فیلم سازان به تجربه دریافته اند که برای عبور از شورای سیاست گذاری و دریافت مجوز تولید باید از نشانه هایی همچون نماز، سقاخانه، مرگ و عزاداری در فیلم خود استفاده کند و همین امر باعث شده سینمای دینی در سطحی ترین لایه های دین باقی بماند.
به گزارش سینماسینما، محمد خزاعی تهیه کننده سینما در برنامه شهر فرنگ شبکه خبر درباره سینمای دینی گفت: انقلاب ما، انقلابی ایدئولوژیک و مبتنی بر تفکرات دینی و مذهبی بوده پس اینکه سینمای ما نیز دینی باشد امری طبیعی است.
خزاعی با تاکید بر اینکه هر فیلمی که پس از انقلاب ساخته شده دینی نیست اظهار داشت: حتی اگر صحنه ای از مظاهر دینی درفیلم نشان داده شود به این معنی نیست که فیلم، دینی است زیرا برخی اوقات اندیشه ها و پیام هایی در فیلم مطرح می شود که صورت های ظاهری دین است در حالی که دین دارای مفاهیم عمیق است.

این تهیه کننده سینما افزود: کسانی که می خواهند در عرصه دین و سینمای دینی فیلم بسازند اگر تکنیک های فیلم سازی را می دانند باید با معارف دینی آشنا باشند و اگر دین شناسان خوبی هستند حتما تکنیک های سینما و فیلم سازی را بیاموزند زیرا فیلمساز نمی تواند سکانسی از عبادت و خلوت بنده با معبود را نشان دهد بدون اینکه خودش وارد این وادی شده باشد.
خزاعی با اشاره به ماهیت سینما گفت: در سینما هیچ فشاری برای تولید فیلم در زمان مشخص و محدود وجود ندارد از این رو سیاست گذاران برای تنوع محصولات فرهنگی خود باید برنامه ریزی کنند.
در بخش دیگری از این گفتگو حسین سلطان محمدی کارشناس سینما و روزنامه نگار گفت: دین در تمامی سلوک زندگی، حرف، روش و توصیه دارد و دین اسلام به اندازه ای پویاست که بر اساس شرایط زمانی و مکانی انعطاف پیدا می کند با این حال ما نتوانسته ایم از رسانه سینما برای انتقال اثرگذار پیام های دینی استفاده و دانش دینی و مذهبی خود را منتشر کنیم.

سلطان محمدی مهمترین مشکل اساسی در این باره را ضعف در ساختار سیاست گذاری سینمای دینی دانست و تصریح کرد: برخی از فیلمسازان فیلم هایی ساخته اند که مبتنی بر شناخت و تحقیق بوده. سینمای ما تحت نظارت دولت است و شورای صدور پروانه ساخت و شورای تصویب فیلمنامه باید درباره فیلم هایی که ساخته می شود نظر می دهند پس اگر امروز ناهمسان عمل می کنیم نتیجه ناهمگونی این سیستم کنترلی است که برون داد مناسبی نداشته ایم.
این کارشناس سینما ادامه داد: اگر انتظار داریم سینما به تنهایی دین را وارد جامعه کند، اشتباه می کنیم زیرا مخاطب با فیلم، تلویزیون و شبکه های اجتماعی سر و کار دارد و همه اینها همین وظیفه را بر عهده دارند. اگر در سال های گذشته دچار سلایق مدیریتی نمی شدیم امروز بهتر می توانستیم عمل کنیم.
سلطان محمدی با تاکید بر اینکه سیاستگذاران در این سال ها برای اعمال سیاست های کنترلی خود با فیلم ساز ارتباط خوبی برقرار نکرده اند تصریح کرد: فیلم سازان به تجربه دریافته اند که برای عبور از شورای سیاست گذاری و دریافت مجوز تولید باید از نشانه هایی همچون نماز، سقاخانه، مرگ و عزاداری در فیلم خود استفاده کند و همین امر باعث شده فیلم ساز به نشانه های صوری در فیلم خود اکتفا کند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- طراحی در سینما در هفته طراحی تهران
- «برگهای افتاده» در سینماتک برج آزادی
- خود را دریابیم/ مرثیهای برای هنرمندان
- آیا سیر تطور نمایش خانگی، کابوسی برای تلویزیون و سینماست؟
- مهر آمد، سینما هم میآید؟!
- سینمای ایران در دهه آینده/ به مناسبت روز ملی سینما
- تلویزیونی که مهرهسوزی میداند
- تلویزیون و ضرورتِ پایبندی به «نقشه راه» روشن
- اعتراض سازندگان «مرد بازنده» به صدا و سیما
- تخریب حمامی تاریخی توسط سازندگان یک سریال تلویزیونی
- چرا دراماتیک نیستیم؟/ سینمای جزئیات، سینمای کلیات
- فصل جدید همکاری سینما و تلویزیون با تشکیل کارگروه مشترک
- اشتباهی که موجب انتقاد از «زوجینو» شد
- پخش منتخب آثار زندهیاد پرویز پورحسینی از شبکه نمایش
- صِفر، نوزده/ سوءتفاهم دربارهی مفهوم قضاوت
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





