۱٫ سازندگان معمای شاه واکنش عجیبی به انتقادها نشان داده اند و منتقدانشان را هواداران شاه سابق ایران قلمداد کرده اند! سخیف ترین عکس العمل ممکن برای پاسخ به انتقادات همین است؛ واکنشی از سر استیصال که نشان از دست های خالی آنها دارد.
معمولا برخی کسانی که کار ایدئولوژیک می سازند و یا بعضی هوادارانشان، خود را با سوژه گره می زنند و یکی می بینند و از طرف دیگر منتقدان را رو در روی سوژه تصور می کنند.
وقتی مثلا کسی که از فیلم “محمد رسول الله” انتقاد می کند می شود کافر حربی و یا کسی که فیلم “اخراجی ها” یا “شیار ۱۴۳” یا “چ” را دوست نداشته باشد می شود ضدانقلاب یا کسی که روی فیلم “۳۳ روز” نقد منفی بنویسد می شود صهیونیست، چرا آقای ورزی، منتقدان سریال ضعیفش را شاهدوست نخواند؟
آنها فراموش می کنند که فارع از مضمون، چیزی به نام زبان تصویر هست، چیزی به نام ساختار هست، چیزی به نام فیلمنامه و کیفیت بازی و کارگردانی هست و خیلی چیزهای دیگر که ارتباطی با مضمون ندارد. مساله و مشکل، ساختاری است و به میزان مهارت و دانش فیلمساز بستگی دارد. سازندگان آثار ایدئولوژیک طبعا باید بدانند توهین کردن به کسی یا چیزی به زبان هنر، آداب و قواعد و روش هنرمندانه هم دارد تا به هدف مورد نظرش برسد و پروپاگاندا کردن یک شخصیت یا جریان هم همینطور. تحقیر کردن جریان ها یا شخصیت های منفی تاریخی اگر تا این حد با نابلدی و سطحی نگری انجام شود به راحتی به ضد خود بدل می شود و تمجید و تقدیس جریان ها و شخصیت های مثبت نیز همچنین. این عرصه بسیار حساس تر از از حدی است که امثال محمدرضا ورزی تصور می کنند و دشوارتر از حدی است که امثال او دانش و توانش را دارند.
۲٫ یکی از وظایف سینماتک ها در همه جای دنیا، نمایش و تحلیل کلاسیک های سینماست. یک حرکت فرهنگی تاریخی است بی هیچ شائبه دیگری. در جامعه سیاست زده ما اما هر حرکتی سیاسی تعبیر می شود و بی جهت برایش در طیف بندی های سیاسی سهم و نقشی در نظر می گیرند و برخی هم واکنش های نامتناسبی نشان می دهند و فضاسازی می کنند. اساس این واکنش ها مثل این است که بگویی در یک برنامه که هدفش تحلیل تاریخ معاصر است، تصویر شاه سابق ایران را نشان ندهیم یا در یک برنامه خبری، خبری از باراک اوباما نخوانیم!
هدف از نمایش و تحلیل فیلم های کلاسیک تاریخ سینمای ایران و جهان، تحلیل تاریخ، دانش افزایی و آگاهی بخشی است. همین.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- جایزهای فراتر از پناهی و فیلمش
- طبقه فرودست، اخلاق و مسالهی انتخاب
- یک یادداشت در هفت پرده
- آنها که «علت مرگ: نامعلوم» را توقیف کردند باید پاسخگو باشند!
- چند کلمه دربارهی فساد و فحشا و ابتذال و «کیک محبوب من»
- به بهانه تغییر رییس سازمان سینمایی/ باید مدیران را پاسخگو کنیم
- جشنواره اسپانیایی به «دوربین فرانسوی» جایزه طلایی داد
- «شامیر» به سیبری میرود
- بررسی مشکلات فیلمنامهنویسی درگفتوگوی کیوان کثیریان با شادمهر راستین و مهران کاشانی/ سانسور مشکل اساسی سینمای ایران
- سینمای مستقل و آینده سینمای ایران بررسی شد؛ سینمای مستقل آزادی، سلطه ناپذیری، عشق و ارزش زن را بازتاب میدهد
- ضرورت توجه به سینما مستقل در ایران بررسی میشود
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- صدداستان ۳؛ انتشار ۳ داستان کوتاه با صدای طوفان مهردادیان
- فرهنگ کجای زندگی نامزدهای انتخابات است؟
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود






