محمد یاراحمدی طراح دکور و صحنه درباره دکور «ماه عسل» بیان کرد که برخلاف محتوای برنامه که مخاطب را به امید جلب می کند این دکور بیننده را به تاریکی دعوت میکند.
به گزارش سینماسینما، محمد یاراحمدی طراح باسابقه دکور و صحنه درباره دکور «ماه عسل» و ویژگی های آن گفت: سبک و سیاق دوست طراح ما آقای پیمان قانع به همین شکل است و ما چند سال است که می بینیم بک گراند این برنامه شامل یک پس زمینه سیاه می شود که چند نور یا لکه رنگی در عمق آن وجود دارد و همچنین استیجی که صندلی هایی برای مجری و مهمان دارد.
وی ادامه داد: بخشی از این طراحی به سلیقه تهیه کننده و برنامه ساز و بخشی هم به این بازمی گردد که برنامه به تکرار افتاده است که البته تکرار همیشه بد نیست. من از لانگ شات این دکور چندان بدم نیامد اما از نمای بسته احساس می شود که این کار کمی با عجله اجرایی شده چون ممکن است شما طرح خوبی داشته باشید که در اجرا به درستی درنیاید، بنابراین ممکن است این طراحی هم در اجرا کمتر روی آن وقت گذاشته شده باشد.
یاراحمدی درباره این دکور که قرار بوده تصویری از یک شهر باشد، اظهار کرد: اکنون ما در بک گراند سیاه «ماه عسل»، حالتی کهکشان گونه می بینیم گویی مجری و مهمان در فضایی معلق صحبت می کنند. در نظر بیننده انگار طراح خواسته بگوید صحبت ها در این فضای لایتناهی انجام می شود و این میان حرف ها مهم است.
این طراح دکور پیشکسوت برنامههای سیما درباره طراحی رنگ های روی استیج عنوان کرد: این ترکیب که رنگ طلایی در آن به کار رفته است مرا یاد آتش فشان و گدازه های آتش فشان می اندازد و باید دید چقدر با محتوا همخوانی دارد.
وی اضافه کرد: اگر من بودم از این رنگ های گرم به این شکل استفاده نمی کردم بلکه ترکیبی از رنگ های ملایم تر به کار می بردم. این حالت گدازه داشتن با لحظات افطار که دوست دارید حال بهتری داشته باشید، همخوانی ندارد و اتفاقا با محتوا هم همخوانی ندارد.
یاراحمدی درباره طراحی تونل در «ماه عسل» نیز یادآور شد: متاسفانه ما مساله ای را از جایی گرته برداری می کنیم و توجهی نداریم که چقدر با فضای برنامه تناسب دارد. این مسیر و حلقه هایی که ایجاد شده است نیز بیشتر به مخاطب استرس می دهد. برای شما سوال ایجاد می شود که این تونل قرار است چه کارکردی داشته باشد آیا می خواهد به عنوان پل صراط در نظر گرفته شود و یا فردی که در این تونل دیده می شود از کجا می آید و به کجا قرار است او را ببرند. به هرحال اینجا یک نگاه سمبلیک حاکم است که باید درباره آن بحث شود.
وی درباره نظر خود از این دکور اظهار کرد: این طراحی دکور برخلاف محتوای خود «ماه عسل» که قرار است محتوایش مخاطب را به امید، نور و حال خوب دعوت کند، به تاریکی جلب می کند. البته من می دانم زحمت زیادی برای این برنامه کشیده شده است اما خروجی نهایی دکور با محتوای برنامه زاویه پیدا کرده است.
یاراحمدی درباره هزینه های احتمالی دکور «ماه عسل» نیز عنوان کرد: این دکور پر هزینه ای است چون چنین استودیویی در سازمان نداریم که در اختیار یک برنامه قرار بگیرد و سوله ای است که بیرون از سازمان روی آن کار شده است. این پرهزینه بودن به دلیل متریال نیست اما از لحاظ پروداکشن کار پر هزینه ای است چون خود این فضا و اجرایی کردن یک ایده در آن به راحتی به دست نمی آید.
وی در پایان گفت: این سیاهی ذهن را تیره و تار می کند. تلویزیون با مخاطب عام طرف است و شاید این ترکیب رنگ خیلی هم هنری باشد اما برای چنین برنامه ای با مخاطب گسترده آن خوب نیست.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- دلالی با «کار دلی»/ انتقاد «وطن امروز» از روند تولید تیتراژهای رمضانی
- نگاهی به برنامههای افطاری سیما / «ماه عسل» تعطیل شد؛ «بغض و اشک» تکثیر!/ تکرار غیرخلاقانه یک ایده
- غمگین ترین قسمت ماه عسل!/طنز
- گفتوگوی احسان علیخانی با مخاطبان «ماه عسل»/ گاهی از ادامه ساخت برنامه منصرف شدم
- «ماه عسل» علیخانی یک شنبه روی آنتن نمیرود
- کنایه احسان علیخانی به افزایش قیمت خودرو
- قدردانی رخشان بنیاعتماد از «ماه عسل» احسان علیخانی
- خاطره احسان علیخانی از گرفتن دستمزد یک ماه در برابر هفت شب کار
- پشت دوربینهای «ماه عسل» چه خبر است؟
- نقدی بر چند شب برنامه های رمضانی/ تلویزیون پرقدرت ظاهر نشد
- خواننده «ماه عسل» در بیمارستان بستری شد + عکس
- قهرمان مردمی «ماه عسل» مشخص شد
- آیا کسی بر مصرف این همه پولی که در خندوانه وماه عسل جمع می شود، نظارت دارد؟
- پاسخ احسان علیخانی به ابهامات درباره کمپین کمک به زندانیان
- انتقاد عجیب امیر تتلو از احسان علیخانی و برنامهاش/ از «ماه عسل» خوشم نمیاد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





