پیکر جمشید مشایخی با حضور چهرههای سرشناس و مردم هوادار این هنرمند از مقابل تالار وحدت تشییع میشود.
به گزارش خبرگزاری سینماسینما، شنبه ۱۷ فروردین روز خداحافظی با جمشید مشایخی هنرمند پرآوازه دنیای بازیگری است. او که سالیان دراز بر صحنه تئاتر، پرده سینما و صفحه تلویزیون خاطرات ماندگاری برای چند نسل ساخت، ۱۳ فروردین دار فانی را وداع گفت.
سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی در مراسم تشییع پیکر جمشید مشایخی حضور دارند. بهمن فرمانآرا، علی نصیریان، ایرج راد، اصغر همت و داریوش فرهنگ برخی از هنرمندان حاضر در این مراسم هستند.

مراسم با سخنرانی شهرام گیل آبادی, مدیر عامل خانه تئاتر آغاز شد. گیل آبادی در گرامیداشت مشایخی گفت: «آخرین نصیحت استاد جمشید مشایخی به ما این بود که باید صدای قلبمان را بشنویم و صادقانه به مردم خدمت کنیم.
در این زمانه سخت هنرمندان باید یار و یاور مردم باشند. آغاز این بهار دهشتناک با سیل ویرانگر و سفر این هنرمند مردمی همراه بود و خانواده او بر خود میبالد که پیشاهنگ یاری رسانی به مردم کشورش باشد. بهترین سرسلامتی برای خانواده عزیز مشایخی امتداد راه هنرمندانه جمشید مشایخی است و خانه تئاتر بر خود لازم می داند اندیشههای این بزرگمرد را همواره آویزه گوش خود کند.»
ایرج راد: مشایخی زنده است و زنده خواهد ماند
ایرج راد سخنران بعدی این مراسم بود که با اشاره به خدمات اهالی فرهنگ گفت: «عزیزان ارزشمندی سالها به فرهنگ کشور عاشقانه خدمت کردند که از میان ما یکی یکی میروند و جمشید مشایخی هم رفت. آنها همه وجودشان را برای مردم میگذارند و جمشید مشایخی عاشق مردم بود.
او ادامه داد: «او همواره میگفت عاشق ایران هستم و به خاطر فرهنگ و مردم، زندگی خود را ۶۰ سال بیوقفه وقف هنر کرد. امروز همه با عشق در این مراسم حضور داریم برای لحظاتی که با کارهای هنری اش عشق به مردم می داد.جمشید مشایخی همواره زنده خواهد بود و وظیفه ما حفظ نامش به عنوان ذکر گفتار مردم است. نامگذاری مکان هایی به نام او در شهر کاری درست است. سنت نامگذاری سالن های تئاتر به نام ایشان رواج دارد اما چرا سالن سینما نه, چرا محله و کوچه و خیابان نه؟ پیشنهاد شده است که کوچه جیم که محل زندگی جمشید مشایخی است به نام او شود. او زنده است و زنده خواهد ماند.»

در ادامه مراسم منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما در جایگاه حاضر شد و گفت: «سپاسگزار همه افرادی هستم که در طول بیماری از این هنرمند نگهداری کردند. جمشید مشایخی از آنان بود که نان به نرخ روز نخورد بلکه خون جگر خورد. خون به جگری که برای فرهنگ و هنر بود. چیزی ندارم بگویم جز تسلیت به خانوادهاش.»
علی نصیریان: این اتفاق ضربه بدی به من وارد کرد
علی نصیریان هم که سابقه دوستی دیرین با مشایخی دارد درباره او گفت: « من این چند وقت حال خوشی نداشته و ندارم برای اینکه همسرم را از دست دادم که یار و یاورم بود، انتظامی و رشیدی را از دست دادم و الان مشایخی. من از اینها بودم و درگذشت آنها ضربه بزرگی به پیکره من زد. ما بیش از ۶۰ سال با هم بودیم.»
نصیریان در بخشی از سخنانش گفت: «در هر دوره استعدادی وجود دارد ولی هیچ کس جای جمشید مشایخی را نمیگیرد.»

جمشید مشایخی اهل صداقت راستی بود
سام مشایخی پسر جمشید مشایخی در پایان مراسم گفت: «نمیدانم چرا در حال صحبت هستم. ذهنم به هم ریخته است. دوست داشتم از مردم عزیز و مهربان مان که قدر هنر و هنرمندان را می دانند تشکر کنم. مطمئنم پدرم هم خوشحال است چون همیشه می گفت خاک پای ملت است و صادقانه میگفت، هر چند برخی به او ایراد میگرفتند.
همه دوست دارند بگویند جمشید مشایخی کمال الملک سینمای ایران است ولی ما که کمال الملک داشتیم. ایشان خودش بود، ادا در نمیآورد و اهل صداقت و راستی بود. اگر ایشان خودش این جا بود این شعر را برایتان می خواند:
من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان ، قال و مقال آدمی میکشم از برای تو.»
در نهایت مراسم با برگزاری نماز میت بر پیکر جمشید مشایخی به امامت حجتالاسلام سیدمحمود دعایی به پایان رسید. پیکر جمشید مشایخی برای خاکسپاری به قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) منتقل شد.
منبع: خبرآنلاین
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- تقدیر ویژه جشنواره شبهای سیاه تالین از نصیریان/ علی نصیریان: مدیون تازهنفسها هستیم
- بزرگداشت و رونمایی از کتاب فرهاد آییش با حضور علی نصیریان برگزار شد
- در دومین هفته اکران؛ تیزر «هفت بهارنارنج» منتشر شد
- نصیریان: سینما را از مهرجویی آموختم/ اولین حضور رئیس جدید سازمان سینمایی در میان هنرمندان
- سی و ششمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان؛ پروانه زرین روی شانه برگزیدگان
- علی نصیریان در سالگرد تماشاخانه سنگلج مطرح کرد: تئاتر را نمیتوان دیکته کرد
- «سیصد» از علی نصیریان تقدیر کرد
- فرهنگ رکن زندگی، حیات و هویت یک ملت است/ «ناخداخورشید»؛ معرفی خردمندانهای از سینمای ایران
- حضور «هفت بهار نارنج» در بخش رقابتی جشنواره داکا
- دیدار با علی نصیریان در موزه سینما
- یادداشت علی نصیریان به مناسبت روز ملی سینما/ لذت بزرگ زندگی من بازی در تئاتر و سینماست
- طبیعت خلاق در کار نمایش؛ علی نصیریان تجربههای سینمایی خود را با علاقهمندان به اشتراک میگذارد
- واکنش نصیریان به حذف دروس عمومی از کنکور/ زبان و ادبیات فارسی هویت و بخشی از شناسنامه ماست
- یک پایان اسرارآمیز/ نگاهی به فیلم «لامینور»
- شب بازیگر پس از وقفهای دو ساله برگزار شد/ علی نصیریان: وقتی حال مردم خوب نیست، نباید جشن بگیریم
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





