گاهی فکر میکنم چه اتفاقی میافتد که بعضی همکاران ما در برخی رسانهها تا این اندازه با موضعی خصمانه و منفی از هیچ تلاشی برای تخطئه یک رویداد مهم بینالمللی که در کشور خودمان برگزار میشود، دریغ نمیکنند. چرا دلمان نمیخواهد یک جشنواره آبرومند در کشورمان داشته باشیم؟ چرا کمک نمیکنیم این جشنواره مسیر بهترشدن را طی کند؟ گاه طوری برخورد میشود که انگار این جشنواره در یک کشور دشمن برگزار میشود و ما موظفیم به هر قیمتی علیه آن بنویسیم، سرکوبش کنیم و حتی بهدروغ کمرونق جلوهاش دهیم. گاهی در تمایلات ملی آدمها میشود شک کرد و میشود از این میزان حقد و حسد شگفتزده شد. جشنواره جهانی فیلم فجر این روزها در تهران در حال برگزاری است. روزانه بالغ بر چهارهزارنفر در پردیس چارسو در رفتوآمدند، غالب آثار ایرانی که برای نخستینبار به نمایش درمیآیند بین ۸۰ تا صددرصد ظرفیتشان پر شدهاند، بیش از ۱۰ فیلم خارجی بدون حتی یک صندلی خالی روی پرده رفتهاند، بارهاوبارها مسئولان چارسو ناچار شدند صندلیهای پرتابل وارد سالن کنند تا تعداد بیشتری از علاقهمندان بتوانند از فیلمها استفاده کنند، چندین سئانس فوقالعاده داشتهایم و همه اینها در حالی است که داریم درباره فیلمهای خارجی حرف میزنیم. این استقبال از فیلمهایی که بهراحتی در شبکه غیررسمی میتوانند در دسترس قرار گیرند، برای جشنوارهای بینالمللی بسیار جالب توجه است. دوستانی که تنها در کار شمردن صندلیهای خالی هستند، چرا درباره سالنهای پر و صندلیهای اضافه حرف نمیزنند؟ چرا درباره ورکشاپهای پروپیمان و درجهیک حرف نمیزنند که با ازدحام بیسابقه و کیفیت بالا برگزار میشوند؟ چرا درباره پیوند جشنواره با دانشگاه سخنی نمیگویند؟ چرا درباره اینکه در روز بالغ بر پنجهزارنفر به کاخ وارد میشوند چیزی نمیگویند؟ چرا سینماگران مطرح و طراز اولی که در کاخ حاضر میشوند و از شیوه و کیفیت برگزاری اظهار شگفتی میکنند را نادیده میگیرند؟ چرا سوابق میهمانان خارجی جشنواره را انکار میکنند؟ چطور برنامهریزی استفاده حداکثری از حضور میهمانان خارجی را نمیبینند؟ چرا با ادبیاتی سخیف، زیر پونز نقشه بهدنبال چین و آمریکا و آلمان و ایتالیا و فرانسه و هند و دهها کشور دیگر میگردند؟ چطور ازدحام و استقبالها را نمیبینند؟ اصلا چرا همه عادت کردهایم با ازدحام و زیر دستوپاماندن فیلم ببینیم تا اسم جشنواره را بگذاریم پرشور؟ اگر با آرامش و احترام و نظم فیلم ببینیم و از برنامهها استفاده کنیم بهمان نمیچسبد؟ اگر حاشیه و جنجال مزاحم دورمان نباشد، معذب میشویم؟ سیوچهارمین جشنواره فیلم فجر به گواه آنها که انصاف را فراموش نکردهاند، اعم از اهل رسانه و هنرمندان و علاقهمندان، یک اتفاق غرورآمیز برای سینمای ماست. تلاش شده با ایجاد یک فضای مفید، آرام و توأم با احترام، از همه جهات استانداردهای یک جشنواره جهانی مراعات شود. بیشک کموکاستی هم دارد ولی این آغاز راه یک جشنواره درستودرمان در ایران است؛ جشنوارهای که بشود به آن بالید حتی اگر حاشیهسازان و کارشکنان نخواهند.
منبع: شرق
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- جایزهای فراتر از پناهی و فیلمش
- طبقه فرودست، اخلاق و مسالهی انتخاب
- یک یادداشت در هفت پرده
- آنها که «علت مرگ: نامعلوم» را توقیف کردند باید پاسخگو باشند!
- چند کلمه دربارهی فساد و فحشا و ابتذال و «کیک محبوب من»
- به بهانه تغییر رییس سازمان سینمایی/ باید مدیران را پاسخگو کنیم
- جشنواره اسپانیایی به «دوربین فرانسوی» جایزه طلایی داد
- «شامیر» به سیبری میرود
- بررسی مشکلات فیلمنامهنویسی درگفتوگوی کیوان کثیریان با شادمهر راستین و مهران کاشانی/ سانسور مشکل اساسی سینمای ایران
- سینمای مستقل و آینده سینمای ایران بررسی شد؛ سینمای مستقل آزادی، سلطه ناپذیری، عشق و ارزش زن را بازتاب میدهد
- ضرورت توجه به سینما مستقل در ایران بررسی میشود
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- صدداستان ۳؛ انتشار ۳ داستان کوتاه با صدای طوفان مهردادیان
- فرهنگ کجای زندگی نامزدهای انتخابات است؟
- دیپلم افتخار جشنواره ارمنستانی برای «دوربین فرانسوی»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- فوت خواننده پیشکسوت موسیقی نواحی گیلان/ ناصر مسعودی درگذشت
- نگاهی به فیلم «بیسر و صدا»؛ ایده خلاقانه، مسیر اشتباه
- حقایقی درباره بازمانده ساخته سیف الله داد/ماجرای توقیف فیلم بازمانده به دلیل حجاب!
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- ماجرایِ ظریفِ وزارت خارجهی سوئیس
- فیلم-کنسرت «هری پاتر»و «ارباب حلقهها» به آخرین اجرای پاییزی رسیدند
- پوستر «باد زرد – ونگوگ» رونمایی شد
- مولف بودن در آینه مکتب نقد عمیقگرا
- نگاهی به فیلم سینمایی «سامی»؛ دوربین به مثابه سمفونی برای سفری طولانی
- معرفی برندگان هیئت ملی نقد آمریکا ۲۰۲۵/ «یک تصادف ساده»؛ بهترین فیلم بینالمللی/ «نبردی پس از دیگری» ۵ جایزه گرفت
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- تأملی بر حضور نوری بیلگه جیلان در جشنواره جهانی فیلم فجر؛ داور غایب
- بیانیه کانون کارگردانان سینما درباره بازداشت سینماگران در مهمانی خصوصی
- واکنش رضا کیانیان به گزارش تاریخ سه هزار ساله زیر چرخ لودرها
- اعلام مستندهای دو بخش از نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»
- واکنش کانون کارگردانان سینمای ایران به حکم جعفر پناهی
- شروودِ تالار وحدت؛ جایی که ماهان حیدری قهرمانان آینده را پیدا میکند
- تورج اصلانی داور جشنواره ترکیهای شد
- سروش صحت و علی مصفا «بیآتشی» را روایت کردند
- سام درخشانی هم استعفا داد
- نمایش موزیکال «رابین هود» / گزارش تصویری
- حلقه منتقدان فیلم نیویورک منتخبان ۲۰۲۵ خود را اعلام کرد/ «نبردی پس از دیگری»، بهترین فیلم شد؛ پناهی، بهترین کارگردان
- جشنواره جهانی فیلم فجر۴۳؛ در ایستگاه پایانی «درس آموختهها» بهترین فیلم شد/ جایزه ویژه داوران به کارگردان ژاپنی رسید
- «خرگوش سیاه، خرگوش سفید» به چین میرود
- گاتهام ۳ جایزه به «یک تصادف ساده» داد/ «نبردی پس از دیگری» بهترین فیلم جوایز مستقل نیویورک شد
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- مصائب افزایش سن ، از جولیا رابرتز تا نیکول کیدمن
- تام استاپارد؛ نویسندهای که جهان را از نو صحنهپردازی کرد
- نگاهی به فیلم «پارتنوپه»؛ زیبایی از دست رفته
- توقیف سکوی پخش «بازمانده» پس از انتشار ویدیوی بدون مجوز
- «سمفونی باران» کلید خورد
- «ناتوردشت» به باکو میرود
- از جدال اندیشه تا لبخند روی ردکارپت
- گفت وگو با کارگردان مستند «مُک» به بهانه حضور آن در جشنواره سینما حقیقت
