«نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» تازهترین اثر محمدامین موذن با موضوع خشونت علیه زنان در جوامع جهانی از ۱۰ اردیبهشت در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه میرود.
به گزارش سینماسینما، «نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی محمدامین موذن، حاصل تلاش چند ماهه یک گروه دغدغهمند است که علاوه بر تمرین، تمرکز خود را بر روی مطالعه و پژوهش دقیق دربارهی خشونت علیه زنان نیز گذاشته است.
مریم تمجیدی، عاطفه چطروز، سیما نجفزاده، معصومه پورنورام، حانیه مرادی و سینا نجاریان در این اثر به ایفای نقش میپردازند.
از دیگر عوامل این نمایش میتوان به مجری طرح: امیرارسلان خالویی، طراح پوستر، گرافیک و تبلیغات: کیوان فیضی (آژانس تبلیغات ژاو)، دستیار کارگردان و منشی صحنه: وحید رضایی، عکاس: رها غفاری اشاره کرد.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: وقتی تمام قدرت در یک شخص و در یک مکان جمع می شود، همه چیز به هم می ریزد.
«نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» از ۱۰ اردیبهشت در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه میرود.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نمایشنامه خوانی «از اتفاق» روایتی کمدی از ورود ممنوع زنان به زندگی یکدیگر
- داغها و زخمها/ درباره بیانیهی زنان سینماگر
- تئاتر «سهیل»؛ پستمدرنیسم در لحاف چهل تکه
- یک پایان تلخ بهتر از یک پایان تراژیک است!
- نمایش «هرکسی یا شب میمیرد یا روز من شبانه روز» تمدید شد
- نمایش «هرکسی یا روز میمیرد یا شب؛ من شبانه روز» روی صحنه میرود
- واکنش لیلا اوتادی به حرکت بازیکنان یوونتوس و ناپولی در اعتراض به خشونت علیه زنان
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
