بهتاش صناعیها که بیشتر در مقام کارگردان شناخته می شود به تازگی بازی در فیلم «موریانه» را پشت سرگذاشت.
به گزارش سینماسینما، بهتاش صناعیها کارگردان فیلمهایی چون«احتمال باران اسیدی» و «دیپلماسی شکست ناپذیر آقای نادری»، این روزها در مقام بازیگر در فیلم سینمایی «موریانه» به کارگردانی مسعود حاتمی حضور یافته است.
این فیلم که با فرمی نو ساخته شده است اولین فیلم سینمایی داستانی است که به صورت بداهه اجرا شده است. بازیگران اصلی این فیلم بهتاش صناعیها و مریم مقدم هستند و کاراکترهای فرعی فیلم را سیاوش چراغی پور، نهال دشتی، پاشا جمالی، خورشید چراغیپور و سوده ازقندی بازی میکنند.
صناعیها درباره حضور در این فیلم گفت: مسعود حاتمی کارگردان این فیلم از دوستان خوب ماست و زمانی که این موضوع را مطرح کرد، به نظرم کار جذاب و متفاوتی آمد. در سینمای مستقل که هیچ گونه حمایتی از آن وجود ندارد، خود فعالان باید به هر شکلی که میتوانند به یکدیگر کمک کنند.
وی ادامه داد: کارهای کوتاه مسعود حاتمی را دوست داشتم و کمک کردیم تا این فیلم نیز به نتیجه برسد. به لحاظ فرم تجربه جدیدی بود که شما را برای حضور در آن قلقلک میداد و همین جذابیت باعث شد تا در این فیلم حضور داشته باشم.
صناعیها درباره فرم متفاوت این فیلم افزود: فیلم بداهه است و ظرف مدت ۴ روز فیلمبرداری شده است، فیلم بداهه سناریو ندارد و بازیگران فقط نسبت به شخصیتهایشان اشراف دارند ولی در این مسیر با هدایت کارگردان با اتفاقاتی که او چیده و بازیگران از آن اطلاع ندارند مواجه شده و در دل یک قصه قرار میگیرند و در بسیاری از لحظات حتی خود قصه را پیش میبرند. در سینمای داستانی ما تا جایی که حافظه من یاری میکند تاکنون فیلم شاخصی که به شکل کاملا بداهه تولید شده باشد نداشته ایم، ولی در سینمای دنیا نمونه هایی وجود داشته است.
این کارگردان در ادامه در پاسخ به این سوال که این گونه سینمایی تا چه اندازه میتواند در جذب مخاطب موفق باشد بیان کرد: به هرحال سینمای تجربی در همه جای دنیا و نزد سینماگران غیر تجاری، یکی از گونه های پرطرفدار سینماست. همانطور که گونههای مختلف سینمایی مخاطب خودشان را دارند، سینمای تجربی هم این گونه است و اهمیتش در این است که آنچه تاکنون تجربه نشده را آزمایش میکند. حال ممکن است حاصل این تجربه خوب یا بد شود. به نظرم جلوی ریسک را در سینما نباید گرفت و اگر فیلمسازان با جسارتی پیدا میشوند که در محتوا و فرم دنیای جدیدی را کشف کنند، باید این فرصت به آنها داده شود، چرا که نمونههای شاخصی از آن در سینمای جهان دیده میشود.
وی ادامه داد: به طور مثال «دوگما ۹۵» یک سبک سینمایی است که توسط لارس فون تریر و توماس وینتربرگ دو کارگردان دانمارکی در سال ۱۹۹۵ ایجاد شد و بعدها عده دیگری از کارگردانها از نقاط مختلف جهان به آنها پیوستند. در ابتدا به نظر میرسید فیلم تجربی است، ولی بعد تبدیل به یکی از بهترین سبکهای سینمایی در جهان شد و شاهکارهای زیادی در امتداد این سبک ساخته شد و تبدیل شد به گونهای از سینما که فیلمسازان اجتماعی بسیاری از آن وامدار هستند.
صناعیها در ادامه اظهار کرد: تجربه گرایی در سینما بهتر است وجود داشته باشد، در سینمای ما هم سالهاست که این اتفاق افتاده است و مسعود حاتمی نیز یکی از فیلمسازانی است که با فیلمهای کوتاهش نشان داده که این فضای تجربه گرایی را دوست دارد و ما هم به دلیل همین هیجان با او همراه شدیم و امیدوارم فیلم از نظر کیفیت هم مطلوب باشد.
این هنرمند درباره پخش بین المللی فیلم «دموکراسی شکست ناپذیر آقای نادری» گفت: به تازگی با مرجان علیزاده برای پخش بینالمللی فیلم «دموکراسی شکست ناپذیر آقای نادری» قرار دادی را امضا کردیم و به زودی پخش بین المللی فیلم نیز شروع خواهد شد. اما من این فیلم را بیشتر برای مخاطب ایرانی ساختم و هدف ما این بود. با توجه به بازخوردهایی که در جشنواره سینما حقیقت و اکران عمومی فیلم دریافت کردم فکر میکنم به بخش عمدهای از هدفمان رسیدیم. فیلم لایههای سیاسی و اجتماعی دارد که ممکن است مخاطب خارجی خیلی آن را درک نکند، به همین دلیل نیز در بخش اکران خارج از کشور خیلی حساسیت و عجلهای ندارم. بیشتر ما به قصد مخاطب ایرانی با توجه به فضای سیاسی که در یکی دو سال اخیر در کشور حاکم بود فیلم را تولید کردیم.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که جشنواره جهانی فیلم فجر تا چه اندازه میتواند در معرفی سینمای ایران به سینماگران خارجی موفق عمل کند، بیان کرد: بهرحال یک جشنواره بین المللی با استانداردهای دیگر جشنوارههای برتر جهانی میتواند در این مسیر راهگشا باشد و پلی باشد میان فیلمسازان داخل و آدمهای این حرفه در خارج از کشور، برای اینکه سینمای ایران در سطح جهانی معرفی شود. ولی فعلا خیلی دقیق نمیشود درباره این که در کجای این مسیر قرار داریم، صحبت کرد. چرا که این مسیری طولانی و سخت است و نیاز به یک تیم دائمی دارد که حضور داشته باشند و مستمر و درازمدت فعالیت کنند.در آن صورت بعد از چند سال میتوان قضاوت منطقیتری درباره این جشنواره کرد. اما خوشبختانه به نظر میرسد که این جشنواره در مسیر درستی قرار دارد.
این هنرمند درخاتمه درباره فعالیتهای اخیر خود گفت: این روزها مشغول بازنویسی فیلمنامه «غریبه» هستم و ظرف چند هفته آینده درخواست پروانه ساخت آن را خواهم داد تا دومین فیلم داستانی ام را بسازم.
منبع: هنرآنلاین
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- فروش خوب «کیک محبوب من» در اکران فرانسه
- اولین دوره جایزه آرونا واسودف و یک نامزدی دیگر برای «کیک محبوب من»
- «کیک محبوب من»، رابطهای رویایی اما تراژیک
- «کیک محبوب من»؛ کیکی که نصیب ما نشد
- نگاهی به فیلم «کیک محبوب من»/ عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
- «کیک محبوب من»؛ روایت سهل و ممتنع تنهایی
- درباره «کیک محبوب من»؛ در رو وا نمیکنم، نه در رو وا نمیکنم
- جایزه ویژه جشنواره بلغارستان به «کیک محبوب من» رسید
- ملبورن، ادینبورو، کلگری و نیوزیلند؛ «کیک محبوب من» در چهار جشنواره بینالمللی
- معرفی هیات داوران اولین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه عباس کیارستمی
- «کیک محبوب من» جایزه فیپرشی را گرفت
- گزارش ورایتی از عرضه جهانی و حق پخش «کیک محبوب من»
- این داستان قهرمان میخواهد/ نگاهی به «قصیده گاو سفید» و نکته پاردوکسیکال نهفته در آن
- نمایش «قصیده گاو سفید» در پارلمان ژاپن/ استقبال از اکران فیلم و افزایش تعداد سینماها
- یادداشت مریم مقدم و بهتاش صناعیها؛ قاچاق تیر خلاصی است بر پیکر فیلمی که ۹ سال عمرمان را صرفش کردیم
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد





