سینماسینما، عزیزالله حاجی مشهدی
نزدیک شدن به برخی از موضوعات در سینمای ما همواره به نوعی دل به دریا زدن نیاز دارد. ژرژ هاشمزاده در نخستین فیلم سینمایی خود، با همراهی مهدی شیرزاد به سراغ موضوعی رفته است که پرداختن به آن، به عنوان نوعی آسیب اجتماعی، کار چندان آسانی نیست.
«در سکوت» به بغض درگلومانده زنی میانسال میپردازد که پس از ۲۳ سال به ایران بازگشته است تا با واگویه رازی رنجآور خود را از یک عذاب وجدان روحفرسا نجات دهد.
استفاده از چند چهره صاحبنام در بازیگری، از فاطمه معتمدآریا گرفته تا سعید پورصمیمی و پانتهآ پناهیها و ویشکا آسایش، تلاشی آگاهانه برای تضمین موفقیت فیلم در پرداختن به یک موضوع بهنسبت تکراری در سینمای ماست. موضوع تکراری اگر با نگاه تازه و بهویژه با پرداختی خلاقانه همراه نباشد، دستکم برای مخاطب حرفهای سینما نمیتواند چندان جذاب باشد.
نمایش «در سکوت» بعد از چهار سال، در گروه سینمای هنر و تجربه، نمیتواند آن را به عنوان اثری تجربهگرا و دارای نوجوییهای آشکار در فرم و ساختار کلی آن جلوه دهد.
ساختار روایی فیلم دارای اشکال است، چراکه وقتی در فیلمنامه با قصه چندان پیچیده و فاقد لایههای چندگانه روبهرو هستیم، ایجاد پیچیدگی در بیان قصه، درست همانند کاربرد نابهجای تعقیدات لفظی در صنعت شعر است که فایدهای جز ایجاد پیچیدگی در بیان شاعرانه ندارد و در اینجا نیز کار سازنده فیلم را در بیان روان و ساده قصه اصلی فیلم دشوار ساخته است.
وقتی با مادری مثل سودابه (فاطمه معتمدآریا)، زنی دانشآموخته و روشنفکر، روبهرو میشویم که حالا به ایران باز گشته است تا با اجرای طرح بسیار سودمند زیستمحیطی تولید انرژی پاک از زباله، به کشورش خدمت کند، انتظار نداریم چنین شخصیتی برای بازگویی هرچند تلخ ستمی که سالها پیش به شکل یک تجاوز وحشیانه بر او رفته است و در فیلم نیز با تصاویری رنگپریده در قالب یک صحنه کوتاه بازگشت به گذشته یادآوری میشود، چندان ناتوان باشد. همه هوش و حواس سودابه از بدو ورود، متوجه پیدا کردن راهی برای نزدیک شدن به دخترش ستاره (سوگل خلیق) است؛ دختری که در تمام سالهای زندگیاش در کنار پدربزرگ و مادربزرگ خود، هر وقت سراغ مادرش را گرفته، پاسخ روشنی نشنیده است. در کنار امتیاز نزدیک شدن کارگردان به موضوعی در متن خط قرمزهای اجتماعی و بازیهای خوب سعید پورصمیمی و فاطمه معتمدآریا، از برخی کمداشتهای فیلم، از جمله نداشتن اوج و فرودهای آشکار و گرهافکنیهای لازم، نمیتوان گذشت. با این همه، تدوین فیلم (کار سیاوش کردجان) را باید یکی از امتیازهای اصلی «در سکوت» به حساب آورد.
منبع: ماهنامه هنروتجربه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «دوار» به هنر و تجربه میآید/ داستان یک موزیسین عاشق فراموشکار
- کارگردان فیلم مطرح کرد: اهدای بخشی از عواید بلیت فروشی فیلم «ایمو» به زلزلهزدگان شهر خوی
- «درب» بعد از جشنواره فجر اکران میشود
- اکران آنلاین مستند «رنج زیر پوست» در گروه سینمایی هنر و تجربه
- همزمان با اکران و رونمایی از فیلم سینمایی «عینک»؛ هنر و تجربه «سینما اردو» را راهاندازی کرد
- وضعیت اکران فیلمهای «هنروتجربه» چه زمانی مشخص میشود؟
- خزاعی اعلام کرد: مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی متولی فیلمهای هنری و تجربی است/ شکستن انحصار گروه هنروتجربه
- سجادی حسینی: اکرانهای «هنروتجربه» اطلاعرسانی مناسبی ندارد
- رخشان بنی اعتماد: در بیان موضوعات و مسائل اجتماعی به تکرار رسیدهایم
- «کاغذپارهها» از اول بهمن اکران عمومی میشود
- گفتوگو با ژرژ هاشمزاده، کارگردان «در سکوت»/ معتقد به مانیفست دادن نیستم
- ملتهب با روایت سادهانگارانه/ نگاهی به فیلم «در سکوت»
- سکوت به مثابه فریاد/ نگاهی به فیلم “در سکوت”
- رازِ سربهمهرِ لو رفته/ نگاهی به فیلم “در سکوت”
- بلند فکر کردن/ نگاهی به فیلم “در سکوت”
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
