پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

سیامک انصاری به بهانه اکران ساعت پنج عصر ساخته مهران مدبری گفت‌وگویی با شماره شهریور مجله «۲۴» کرده ودر بخشهایی از آن حرفهای جالبی زده است .
به گزارش سینماسینما،بخشهایی از این مصاحبه به شرح زیر است :

اوایل متوجه نمی‌شدم که چرا مردم در خیابان نگاهم می‌کنند. به خاطر همین رفتم پیش روان‌پزشک. او گفت که دو چیز در زندگی‌ باید یادت باشد: اول این‌که هرکس تو را در خیابان می‌بیند فکر می‌کند اولین نفری است که تو را دیده، دوم، اولین عکس‌العملی که به آدم‌ها نشان می‌دهی تا آخر عمر توی ذهنشان می‌ماند.

خدابیامرز آقارسول یک روز سر سفر به چزابه نصیحتی به من کرد که هنوز توی گوشم است. گفت: «از این به بعد، کار شما عین بشکه‌ی باروت است. می‌توانید کم‌کم ازش بردارید و آتشش بزنید، می‌توانید هم یک کبریت بکشید زیر بشکه و منفجرش کنید».

نقشم در قهوه‌ی تلخ، برای من با هیچ‌چیز دیگری قابل ‌مقایسه نیست. ما ساعت‌ها و روزها درباره‌ی «نیما زندکریمی» با هم صحبت کرده بودیم. به نظرم آن نقش، منتهای آرزوی یک بازیگر است. البته اگر حوصله داشته باشد که سه سال و نیم سر یک پروژه بماند!