اولین چیزی که نظر من را جلب کرد این بود که کار کمدی بود و به قول شما در یک فضای شیرینی می گذشت. با توجه به این که فیلم سینمایی اول من هم کمدی بود خیلی دوست داشتم که سریال کمدی هم بسازم و این باعث شد طرح اولیه که متعلق به آقای سهراب پور بود را دوست داشتم و می دانستم قابلیت این را دارد که من بخواهم روی آن کار کنم.
اتفاقا علاقه به تجربه کردن ژانرهای مختلف را در فیلمسازی دارم. از ابتدا هم هدفم این بود که مثل خیلی از کارگردان ها در ژانر اجتماعی کار کنم. چون به لحاظ هنری به این نوع فیلم ها توجه بیشتری می شود؛ چه در جشنواره ها و چه در بین بچه های سینما. اما به صورت خیلی اتفاقی فیلم اولم در ژانر کمدی پیشنهاد شد و آن را ساختم و وقتی دیدم که فیلم خوبی از آب درآمد خواستم که این ژانر را ادامه بدهم. اما مصمم هستم که ژانرهای دیگر را هم تجربه کنم.
در این مورد نمی توانم نظر قطعی بدهم و باید منتظر واکنش مخاطب بمانیم. اما همه تلاشمان را کردیم تا در زمان کمی که برای مراحل مختلف ساخت این سریال داشتیم، کاری بسازیم که مخاطب دوست داشته باشد و برایش اتفاق خوبی بیفتد.
به هر حال هر کاری که ساخته می شود رگه هایی از مضامین اجتماعی خواهد داشت. اما در مورد این سریال من سعی نکردم هیچ مضمونی را پررنگ تر کنم. در مورد کانسپت اصلی مواجهه یک خانواده مثل همه خانواده های دیگر با بی پولی که مقطعی با آن درگیر می شود واین بی پولی و نحوه برخورد این خانواده با این مساله را با این مقطع از زندگی شان مطرح می کنیم.
بله تقریبا بازیگران همان افرادی هستند که از ابتدا مدنظر داشتیم و به آنها فکر کرده بودیم. البته با برخی از این بازیگران قبلا کار نکرده بودم و نخستین تجربه همکاری مان بود.
خوشبختانه با مشکلی رو به رو نبودیم و چند بار هم سر صحنه همگی تست دادیم. امیر نوری هم بعد از حدود ۱۰ روز که از ما جدا شده بود و خارج از کار ما کرونا گرفته بود. آقای ژوله هم مشکوک به کرونا بود که تست داد و منفی شد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما





