مسعود کیمیایی – کارگردان پیشکسوت سینمای ایران – روز سهشنبه به عیادت عباس کیارستمی دیگر کارگردان برجسته کشور رفته است.
به گزارش سینما سینما، میشد زیر لب زمزمه کرد: «باد با خود خواهد برد، شکوفههای گیلاس را، تا سپیدی ابرها» همان هنگام که نمنمِ بارانِ بهار، پنجره عریض بیمارستان را خیس کرده بود و دو رفیق دیرین – عباس کیارستمی و مسعود کیمیایی – با هم «ضیافت» برپا کردند، در اتاقی که «تولد نور» را به خود دیده بود؛ اتاقی کنج بیمارستان که کیارستمی پس از روزها خواب مصنوعی در آن، سرانجام چشم گشوده بود تا باز از پشت شیشه رنگی عینکش، به تماشا بنشیند؛ به تماشای «رنگها»، «زندگی و دیگر هیچ».
بر بالین مردی که «طعم گیلاس» را در کاممان نشاند، آنچه کمرنگ مینمود و هیچ به چشم نمیآمد، بیماری بود و درد؛ انگار درد جغرافیای نامعلومی باشد، فرسنگها دورتر از هنرمندی که هنوز روی تخت مریضخانه آرمیده؛ هنرمندی که در یک ماه گذشته دردهای سختی به خود دیده اما حالا دیگر خبری از درد نیست و باز کلمه و کتاب، در حوالیاش پرسه میزنند.
مسعود کیمیایی با کیارستمی خوشوبش میکند و لبخندهای مکرر بر صورت هر دو این آغازگران موجنو هنر ایران مینشیند. کیمیایی که پیش از نوروز نیز به عیادت کیارستمی رفته، گواهی میدهد که امروز، حال او خیلی بهتر است. دستهایش را میگیرد و چنان از گرمای زندگی در شریانهای رفیقش میگوید که این گرما در لحن خودش نیز هویدا میشود. به شوخی میگوید: «زودتر از روی این تخت بلند شو، که حالاحالاها باید فیلم بسازی، باید اسکار بگیری و اسکارت را به من تقدیم کنی» و هر دو میخندند.
کیمیایی همانطور که دست کیارستمی را در دست دارد، سطرهایی که برای او نوشته را میخواند: «کیارستمی بدونشک آخرین بازمانده دورهای از تفکر در ساخت یک سینمای خاص و ماندنی است؛ نسلی که خواست و کوشید تا به اندازه نوههای خود، دنیای شیرین و مخوف دکمهها را بیاموزد. سفرهای کوتاه و تعجبساز با دکمهها برود اما بُرد با او بود که در حالِ خود ماند و از تمامِ این دکمهها به ایستگاه اول آن یعنی دیجیتال سفر کرد و ماند تا هموزن تفکر باقی بماند. عباس کیارستمی سینمای دیجیتال را وسیله کرد و به تفکر و فهم قدیمی که فراوان داشت پیوند زد. اگر هرکدام از این دو سمت زیاد و کم میشد، ارباب جایزهها و تقدیرها و القاب به وجود نمیآمد. عباس کیارستمی همین تفکر وسیع را در ابعادی دیجیتالی بهظاهر، جای داد. حاصل، آنکه دیجیتال منفجر شد و رفت و سینمای عباس کیارستمی ماند. تفکر هر آنچه را که فتح کند غبطهبرانگیز است». کیارستمی همچنان نگاه میکند و لبخند میزند، ساکت است و این سکوت سرشار از ناگفتههاست.
صحبتهای بین دو دوست، فراتر از احوالپرسیهای وقتِ عیادت است. وقتی کیارستمی میخواهد پسرش، بهمن، را به کیمیایی معرفی کند، با طنازی میگوید: «این هم پولاد ماست». از همان لحظه اول، سینما، سوژه حرفهاست. کیمیایی از بهمن کیارستمی میپرسد: «فیلم تازه شروع نمیکنی؟» و بهمن کیارستمی که زندگیاش از کودکی با سینما گره خورده، با ماجرای اینروزها هم برخوردی سینمایی دارد و شوخطبعانه پاسخ میدهد: «حتما شروع میکنم، هر وقت این فیلم به فاینکات رسید!» و باز لبخند بر لبان دو دوست جاری میشود.
اینبار عباس کیارستمی است که از کیمیایی میپرسد: «فیلم شروع نکردهای؟» و کیمیایی میگوید: «قاتل اهلی را ۲۰ روز دیگر جلوی دوربین میبرم» و کیارستمی با شنیدن نام فیلم تازه دوستش، دوباره میخندد. حتما خاطره روزهای «قیصر»، «رضا موتوری» و «سربازهای جمعه» برایش زنده میشود؛ روزهایی که تیتراژ فیلمهای کیمیایی را ساخت.
روی میز کنار تخت، بهجای سرم و دارو، چند کتاب جا خوش کردهاند؛ بین این کتابها «گیتا» هم هست، کتابی به قلم محمدعلی موحد، عرفانپژوه و نویسندهای که در روزهای گذشته نیز بر بالین کیارستمی حاضر شده و حال او را پرسیده بود.
در بین گپوگفتهای صمیمانه عصر بهار، به وقتِ بیستوچهارمین روز فروردین، وقتی پرستار برای احوالپرسی وارد اتاق میشود، کیارستمی در لابهلای حرفهایش با کیمیایی از تلاش پرستارش نیز تشکر میکند و قدردان اوست.
وقتی از «خواب مصنوعی» که در روزهای بیماری او برای دوستدارانش یک «کابوسِ طبیعی» بود حرف به میان آمد، گفتیم که خیلیها منتظرند تا کیارستمی از روی تخت بلند شود و خوابهایی که در این مدت دیده را برای عاشقان سینما قاب بگیرد. از او پرسیدیم حتما «خواب مصنوعی» خیلی هم سخت بود؟ و پاسخ شنیدیم: «هم سخت بود و هم عجیب. چون پر از خوابهای عجیبی بود که نمیشد در میانهشان بیدار شد».
باز هم حرف از سینماست، حرف از انتظار برای روزهایی که سوژه این فیلمساز، همین دوره عجیب بیماریاش باشد؛ رفاقتی که با سینما گره خورده، احوالپرسیاش هم به زبان سینماست. کیمیایی وقتی حرف از شروع فیلم جدیدش میزند، خطاب به کیارستمی میگوید: «من هیچجایی را نمیشناسم که ماهانه پول به من بدهد اما خیلیجاها را میشناسم که ماهانه از من پول میگیرد. پس باید برای دویدن، دوید. اما همیشه که نمیتوان دوید. چهکسی گفت بنویس و بساز، و چهکسی گفت بمان و بمان؟ و هیچکسی نگفت، بیا اینجا در خانه بمان. اما من، من و تو و دوستانمان خواستیم بمانیم و ماندیم» و ماندن بود که برای این دو فیلمساز ماندگاری آفرید. هر دو ماندند و ساختند و پای آرمانهایشان ایستادند. هر دو تمنای زندگی دارند، میخواهند حالا حالاها بمانند تا زندگی را قاب بگیرند. پس از خداحافظی و ترک اتاق، لابد وقتی کیارستمی نظارهگر «شیشه بارانخورده» اتاق است، کیمیایی در راهپله بیمارستان میگوید: «ما هستیم تا بسازیم، ما اینطور نمیمیریم. شاید گاهی هم به بیمارستان بیاییم اما از آن بیرون میآییم، چون ماندهایم که بسازیم».
در حیاط بیمارستان، سنگفرشها خیس از طراوتِ بارانند، طبیعت نیز لبخندِ دو دوست را به جشن نشسته. شکوفهها حتما خیال میکنند: «باد ما را با خود خواهد برد»، شاید تا سپیدیِ ابرها.
منبع: شرق
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نمایش «طعم گیلاس» در قزاقستان
- در بخش ۱۰ فیلم برتر؛ «کلوزآپ» عباس کیارستمی در جشنواره ایدفا اکران میشود
- رونمایی از فیلم مستند ساموئل خاچیکیان با پیام مسعود کیمیایی
- کیارستمی در آثار خود بیشتر به دنبال راه حل بود/ فرم برای کیارستمی همیشه اهمیت داشت
- تحولات سیاسی و جریان موسوم به موج نو در سینمای ملی/ بهمناسبت روز ملی سینما
- معرفی نامزدهای دریافت گیلاس طلای جشنواره فیلم عباس کیارستمی
- افسون «کلوزآپ»/ یادداشت محمد حقیقت به مناسبت زادروز عباس کیارستمی
- در مراسم نکوداشت «عباس کیارستمی» مطرح شد: کیارستمی آبرودار واژه کار بود/ فیلمسازی کیارستمی در مسیر عکاسی او است
- رونمایی از پوستر اولین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه عباس کیارستمی
- باشگاه سینمایی «جاده ابریشم» برگزار میکند؛ بزرگداشت عباس کیارستمی در پاریس
- معرفی هیات داوران اولین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه عباس کیارستمی
- عیاری یک شگفتی در سینمای ایران است/ کیارستمی و عیاری پیش از هنر سینما، خود را کشف کردند
- هوتن شکیبا: دوست داشتم به جای همایون ارشادی در «طعم گیلاس» باشم
- تمجید هانکه از سینمای بیهمتای کیارستمی
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
نظر شما
پربازدیدترین ها
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- بخش رسمی جشنواره کن شروع به کار کرد
- درباره آثار ایرج رامینفر/ تکیه بر پشتوانه نظری، برای رسیدن به نقاط قوت
آخرین ها
- دومین جایزه بینالمللی یک بازیگر در یک هفته؛ فروغ قجابگلی، بهترین بازیگر جشنواره آمریکایی شد
- درخواست هواداران: هنگام تماشای فیلم «شرور» فعلاً همخوانی نکنید
- داستان کوتاه/ بومرنگ
- دعوت دبیر جشنواره جاده سبز از مستند سازان
- گزارشی از فیلمهای پرمخاطب جهانی؛ ۱۰ فیلم پرفروش سال ۲۰۲۴ همه دنباله هستند!
- فصل سوم «آقای قاضی» ساخته میشود/ تولید سیتکام در دستور کار سیمرغ
- گزارشی از گیشه سینماها؛ ۳ فیلم کودک و نوجوان در میانِ ۵ فیلم صدرنشین گیشه در هفته گذشته
- بیست و سومین جشن حافظ برگزیدگانش را شناخت/ تقدیر از یک عمر فعالیت هنری مرتضی عقیلی
- «انسان سالم»؛ زنِ سالم
- «لیلی و مجنون»؛ داستانی که در هر عصر روایان خویش را میطلبد
- جشنواره فیلم جهانی آسیایی به «در آغوش درخت» جایزه داد
- انتشار اولین تصویر سعید آقاخانی و آناهیتا افشار در «خاتی»
- نمایش مستند «کارون – اهواز» در جشنواره نیجریهای
- مراسم رونمایی از کتاب «بیتا؛ درختها ایستاده میمیرند» / گزارش تصویری
- درباره آثار ایرج رامینفر/ تکیه بر پشتوانه نظری، برای رسیدن به نقاط قوت
- در آستانه سالگرد درگذشت بیتا فرهی؛ «بیتا؛ درختها ایستاده میمیرند» رونمایی شد
- پایان کار مجید زینالعابدین؛ سرپرست بنیاد سینمایی فارابی منصوب شد
- موتمن: سردر سینماهای کشور شبیه تئاتر بولینگ عبدو شده است/ فارابی را تعطیل کنید
- مستند لهستانی از جشنواره هلندی جایزه گرفت/ ایدفا برندگان خود را شناخت
- بخش رسمی جشنواره کن شروع به کار کرد
- نکوداشت مقام فرهنگی و هنری علی اکبر صادقی؛ هنرمندی که هنر و اندیشه اش رنگ کهنگی نمی گیرد
- چهاردهمین حضور بینالمللی «آخرین حرکت»؛ فیلم شهاب حسینی در بخش اصلی فستیوال بزرگ سالرنو ایتالیا
- انتخاب هیات رییسه جدید انجمن تهیهکنندگان مستقل سینما
- رقابت ۲۸۵ فیلم در ۳ بخش انیمیشن، مستند و بینالمللی اسکار نود و هفتم
- حضورهای بین المللی فیلم کوتاه تامینا
- گلدن گلوب اعلام کرد؛ وایولا دیویس جایزه سیسیل بی دمیل ۲۰۲۵ را میگیرد
- درباره «قهوه پدری»؛ قهوه بیمزه پدری
- «کارون – اهواز» در راه مصر
- اختتامیه جشنواره «دیدار» ۱۷ دی برگزار خواهد شد
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما