مجتبی راعی کارگردان مطرح سینمای ایران در صفحه آخر روزنامه شرق نوشت :
در روزهایی زندگی می کنیم که فضای مجازی مان هم ارز زندگی واقعی مان شده، البته شاید بد نباشد بگویم که فضای مجازی خیلی وقت ها از زندگی واقعی مان هم پیشی گرفته است. ما هرروز در این فضای مجازی زندگی می کنیم، اطلاعات به اشتراک می گذاریم و فیلم و صدا با هم ردوبدل می کنیم، بدون اینکه از خود سوال بپرسیم این اطلاعات قرار است چه نقشی در زندگی من ایفا کند؟ ما هرروز در معرض اطلاعات قرار داریم بدون اینکه این اطلاعات تغییری در رفتار ما ایجاد کنند. برای سال جدید پیشنهاد می کنم همه هم وطنانم فیلم «مردی برای تمام فصول» را ببینند، درباره آن با هم صحبت کنند و از خود این سوال را بپرسند که آیا قهرمان این فیلم، «توماس مور»، تنها فردی بااطلاعات است یا چیز دیگری از او یک قهرمان می سازد؟ من معتقدم در مقابل اطلاعات، فرهنگ قرار دارد. فرهنگ آن چیزی است که رفتار ما را شکل می دهد. اگر اطلاعات تنها آموختن یک حرف تازه است و به ما لذت آنی می دهد، فرهنگ آموختن شیوه تازه ای برای نگاه کردن به دنیاست و آینده ما را می سازد. احتمالاهمه ما با اطلاعاتی که از دنیای مجازی به دست می آوریم خواهیم فهمید که زندگی خصوصی یک ستاره سینما یا موسیقی چگونه می گذرد اما با این اطلاعات هرگز نمی توانیم به سوالات مهمی چون من در جهان چه می کنم؟ زندگی رضایت بخش چیست و چگونه می توانم به آن دسترسی پیدا کنم؟ و چگونه می توانم در خودم تغییراتی ایجاد کنم که آینده بهتری را برایم رقم بزند؟ پاسخ بگوییم. ما با اطلاعات درجا می زنیم و با فرهنگ پیشرفت می کنیم. فرهنگ به ما هدف می دهد و جرئتی که رفتارمان را در راستای آن هدف تغییر دهیم. ازاین رو شاید حتی اطلاعات زیاد که مثل قارچ در فضای مجازی رشد کرده اند، مخل تغییر باشند. اطلاعات ما را تبدیل به آدم هایی کرده که وقتمان را هرروز برای دیدن و شنیدن تازه ترین فیلم و صوت ها تلف می کنیم و بعد هرچه را دیده و شنیده ایم به رخ هم می کشیم بدون آنکه حتی یک بار از خود بپرسیم در عمل تغییر خاصی در زندگی مان ایجاد شده است. به همین دلیل پیشنهاد می کنم در سال جدید بیشتر بپرسیم. در هر شبکه ای که عضو هستیم، از دیگر اعضای آن شبکه سوال کنیم که فرق بین اطلاعات و فرهنگ چیست؟ و از خودمان و دیگران بخواهیم به این فکر کنند که آیا ما انسان های پراطلاعی هستیم یا انسان هایی بافرهنگ و آیا برای ایران امروز به اطلاعات بیشتری نیاز است یا به فرهنگی که رنگ وبوی تازه ای به جامعه مان بدهد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





