سینماسینما، سیدرضامیرکریمی
محمد مهدی عسگرپور بهترین گزینه برای ادامه مسیر رو به رشد جشنواره جهانی بود و در جریان هستم که ظرف چند ماه گذشته که این مسوولیت را قبول کرده او و تیم خوب و حرفهای جشنواره جهانی تلاش بسیاری کردند برای اینکه یک جشنواره باشکوه وحرفهای برگزار کنند. آثار درخشانی برای این رویداد انتخاب کردند که بسیاری از آنها آماده شد و مهمانان تراز اولی برای حضور در جشنواره دعوت کردند. به همین خاطر برگزار نکردن جشنوارهای که برایش زحمت کشیده شده و تمام برنامههایش به سختی چیده شده، تصمیم شجاعانهای است که البته من فکر میکنم همه دلیل لغو آن به بحث کرونا بر نمیگردد وخبر دارم که برای برگزاری جشنواره به صورت نیمهمجازی هم برنامهریزی شده بود. جشنواره جهانی یک محل صرفا سینمایی نیست، بلکه کارکردهای متعددی دارد و محلی است برای ارتباطات بینا رشتهای که در کنار نشاط فرهنگی که ایجاد میکند یک فرصت مطالعاتی خوب هم هست. با این حال با توجه به اینکه سلول بنیادین این جشنواره خاصیت سینمایی آن است و هویتش از آن نشات میگیرد، نمیتوان تاثیرات متعدد مشکلات امروز سینمای ایران را بر لغو برگزاری جشنواره نادیده گرفت. درست است که جشنواره جهانی صرفا با حضور سینماگران برگزار نمیشود و مردم مخاطبان اصلی آن هستند اما شکلگیری اثربخش چنین رویداد مهمی بدون حمایت و پشتیبانی موثر سینماگران، نهادهای صنفی و سازمانهای ذیربط بیمعناست. متاسفانه سینمای ایران نه در حوزه فعالیتهای صنفی و نه در چرخه تولید و اکران، روزگار خوبی را سپری نمیکند و در این شرایط به نظر میرسد توانایی پشتیبانی موثر از چنین رویداد بینالمللی را ندارد. البته که این وسط خیلیها که اصولا هیچ عملکرد درخشانی در کارنامهشان ندارند ساز مخالف میزنند و برای اینکه منافع شخصیشان را جا بیندازند، کلام خود را با ظاهری عوامفریبانه بزک میکنند. نظیر اینکه بودجه فعالیتهای جشنوارهای را به اقشار آسیبپذیر اختصاص دهیم و… من با تجربهای که در فعالیت صنفی داشتم کمتر سراغ دارم این مدعیان قدمی برای کمک به آسیبدیدهها و محرومین سینمایی برداشته باشند و معمولا فقط شعارش را میدهند و مطمئن هستم دبیر محترم جشنواره که خودش سابقه وتجربه روشنی در فیلمسازی و مدیریت صنفی دارد زمانی که این سمت را انتخاب کرده همه این حاشیهها را به جان خریده و به اهداف بلندی برای این جشنواره فکر میکند. امیدوارم همانطور که وعده داده شد شاهد برگزاری باشکوه سی و هشتمین دوره این قدیمیترین و مهمترین جشنواره سینمایی غرب آسیا در سال ۱۴۰۰ باشیم.
منبع: اعتماد
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- تأملی بر حضور نوری بیلگه جیلان در جشنواره جهانی فیلم فجر؛ داور غایب
- جشنواره جهانی فیلم فجر۴۳؛ در ایستگاه پایانی «درس آموختهها» بهترین فیلم شد/ جایزه ویژه داوران به کارگردان ژاپنی رسید
- نقدی بر فیلمهای کوتاه باکس شیراز در جشنواره جهانی فیلم فجر
- معرفی داوران چهار بخش جشنواره جهانی فیلم فجر
- چهل و سومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آثار بخشهای چشمانداز و زیتون شکسته معرفی شدند
- برنامه نشستهای چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر منتشر شد
- جشنواره جهانیِ فیلم فجر در شیراز؛ جشنواره ثبات میخواهد
- اعلام آثار راهیافته به ۲ بخش جشنواره جهانی فیلم فجر
- اولین نمایش «مرد خاموش» در ایران؛ تیزر رونمایی شد
- داوران ایرانی معرفی شدند؛ افتتاح جشنواره جهانی فیلم فجر با فیلمی از عباس کیارستمی
- معرفی فیلمهای ایرانی حاضر در جشنواره جهانی فیلم فجر
- دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر مطرح کرد: نوری بیلگه جیلان در تیم داوری/ حضور ۸ فیلم ایرانی در بخش رقابتی
- شیراز در آستانه یک آزمون تاریخی؛ ۱۰ مطالبه برای برگزاری یک «جشنواره واقعی»
- آغاز شمارش معکوس برای میزبانی فارس از جشنواره جهانی فیلم فجر
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





