداشت محمد حقیقت/ رکوردشکنی «یک تصادف ساده» در فرانسه/ نگاهی به فروش فیلمهای سه فیلمساز مهم
- آغاز فیلمبرداری «داستانهای موازی» در پاریس
- مروری بر واکنشهای مطبوعات جهانی به «یک تصادف ساده»
- نمایش «جدایی نادر از سیمین» در ایتالیا
- نمایش آثار مهرجویی، بیضایی و فرهادی در جشنواره مطرح ایتالیایی
- سناریوی «یک تصادف ساده» چگونه شکل گرفت؟
- جایزهای فراتر از پناهی و فیلمش
- جعفر پناهی و عوامل فیلم «یک تصادف ساده» به کشور بازگشتند
- زمان بازگشت جعفر پناهی و گروهش به ایران مشخص شد
- فردای نخل طلا
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره





