حسین محباهری، بازیگر سینما و تلویزیون که مدتهاست با بیماری سرطان دست و پنجه نرم میکند، از بهبود نسبی خود و بازگشت مجددش به فعالیتهای هنری خبر داد.
به گزارش سینماسینما، حسین محباهری، بازیگر پیشکسوت در خصوص وضعیت جسمانی خود با اشاره به اینکه این روزها نسبت به روزهایی که حتی نمیتوانست آب هم بنوشد، بسیار متفاوتتر است متذکر شد: «درحال حاضر در حال صحبت با دوستان رادیویی و تئاتری خود هستم تا کمکم بتوانم فعالیتهای خود را از سر بگیرم.»
این بازیگر سینما و تلویزیون در خصوص روزهای سخت درمانش گفت: «روزهایی بود که بین زندگی و مرگ قرار میگرفتم اما با خواست خدا و وسیله قراردادن صندوق اعتباری هنر توانستم حیات دوباره پیدا کنم و در حال حاضر حالم بسیار بهتر از روزهای قبل است و پزشکان هم متفق القول هستند که توانستهام با موفقیت مرحله اول درمان خود را طی کنم.»
او افزود: «البته همچنان در حال سپری کردن مراحل درمان هستم. با این حال خوشبختانه در طول این مسیر درمانی با توجه به هزینههای بالای آمپولهایی که باید دریافت میکردم، نگرانی نداشتم و این آرامش را مدیون تلاشها و پیگیریهای بیمنت صندوق اعتباری هنر هستم که در طول این مسیر همواره برای من یک پشتوانه و حامی بودند. این آمپول ها بر اساس گفته پزشکان به روزترین داروی مبارزه با بیماری من است و برای درمان قطعی باید دو مرحله دیگر را نیز بگذارنم که باید به خدا توکل کنم و قوی باشم.»
محباهری که از سال ۵۳ وارد حرفه بازیگری شده، در بیش از ۱۳۰ تئاتر، فیلم سینمایی و تله فیلم حضور داشته است. او نزدیک به هفت سال است که با سرطان لنف دست به گریبان شده اما با انرژی و روحیه بسیار بالای خود توانسته به مبارزه با این بیماری سخت بپردازد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بنیاد ایرانشناسی برگزار میکند؛ نشست تخصصی روایت وطن در سینمای ایران
- امروز، روز ملی سینما نیست!
- چاقوکشی برای رسیدن به حق!/ درباره لزوم فاصلهگذاری بین هنرمند و انسان خوب
- سینمای ایران از نفس افتاده است
- از تاریکی گفتن موجب روشنایی نمیشود/ سینمای ایران نیازمند فیلمهایی است با تم امید و جسارت
- چرا سیاهنمایی کارِ سینمای ایران نیست
- سینمای ایران به هوای تازه نیاز دارد
- استقبال تماشاگران و منتقدین از یلدا در جشنواره ساندنس
- نکتههای گمشده سینمای ایران/ اهمیت دکور در سینمای دهه ۳۰ + ویدئو
- آزمون بزرگ «خانه پدری»
- بیماری مانع حضور رضا رویگری در «دلباخته» شد
- گزارش سازمان سینمایی از وضعیت سالنهای سینمای کشور
- حجازیفر: پول سینما را در تئاتر خرج میکنم
- ساختار «خانه سینما» پیر شده است/ صنف نباید نیازمند پول دولت باشد
- چرا ما دیگر به کمدیهای وطنی نمیخندیم؟
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره





