نیویورک تایمز در فهرست سالانه خود از برترین آثار سینمایی جهان، مستند «سرزمین عسل» را در رتبه نخست قرار داد.
به گزارش سینماسینما، «سرزمین عسل» به کارگردانی «لوبومیر استفانوف» و «تامارا کوتفسکا» که آن را میتوان مهمترین مستند سال دانست، اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره فیلم ساندنس آمریکا آغاز کرد و توانست سه جایزه ویژه هیات داوران بخش مستند سینمای جهان، جایزه بزرگ هیات داوران جشنواره و همچنین جایزه بهترین فیلمبرداری را از آن خود کند.
این مستند که روایتی شاعرانه از زندگی یک زنبودار در مقدونیه شمالی را به تصویر میکشد در مجموع تا به امروز ۲۷ جایزه سینمایی کسب کرده که از آن جمله میتوان به جایزه بهترین مستند جشنواره آتن، بهترین مستند از نگاه انجمن منتقدان بوستون، بهترین فیلم جشنواره مستند بارسلون، بهترین مستند سال به انتخاب انجمن منتقدان نیویورک و همچنین جایزه سالانه پر لورنز و بهترین فیلمبرداری از جوایز انجمن بینالمللی مستند (IDA) اشاره کرد.
«سرزمین عسل» در اسکار ۲۰۲۰ نماینده سینمای مقدونیه شمالی در شاخه بهترین فیلم غیرانگلیسی است و توانسته هم در این شاخه و هم شاخه بهترین مستند بلند اسکار به فهرست کوتاه دسامبر وارد شود.
نیویورک تایمز با قرار دادن مستند «سرزمین عسل» در جایگاه نخست بهترین فیلمهای سال ۲۰۱۹، آن را فیلمی حماسی و یک تمثیل محیطی واقعی و در عین حال یک کمدی انتقادی تند درباره مشکلات دیرینه این کشور با همسایگان خود دانست.
در این فهرست و در رتبههای بعدی به ترتیب فیلم «سوغات» به کارگردانی «ژوانا هاگ»، «اَنگل» ساخته بونگ جون هو، «مرد ایرلندی» از مارتین اسکورسیزی، «داستان ازدواج» به کارگردانی نوآ بابمباک، «زنان کوچک» ساخته گرتا گرویگ، «پاترلو» ساخته مایک لی، مستند «لبه دموکراسی» از پترا کاستا، «روزی روزگاری در هالیوود» به کارگردانی کوئنتین تارانتینو و «آتلاتتیکس» ساخته وتی دیوپ قرار گرفتهاند.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- نقدی بر مستند گفتوگومحور از پگاه آهنگرانی؛ پرترهای در فضای بسته
- نمایشنامههای بهرام بیضایی؛ کلید درک جامعهشناسی خودکامگی در ایران
- مژده شمسایی: پیکر بهرام بیضایی در آمریکا به خاک سپرده میشود
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت





