نگار حسینخانی در همشهری نوشت :
صدایش میلرزد. صبح زنگ زدهام و از خواب بیدارش کردهام. میپرسم:« منزل شکیبایی؟» که پروین کوشیار- همسرش- تأیید میکند. چند جمله بیشتر با هم صحبت نکردهایم که بغضش میترکد. انگار ۱۰ سال برای فراموشی و سردشدن این داغ کافی نیست. میگوید پوریا- پسرش- مسافرت است و او بهتر میتواند کمکمان کند. اصرار میکنم حرف بزند. میگوید تارک دنیا شده و هنوز از دست دادن خسرو را باور نکرده است. میگوید در شلوغی آن روز عزا نتوانسته همسرش را تا خاک مشایعت کند و این خاک سردیاش را روی قلب او نپاشیده است. پروین کوشیار هنوز عزادار است و وقتی از خسرو میگوید دست و دلش میلرزد؛ «مثل همه مردم عادی باورش برایم سخت است. انگار آنهایی که اثری از خود میگذارند مرگ را نمیپذیرند. گاهی پسرم میگوید حضور خسرو را حس میکند، اما من این حضور را تجربه نکردهام. گاهی به کمک پوریا میآید، اما من احساسش نمیکنم. گاهی قسمش میدهم به خوابم بیاید، اما نمیآید.» بعد قرار میشود زمانی را تعیین کند تا همدیگر را ببینیم اما نمیشود که نمیشود. با پوریا حرف میزنم. شکیبایی کوچک مسافرت است و صدایش از پشت خط تلفن عین پدر است؛ با همان لحن و آکسانگذاری و خط و خش. میگوید: «پدرم فرشته بود. آنقدر که گاهی کارهایی انجام میداد که هر کسی نمیتوانست دلایلش را بفهمد. شاید نتوانم مثل او شوم با همان چشمپوشیها و مهربانی و از خودگذشتگیها».
وقتی پدران میمیرند، پسران به باور میرسند
«بازیگران گاهی به نقش نزدیک میشوند، گاهی نقش را بهخود نزدیک میکنند و گاه هیچ کدام اتفاق نمیافتد و ثمره خوبی هم ندارد. اما شکیبایی در نقش فرو رفته بود.»؛ این را پوریا میگوید؛ «رابطه من و پدر استثنایی بود و بسیار از او آموختهام. نوع مدیریت او مهربانی و صبوری بود. همیشه میگفت ببین چطور میتوانی در جامعه محبوب باشی. برایش این مسئله از هر چیز مهمتر بود. هوش و ذکاوت خاصی داشت و نگاه روشنی به آینده. در دفترچهاش مرگش را دیده بود. آن زمان تنهایی را نمیفهمیدم، اما وقتی پدران میمیرند، پسران به باور میرسند و چیزهایی در ذهنشان روشن میشود؛ برای من هم این اتفاق افتاد. حالا بدون او احساس تنهایی میکنم. گاهی برای هر تصمیم باید کاسه چه کنم دستم بگیرم، درحالیکه اگر زنده بود خیلی وقتها درباره خیلی تصمیمها میتوانست کمکم کند. من سالها پس از مرگ پدرم پا به دنیای بازیگری گذاشتم و از کمکهای او بینصیب ماندم.»
خسرو شکیبایی یکسال و چندماه بیمار بود و مراحل درمان را سپری میکرد. در دورهای، بیماریاش از بین رفت و در دورهای، طوفانی بازگشت. پوریا میگوید: «خستگی پدر بیشتر جسمی بود و بدنش از این بیماری آسیب زیادی دیده بود، اما دوربین همیشه برایش معجزه میکرد. تا روز آخر و سر صحنه به خوبی کار میکرد و کم نمیگذاشت؛ مثل خیلی بازیگران باوجدان دیگر که هیچگاه از کارشان نمیزنند؛ حتی بیماری هم نتوانست مانع او شود. سر صحنه فیلم«اتوبوسشب» احساس کردم میخواهد دوباره خودش و توانمندیهایش را ثابت کند. من بسیار از این حس ناراحت بودم اما او باز خود را ثابت کرد».
خانه را میشناسم، سبز است
سعادتآباد زندگی میکنند، نزدیک خانه سبز؛ تنها چند خیابان دورتر، اما خاطره آن روزها همواره با پوریاست. میگوید: «خانه را میشناسم، در خیابان یازدهم و آن سوی خیابان اصلی است. ما این سو هستیم. هرچند راهمان همیشه با آن خیابان اصلی قطع ماند و دیگر از کنارش نمیگذریم، اما آن خانه خاطرات خوشی برایم دارد. سالهای ۷۵ و ۷۶ بود. شبهایی با مادرم به آنجا میرفتیم و سر صحنه بودیم. خاطره آن روزها هنوز برایم خوشایند است».
چند سالی است که سعی میکند از این حسها دوری کند، اما انگار نمیتواند. میگوید هر روز که میگذرد به شکل عجیب و غریبی داغشان تازهتر میشود. شاید همه دردها از این است که او نیز جا پای پدرش گذاشته و وارد عرصه بازیگری شده است. شاید حالا حرفزدن پسر برای مادر خاطرات مردی را زنده میکند که با صدای دورگهای در گوشاش زمزمه کرده بود« دوستت دارم». چطور میتوان صداها را پاک کرد؟
میراث خسرو
۱۰ سال از مرگ شکیبایی میگذرد، اما این سؤال مطرح است که آیا هنوز میتوان منتظر محصولی دیدهنشده از خسرو شکیبایی بود؟ شاید میراث خسرو شکیبایی را بتوان پسرش دانست که حالا با صورت و صدا و در همان حرفه، یادی از پدر را در ذهن همه زنده میکند. اما شکیبایی به استثنای آثار منتشرشده، دفتر شعر و نوشتههایی دارد که هنوز منتشر نشده است. پوریا- پسر شکیبایی- میگوید: «هرچند این دفتر، نوشتهها و شعرهای نیمهکارهای دارد، اما شاید بد نباشد در فرصتی منتشر شود. چند بار خواستم آن را منتشر کنم، اما هربار بنا بهدلیلی این کار به تعویق افتاد. جالب آن است که این دستنوشتهها در دو قدمیام و پایین کتابخانهام قرار دارد. خیلیها هم حاضر به همکاری برای انتشار این نوشتهها بودهاند. شاید در فرصتی دیگر این کارها را چاپ کنیم». اما وجه دیگر شکیبایی صدای اوست؛ مسئلهای که پوریا دوست ندارد چندان به آن اشاره کند و میگوید یکی دو صدا از پدر برایشان مانده که قصد دارد رویشان کار کند و به بازار بفرستد، اما بیش از این توضیح نمیدهد و معتقد است که اگر آن را بیشتر تشریح کند ممکن است دیگر هیچگاه انجامش ندهد. همچنین وسایل شخصی شکیبایی توسط خانوادهاش میراثداری میشود. پسرش میگوید: «تا امروز پیشنهادی برای در اختیار گذاشتن این وسایل به موزه و… نداشتهایم؛ از اینرو خودمان از آنها مراقبت میکنیم».
دلنوشته پروین کوشیار
برای همسرش خسرو شکیبایی
بیتو میرفتم. تنهای… تنها… و صبوری مرا کوه تحسین میکرد. آخر چهکسی باور میکند که تو در نیمهراه دستم را رها کنی؟ قرار ما با هم رفتن بود، ولی تو… امشب همان شب است که به هم قول دادیم تا پایان خط با هم و پابهپای هم برویم. نمیدانم کداممان عهدشکن بودیم، من پای همراهی با تو را نداشتم یا تو خیلی عجله داشتی. هر چه بود تو مرا رها کردی و خوب میدانی که در دلم غیرتو جایی برای کسی نیست. بهترینم بمان تا بیایم. نهم تیر، نگاهی به سی و اندی سال خاطره.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- همزمان با ولادت امام رضا (ع) منتشر شد؛ خاطرات صدرعاملی از عزت الله انتظامی و خسرو شکیبایی
- گریه خسرو شکیبایی برای امام حسین (ع) در پشت صحنه «دلشکسته»
- خسرو شکیبایی با الگو از آیتالله خامنهای به شهید مدرس رسید
- حقایقی درباره فیلمهای شب و هرشب تنهایی : فیلمهایی درباره ۱۷میلیون زائر
- چرا شکیبایی و عبدی بیجایگزین هستند
- هنوز در پاشویه اقیانوس بازیگری غرقم/ بازخوانی گفت و گویی قدیمی با خسرو شکیبایی
- توضیح «منیژه محامدی» درباره یک ادعا
- برترینهای سینمای ایران در صد سال اخیر به انتخاب نویسندگان سینماسینما/ بخش نهم
- برترینهای سینمای ایران در صد سال اخیر به انتخاب نویسندگان سینماسینما/ بخش پنجم
- خاطره جالب پوران درخشنده از خسرو شکیبایی در فیلم «عبور از غبار»/ فایل صوتی
- سینماسینماست/ نگاهى به بازی زندهیاد خسرو شکیبایی در فیلم “هامون” به مناسبت یازدهمین سالروز درگذشت او
- عزتالله انتظامی کنار خسرو شکیبایی آرام گرفت
- یادداشت داریوش مهرجویی برای دهمین سال درگذشت حمید هامون/ عاشق بازیگری بود
- ببخشید! شما کیارستمی را میشناسید؟
- نگاهی به سریال های ماندگار/ «خانه سبز»؛ با تشکر از خانواده رجبی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- ردپای یک کارگردان مؤلف / نگاهی به فیلمهای کوتاه سعید روستایی
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- موقعیت فیلمهای ایران و سینماگران فراملی در فرانسه
- با نظرسنجی از ۱۷۷ منتقد فیلم؛ نشریه ایندی وایر برترینهای سال ۲۰۲۴ سینما را معرفی کرد
آخرین ها
- برگزاری پانزدهمین کنفرانس بینالمللی فناوری اطلاعات و دانش با حمایت همراه اول
- برگزاری جشنواره فیلم ۱۰۰ در اردیبهشت سال آینده/ «فراصد» بخش جدید جشنواره با رویکرد فلسطین
- حذف فرهنگ از سبد طبقه متوسط؟/ هزینههای سبد فرهنگی خانواده ۴نفره در تهران چقدر است؟
- نکوداشت زنده یاد اکبر عالمی و بزرگداشت مهدی رحیمیان در آیین معرفی برندگان هفتمین جایزه پژوهش سال سینما
- با پیشتازی «۴۷» و «مخفیانه»؛ نامزدهای جوایز اسکار سینمای اسپانیا معرفی شد
- همزمان با سالگرد اولین نمایش عمومی «قیصر»؛ بزرگداشت مسعود کیمیایی برگزار میشود
- دو خبر از جشنواره بینالمللی تئاتر فجر؛ زمان بازبینی حضوری و انتخاب نهایی آثار بخش دیگرگونههای نمایشی/ آغاز ثبتنام اصحاب رسانه و منتقدان
- برگزاری نمایشگاه پشت دریای وهم
- حضور همراه اول با مجموعهای از سرویسهای فناورانه در نمایشگاه تلکام ۲۰۲۴
- بازگشت جنابخان به تلویزیون همراه با محسن کیایی
- «در آغوش درخت» بهترین فیلم بلند سینمای جهان جشنواره هندی شد
- نکوداشت خسرو خسروشاهی در جشنواره فیلم رشد
- «شهر خاموش» و «شناور» در شبکه نمایش خانگی
- به پاس یک عمر دستاورد سینمایی؛ خرس طلایی افتخاری برلین به تیلدا سوئینتون اهدا میشود
- کنسرت نمایش ایرج، زهره، منوچهر / گزارش تصویری
- حقایقی درباره محمد نوری به بهانه سالروز تولد او/ مردی که از شکست هراس نداشت
- ذلت ماندن یا لذت رفتن و رستن!
- جدول فروش سینمای ایران در آخرین روز پاییز/ پنج فیلمی که از ابتدای امسال بیش از ۱۰۰ میلیارد فروختند
- نمایش «دِویل» تمدید شد/ آغاز اجرای نمایش «تشنگان» از ۴ دی
- شایعه فروش آثار تجسمی مربوط به فروغ فرخزاد و سهراب سپهری/ سریال و فیلم مستند سهراب و فروغ به زودی کلید میخورد
- نامزدی یک فیلم کوتاه ایرانی-آمریکایی در جوایز آکادنی فیلم سوئد
- نشست خبری بزرگداشت فروغ فرخزاد / گزارش تصویری
- درباره سه مستند سینماحقیقت/ از جسارت نمایش عریان اعتیاد تا عشق به سینما در اتاق آپارات
- به خاطر نقش برجسته در صنعت سینما؛ کریستوفر نولان و همسرش، شوالیه و بانوی فرمانده شدند
- چرا «لیلی» سریال «داییجان ناپلئون» زشت بود؟/ پاسخ ناصر تقوایی را بخوانید
- «تیآرتی» ترکیه آغاز به کار کرد؛ صداوسیما هنوز در فکر سانسور است
- سیمرغ مردمی به جشنواره فیلم فجر بازگشت
- بستههای ویژه شب یلدای همراه اول با هدیه دیجیتال معرفی شد
- آنونس رسمی عاشقانه «عزیز» رونمایی شد
- با نظرسنجی از ۱۷۷ منتقد فیلم؛ نشریه ایندی وایر برترینهای سال ۲۰۲۴ سینما را معرفی کرد