
مارال فرجاد علاوه بر بازیگری به ورزش هم میپردازد؛ بخصوص به رشته اسکواش علاقهمند است. فرجاد با انتقاد از عملهای جراحی زیبایی معتقد است جراحی زیبایی به سمت مصرفگرایی رفته است.
گفتوگوی ما با این بازیگر را در ادامه میخوانید.
اوقات فراغتتان را بجز بازیگری چطور میگذرانید؟
تئاتر میبینم، فیلم میبینم، اسکواش بازی میکنم، ورزش میکنم، سینما میروم و با دوستانم معاشرت میکنم.
با توجه به اینکه خانوادگی در کار هنر هستید، چقدر برای خانواده وقت میگذرانید؟
کارهایم اخیرا زیاد شده و همین باعث شده مدتی کمتر وقت بگذرانم. اما در کل با خانواده زیاد وقت میگذرانم.
اهل مطالعه هستید؟
بله.
بیشتر در چه حوزههایی کتاب میخوانید؟
بجز نمایش و رمان، بیشتر کتابهای روانشناسی میخوانم.
حتما دیدهاید که خیلی از جوانها صبح تا شب در اینترنت و فضای مجازی وقت خود را سپری میکنند.
بله، متاسفانه شبکههای اجتماعی آدم را سمت خودش میکشاند. من بهخاطر کارم مجبورم حضور داشته باشم، اما بعضی روزها تصمیم میگیرم این برنامه را ببندم، ولی کلی پیام میدهند یا کلی اتفاقات میافتد و نمیتوانم ببینم. کنترل شبکههای اجتماعی سخت است. باید هم از آن استفاده کرد و هم تحت کنترلش داشت. استفاده از شبکههای اجتماعی نباید به اعتیاد تبدیل شود. بیش از حد در فضای مجازی بودن، باعث شده بعضی اوقات فرصتهایی را از دست بدهم.
نظر شما به عنوان یک بازیگر درباره عملهای جراحی زیبایی چیست؟
چیز بدی است. متاسفانه نظام پزشکی آنقدر دست پزشکان را باز گذاشته که حد ندارد. به عنوان مثال، فردی دندانپزشک است و تخصص فک و صورت دارد، اما همه کارهای جراحی صورت را انجام میدهد و حتی بینی و پلک هم عمل میکند. طرف میرود بینی اش را عمل میکند، اما پزشک به او پیشنهاد میکند پلکت را هم عمل کن. چون نظام قانونمندی هم وجود ندارد و کسی نیست جلوی این عده از پزشکان را بگیرد. در نتیجه جوانها طعمه میشوند و آن پزشکان هم پول در میآورند. درست این است که متخصص جراح زیبایی این کار را بکند. اما آقایی معروف شده در عالم سینما که دندانپزشک است، اما عمل زیبایی میکند و بعد هم در نتیجه این عدم نظارت، عمل پس میزند و جوان افسرده میشود.
اما تا تقاضایی برای عمل جراحی زیبایی نباشد، پزشکان هم نمیتوانند سر خود کاری کنند.
الان مثل یک کارخانه شده است. این قدر زمینه را فراهم کردهاند که جراحی زیبایی هم به سمت مصرف گرایی رفته است؛ همانطور که درمورد کالاها مصرف گرایی وجود دارد.
درباره آخرین نقشآفرینیهایتان هم برای مخاطبان ما بگویید.
آخرین کارم بازی در یک فیلم کوتاه است و احتمالا سر یک تئاتر هم باید بروم.
جام جم آنلاین
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود





