سینماسینما،سپیده ابرآویز:
۱٫ اگر زندگی را بازی دومینویی فرض کنیم که با یک حرکت اشتباه بقیه مهره های آن فرو می ریزد ، بدون تاریخ یدوت امضا حکایت همان یک حرکت اشتباه است .حرکتی که به درستی در همان دقایق اول فیلم قرار داده شده تا بدون معطلی ضربه کاری اول را به تماشاگر بزند و به او بگوید بنشین که می خواهم برایت قصه پر کششی تعریف کنم.
۲٫ ایجاد تعلیق اولیه با صحنه تصادف دکتر و راکبین موتور ، گره را می اندازد . این گره به مرور محکم تر می شود و قصه در فضایی سرد و سیاه جلو می رود.
۳٫اینکه جلیلوند فیلمساز خوش فکری است جای انکار ندارد.اینکه او بلد است پا به جاهایی بگذارد که روایتی تازه دارند هم کاملا ثابت شده است.سال گذشته در فیلم ۴ شنبه ۱۹ اردیبهشت نیز در داستانی اپیزودیک فضاهایی را خلق کرد که نوعی بدعت در موقعیت ، شیوه روایت و کارگردانی آن وجود داشت.
۴٫در بدون تاریخ بدون امضا هم جلیلوند به سمت دو موقعیت تازه می رود و اصطلاحا دو دگرجا را کشف می کند که کمتر فیلمسازی به سراغ آن رفته است ، پزشکی قانونی و کشتارگاهی که در آن لاشه مرغ های مرده به آدم های کم بضاعت فروخته می شود.
۵٫ اصلا انگار جلیلوند تصمیم می گیرد فیلمی بسازد که سرتاسر صدای مرگ می دهد.کمابیش سکانسی وجود ندارد که خبری از مرگ در آن نباشد.
۶٫ انتخاب بازیگرهای مناسبی مثل امیر اقایی و نوید محمدزاده برای دو نقش سرد وگرم هوشمندانه و بازی گرفتن از آنها و استفاده از تمام ظرفیت های شان کاملا درست و حرفه ای اتفاق افتاده است .بماندکه هدیه تهرانی همان همیشگی است .نه پله ای بالاتر و نه پایین تر . جایی خنثی. بین سردی آقایی و گرمای محمد زاده .زکیه بهبهانی هم به عنوان چهره ای تازه ، در نخستین حضور سینمایی اگرچه خارق العاده نیست اما پذیرفتنی است.
۷٫جلیلوند در ایجاد لحظات سکوت و اکتفا به نمایش چند تصویر، قدرت کارگردانی اش را به رخ می کشد و این قدرت کمابیش در کل فیلم جریان دارد.
۸٫آنچه به طرز فزاینده ای روان مخاطب را می آزارد تلخی بیش از اندازه ای است که پی در پی بر سر شخصیت ها می آید .شاید قانع کننده ترین پاسخ کارگردان این باشد که همه این ها واقعیت های اجتماعی است .چقدر ، چرا و تا کی لازم است ما شاهد این همه واقعیت های اجتماعی باشیم وقتی از دست هیچ کداممان کاری ساخته نیست ؟ اصلا چطور باور کنیم پزشک متخصصی را که بیمه ماشینش را به عنوان ساده ترین رفتار قانونمند یک شهروند پرداخت نمی کند ولی حاضر می شود چنین فداکار ظاهر شود و
در قبال واقعیت های اجتماعی این گونه مسیولانه برخورد کند؟
۹٫ کدام دکتر ، روان شناس یا جامعه شناسی توصیه می کند به سالن سینما بروید ، خودآزاری کنید و میان همه واقعیت های اجتماعی که خودتان هر روز به آن دچارید دردی هم به دردهایتان بیافزایید؟ با دهانی تلخ ، بعضی در گلو و دستانی گره خورده از سالن بیرون بیایید ، سری تکان بدهید و فقط بگویید :آخی ، چه دردناک!
۱۰ بدون تاریخ بدون امضا فیلم بدی نیست تکنیکش درست است و فیلمنامه اش اشکال ندارد .اشکالش همان اشکال شکلات تلخ ۹۰٫/.است .زیادی تلخ است .آن قدر تلخ که نه برای قلب خوب است ، نه جسم و نه ذهن.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بغضت را قورت بده/ نگاهی به فیلم «شب، داخلی، دیوار»
- سیر روز در شب/ نگاهی به فیلم «شب، داخلی، دیوار»
- رستگاری در حزن/ نگاهی به فیلم «شب، داخلی، دیوار»
- تهیهکننده «شب، داخلی، دیوار» درخواستی برای پروانه نمایش نداشته است
- بیانیه برادران جلیلوند در پی انتشار نسخه قاچاق «شب، داخلی، دیوار»
- انتشار غیرقانونی «شب داخلی دیوار»
- دو جایزه جشنواره نیویورک برای «شب، داخلی، دیوار»
- حضور «شب، داخلی، دیوار» در آستانه اکران جهانی در جشنواره «کمرا ایمیج»
- «بدون تاریخ، بدون امضا» به نمایش خانگی آمد
- جایزه اصلی جشنواره ژنو به «شب، داخلی، دیوار» رسید
- اکران فیلمی با بازی نوید محمدزاده در جشنواره حقوق بشر ژنو
- با حضور امیر اثباتی، وحید جلیلوند و سعید عقیقی؛ مداخلهی هنرمند سینما در صورتبندی امروز و فردا بررسی میشود
- گفتوگو با علیرضا تابش درباره سیر تاریخی ساخت فیلم سیاسی در سینمای ایران/ «زمان» یک فیلم اجتماعی را سیاسی میکند
- «شب، داخلی، دیوار» در فهرست نامزدهای جوایز آسیا پاسیفیک
- نشست «شب، داخلی، دیوار» در ونیز برگزار شد/ وحید جلیلوند: بدون دوقطبیها «گفتگو» بهتر شکل میگیرد
نظرات شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود






فیلم اقای جلیلوند واقعا فوق العاده ست،هرچند که احساس میکنم امسال با فیلم ایشون اونطور که شایسته هست برخورد نشد ومنتقدان کمی کم لطفی میکنند،ومتاسفانه چون ما منتقدان خوبی نداریم،تمام صحبت ها در مورد فیلم ایشون وفیلمهای دیگه کاملا سلیقه ایست بخاطر اینکه کاملا نظرات منتقدان باهمدیگر تفاوت دارد،واینکه شما صحبت از تلخی این فیلم کردید،کاملا درست است فیلم فیلم تلخیست اما این فیلمها باید باشند تا ما ادمهای بیخیال رو کمی به خودمون بیاره،ودر ذهنمون این رو تداعی کنه که از کنار مسائل بی تفاوت عبور نکنیم،امیدوارم روزی برسد که ما ایرانیها فرهنگ سینمایی پیدا کنیم وسینما صرفا برای تفریح وسرگرمی نباشد،سینما مکان فرهنگ سازی هم هست در سینما باید حرفهای خوب و درست زده شود،واز اقای جلیلوند هم برای فیلم زیباشون تشکر میکنم،فیلمی که بیشترین استقبال رو از جانب مردم سینما دوست عزیز داشت،امیدوارم سیمرغ کارگردانی بر دوش این کارگردان عزیز امسال بنشیند.