داریوش فرهنگ با تاکید بر لزوم برانگیختن هیجان و احساسات عمومی توسط یک اثر نمایشی، در این زمینه بیان کرد: «اگر سریال، فیلم سینمایی یا تئاتر بتواند هیجان و احساسات عمومی که در تمام مردم جهان مشترک است را ایجاد کند، یعنی نوشته این اثر نمایشی جهانشمول است و بومی و دمدستی نیست.»
به گزارش سینماسینما، داریوش فرهنگ که با ایفای نقش در سریال «در جستجوی آرامش» این روزها در قاب تلویزیون دیده میشود، با تاکید بر اهمیت فیلمنامه در آثار نمایشی، گفت: سریال، فیلم و هر هنر نمایشی حلقه و زنجیرهای به هم پیوسته است که اگر یک حلقه آن بلنگد کار خراب میشود. عوامل یک اثر به دلیل اینکه ما بازیگر هستیم و نقش اصلی را داریم پاس گل را به ما میدهند تا گل بزنیم. اما همه این موارد به هم پیوسته است و به هم ربط دارد. اولین قدم در یک اثر نمایشی، فیلمنامه است. اگر فیلمنامه خوب نباشد هیچ اتفاقی نمیافتد. از یک فیلمنامه متوسط یک فیلم نسبتا متوسط تولید میشود اما اگر فیلمنامه بیکیفیت باشد کارگردان هم نمیتواند کار خوبی بسازد. فیلمنامه یک اندیشه اولیه است که کارگردان به وسیله بازیگران به آن روح میبخشد. بازیگران پلی میان اندیشه نویسنده و سلیقه کارگردان هستند.
این کارگردان افزود: من اگر نقشی را دوست نداشته باشم حتی اگر میلیاردها میلیارد دستمزد به من پیشنهاد دهند بازی نخواهم کرد.
او با تاکید بر اینکه باید از هر مساله سطحی و سهلپسند گریزان بود، ادامه داد: سهل پسندی در بعضی تماشاگران وجود دارد و همچنین این سهلپسندی به اسم کمدی در برخی فیلمهای ما فروش میکند و مورد استقبال مخاطبان قرار میگیرد. در حال حاضر سطحی پسندی و آسانپسندی در موسیقی، شعر و به خصوص سینما وجود دارد.
این بازیگر با انتقاد از عملکرد مسئولان در سینما و تلویزیون بیان کرد: در حال حاضر ملاک سینما فروش فیلم شده و ملاک تلویزیون نیز آمار بینندگان برنامهها و مجموعههای در حال پخش است که این آمار از کجا میآید من نمیدانم و دنبال نکردهام. همیشه مردم وسیلهای هستند که میتوان پشتشان ایستاد و زمانی که اعتراض و انتقادی درباره سریال و فیلمی داشته باشیم میگویند مردم سریال و فیلم با این ساختار و محتوا را دوست دارند.
او ادامه داد: پشت مردم ایستادن و آنها را برای کارمان بهانه کردن یک طرز تلقی کودکانه و آسانپسند است؛ برای مثال یک فیلم نامناسب از لحاظ محتوا میتواند بیننده زیادی داشته باشد و بگویند مردم استقبال کردهاند. ملاک یک فیلم نباید فروش باشد بلکه کیفیت، رشد، تعالی، معرفت و کمالات کار هنر باید معیار باشد. کار هنر تبلیغ کمالات و زیباییهاست. کار هنر تبلیغ مکانی بهتر برای زیستن و همچنین نزدیک کردن تمام افکار و سلیقههای مردم در مسائل مشترک است که میتواند مردم را به شوق بیاورد تا به زندگی امید و اشتیاق پیدا کنند.
این نویسنده با ارائه مثالی در این راستا گفت: به نظرم فوتبال حرفهای نزدیک کردن افکار و ایجاد شوق میان مردم را به بهترین شکل انجام میدهد. رییس جمهور، کارگر، سیاهپوست و زردپوست در کنار هم قرار میگیرند و فوتبال را تماشا میکنند. در واقع تماشاگران فوتبال از همه قشر هستند و در هیجان عمومی مشترک میشوند.
داریوش فرهنگ با تاکید بر ایجاد هیجان و احساسات عمومی توسط یک اثر نمایشی میان مردم بیان کرد: مردم جهان در خصلتهای انسانی یکسان هستند و اگر سریال، فیلم سینمایی یا تئاتر بتواند هیجان و احساسات عمومی که در تمام مردم جهان مشترک است را ایجاد بکند یعنی نوشته این اثر نمایشی جهانشمول است و بومی و دمدستی نیست.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- یادداشت داریوش فرهنگ به یاد ناصر تقوایی؛ عدالت در گور خفته ست؟/ روزگار غریبی است
- داریوش فرهنگ: قرار بود واروژ کریم مسیحی «سربداران» را بسازد/ «طلسم» درباره غیبت عشق است
- داریوش فرهنگ: بهرام بیضایی استاد فن در سینما است
- داریوش فرهنگ: زرین دست بهترین فیلمبردار فنی سینمای ایران است
- آیین یادبود بیتا فرهی در خانه هنرمندان ایران برگزار شد/ پاسداشتی برای بانوی خاص سینمای ایران
- چرا داریوش فرهنگ کم کار است؟
- داریوش فرهنگ: هر پلانی نویدی برای پلان دیگر است/ آنچه باقی میماند تنها عشق است
- تا شقایق هست زندگی باید کرد/ یادداشت اختصاصی داریوش فرهنگ به مناسبت درگذشت آتیلا پسیانی
- ناگفتههایی از مرگ ناباورانه کیومرث پوراحمد/ داریوش فرهنگ چه گفت؟
- سینماسینما/ یادداشت داریوش فرهنگ در یادبود مهسا امینی/ جمع کنید این بساط نخنما را
- برشهای کوتاه/ سکانسهایی از نقشآفرینی پرویز پورحسینی در فیلم «طلسم»
- تازهترین خبرها از مسابقهای تلویزیونی با اجرای گلزار
- تکذیب خبر تصادف بازیگر سینما/ ساعد سهیلی در فرانسه است
- آقای بازیگر در ۹۴ سالگی هنوز پیشنهاد دریافت میکند
- گزارش مراسم تشییع پیکر ناصر ملکمطیعی/ انتقاد پرویز پرستویی از مهران مدیری
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





