بازیگر «وضعیت سفید» از چگونگی بازیگری خود و توصیه به علاقمندان به بازیگری گفت.
به گزارش سینماسینما، عباس غزالی، زاده ۱۴ بهمن ۱۳۶۳، اولین بار در سریال «رستگاران» در نقش برادر پونه به مخاطبان معرفی شد، بعد از گذشت ۸ سال در سریال «وضعیت سفید» در نقش عمو بهروز بین مردم بیشتر دیده شد. او درباره بازیگر شدن و موانع و سختیهای این حرفه گفتگوی کوتاهی داشته است:
از چه زمانی علاقه بازیگری در شما ایجاد شد؟
من از دوران کودکی جوهرهای را در وجودم احساس کردم که از جانب خدا در من تزریق شده بود.
از چه طریقی وارد این عرصه شدید؟
در کلاس اول راهنمایی در بخش اعلانات مدرسه، آگهی بازیگری را دیدم و برای قسمت تئاتر در مسابقه شرکت کردم و از بین ۱۵۰ داوطلب، جزو ۱۰ نفر برنده مقام استانی و کشوری شدم و در کلاسهای بازیگری و پس از آن در کانون فرهنگی تربیتی حر ( میدان کاخ جوانان سابق) زیر نظر اساتیدی مثل پرویز پرستویی و.. آموزش دیدم و آنجا بستری برای بروز و شکوفایی استعدادم بود و پس از ۲ سال اولین فعالیتم در فیلم «انتظار سرخ» بود.
بیشترین موانع در بازیگری؟
بزرگترین موانع از نظر من؛ محدود شدن تلویزیون، به تعداد معدودی از بازیگران سرشناس و به کارگیری تعداد مشخص آنها از سوی کارگردانها، همیشه برایم سوال بود. ما در عرصه هنر افراد با استعداد زیادی داریم که قادرند در قالب چهرههای جدید در قاب رسانه به ایفای نقش بپردازند. حتی من که این مانع را پشت سر گذاشتم باز هم موانعی که تنها شکل آن عوض شده را داشتم و آن اینکه وقتی به سراغت میآیند انتظار دارند همانند نقشهای قبلی یکنواخت عمل کنی.
آیا در عرصه دیگری هم فعالیت میکردید؟
بله قبل از فعالیت در سریال «رستگاران» یعنی در اوایل جوانیام اجرای برنامهای تحت عنوان «نردبان» از شبکه ۵ سیما را به مدت ۴ سال برعهده داشتم اما در آن زمان هم، به بازیگری علاقمند و معتقد بودم که برای رسیدن به هدفم باید پلههایی را گذراند.
چه چیزی در بازیگری بیشتر کمکتون کرد؟
اجراهای من در تئاتر و همچنین فعالیتهای استودیویی که برای مجریگری داشتم، پشتوانه خوبی برای عرصه بازیگریام شد.
علاقمندان برای ورود به بازیگری چه راهی بروند؟
تحصیل در رشته بازیگری و گزیدن آموزشگاهها و کارگاههای معتبر با توجه به تحقیقات لازم در آن میتواند افراد علاقمند را بر ریل درست این عرصه هدایت کند.
معضل مهم علاقمندان در عرصه بازیگری چیست ؟
زرق و برق شهرت در بازیگری هر فردی را جذب میکند و گاهی افرادی به سمت آن گام برمیدارند که جوهره استعداد در آنها وجود ندارد و این افراد بدون نگاه به این موضوع در مسیر اشتباه دچار مشکلات فراوانی میشوند.
بزرگترین وظیفه شما بعنوان یک بازیگر چیه؟
اگر مخاطب مرا نبیند، پس به خودی خود هیچ معنایی نخواهم داشت و به همین دلیل همیشه مخاطبینم در جایگاه بالاتری برایم قرار دارند. در همین راستا اگر بعنوان یک هنرمند در جشنوارهای جایزه و امتیازی دریافت میکنم در حقیقت متعلق به مردمم است و جایزه اصلی من محبت قلبی و نگاه مهربان مردمم در کوچه و خیابان است.
من معتقدم یک هنرمند تا لحظهای که خون در رگهایش جاری است باید با انرژی و انگیزه بیشتری برای مردمش فعالیت کند به دلیل اینکه اثر یک هنرمند با امضای مردمش به ثبت میرسد.
توصیه به علاقمندان؟
هنرمند به معنای خالق اثر است و هرکسی با توجه به ویژگیهای استعدادش برنامهریزی خاص خودش را دارد، نباید تقلیدی کاری را به انجام برسانند با الگوبرداری از پیشکسوتان این راه به تجربه و دانش خود اضافه کند و در همه حال صبر و تحمل را سرلوحه خود قرار دهد.
منبع: باشگاه خبرنگاران
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- آغاز پخش «همآهنگ» از ۳۰ فروردین
- هیئت انتخاب برنامه تلویزیونی «همآهنگ» معرفی شدند/ پخش از شبکههای افق و نسیم
- تدوین «گنجشک» به پایان رسید
- حضور سه فیلم ایرانی در بخش رقابتی جشنواره بینالمللی فیلم «مِنا» هلند
- «بیقراری» عباس غزالی راهی هندوستان شد
- «لبخند ماسک» در جشنواره آلمانی روی پرده میرود
- فیلمبرداری فیلم کوتاه «لبخند ماسک» پایان یافت
- عباس غزالی:رفتار کارگردان ممنوعه، ممنوعه بود
- نشست خبری سریال مینو / گزارش تصویری
- عباس غزالی امروز در «هزار داستان» به جستوجوی گنج میرود
- حمید نعمت الله: دوست دارم بعد از «وضعیت سفید» باز هم در تلویزیون کار کنم
- فیلمبرداری تازهترین ساخته حمید نعمتالله آغاز شد
- نقدی بر فیلم «قیچی»/ محاکمه و مخمصه
- گفت وگو با کریم لک زاده، کارگردان «قیچی»/ مکافات یک جنایت
- نقدی بر یک فیلم؛ «قیچی»/ دست و پا زدن در باتلاق سرنوشت
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
آخرین ها
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان
- سینما ایران در آتش سوخت
- ۲۶ هزار پاترهد دست دوستی دادند/ پیش به سوی فیلم-کنسرت «بازی تاج و تخت





