سینماسینما، عاطفه کربلایی
همیشه لازم نیست پول زیادی خرج کرد و با استفاده از بازیگران نامآشنا و پیشتولید سنگین یک سریال ساخت تا مخاطب داشته باشد و به دل بنشیند؛ نمونهاش«آقای قاضی». این مجموعه به کارگردانی سجاد مهرگان که از شبکه دو پخش شد، نام سادهای دارد که از همان ابتدا تکلیف خودش را با مخاطب روشن میکند و این سادگی به عناصر دیگر آن هم تسری پیدا میکند.«آقای قاضی» تنها یک لوکیشن دارد و آن دادگاه است و تنها سه بازیگر ثابت دارد که یکی قاضی و دو تای دیگر منشی دادگاه و سرباز وظیفه هستند البته این سریال بازیگران مهمان متعددی دارد که هماهنگی آنان تلاشهای مضاعفی را میطلبد.
این سریال که بر اساس پروندههای قضایی ساخته شده است هر بار با هنرپیشههای مهمان ماجرای دو پرونده را در قالب دو اپیزود روایت میکند.
موضوعاتی برای این سریال دستچین شدهاند، از ویژگی مشخص برخوردار هستند که کاربردی و متنوع بودن از جمله آنهاست؛ از مالکیت تعداد سیمکارتها گرفته تا کپی کردن کارت بانکی.
از نکات قابل توجه این مجموعه باورپذیر بودن بازیهاست و چون از بازیگران شناخته شده به عنوان مهمان استفاده نشده، بیننده گاهی فراموش میکند که در حال تماشای اثری نمایشی است که این خود باعث هرچه تأثیرگذارتر شدن سریال میشود.
در کنار این تمهیدات تلاش شده «قاضی» (با بازی بهزاد خلج) از تیپ فاصله بگیرد و به شخصیت نزدیک شود و در موقعیتهای مختلف واکنشها و لایههای متفاوتی از شخصیت او را ببینیم و حتی او گاهی به زندگی خصوصی خود اشاراتی میکند.
در کل «قاضی» سریال خوش ساخت و جمع و جوری است که در عین سادگی جذاب و باورپذیر است و جزو معدود سریالهای قابل توجه تلویزیون در سالهای اخیر به شمار میرود.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶





