سینماسینما، ترجمه: امیر سلیمانی
۲۴ سال پس از آنکه ماکسیموس، قهرمان اصلی فیلم «گلادیاتور»، در کُلُسیوم روم باستان جنگید و جان باخت، ریدلی اسکات با فیلمی حماسی دیگر به این عرصه بازگشته است. «گلادیاتور ۲» داستان لوکیوس، پسر ماکسیموس، با بازی پاول مسکال را روایت میکند که همچون پدرش در مسیر مبارزات خونین و سرنوشتساز در روم باستان قرار گرفته است.
به نوشتهی وبسایت رادیوی ملی عمومی آمریکا (انپیآر)، این فیلم که پیش از اکران در آمریکا توانسته حدود ۱۰۰ میلیون دلار در بازارهای بینالمللی فروش کند، نشاندهنده قدرت بیبدیل اسکات در خلق آثار عظیم و دیدنی است. داستان فیلم از آفریقای شمالی آغاز میشود، جایی که لوکیوس در شهر ساحلی زندگی میکند که هدف حمله ناوگانهای جنگی روم قرار گرفته است. نبردی خیرهکننده با آتش، جنگاوران و صحنههایی پرشکوه از قهرمانی به تصویر کشیده میشود که مخاطب را در جای خود میخکوب میکند.
پاول مسکال در این فیلم، نقشی مشابه پدرش ماکسیموس را برعهده دارد. او پس از اسارت و فروخته شدن به عنوان برده، سفری مشابه قهرمان فیلم اول را آغاز میکند. اما این بار، دنزل واشینگتن در نقشی متفاوت و تماشایی به عنوان یک بردهفروش حیلهگر ظاهر میشود که نقشههای بزرگی برای فروپاشی روم در سر دارد. واشینگتن با دیالوگهای قدرتمند و اجرای جذاب خود، جاذبه ویژهای به فیلم میبخشد.
صحنههای مبارزات در کُلُسیوم، از نبرد با بابونهای خونخوار تا جنگ با یک کرگدن غولپیکر، بهشکلی نفسگیر طراحی شدهاند. اسکات که استاد بیچونوچرای صحنههای بزرگ است، حتی مبارزات دریایی را نیز به کُلُسیوم آورده و از آبهای مملو از کوسه برای ایجاد هیجان بیشتر استفاده کرده است.
یکی از نکات برجسته این فیلم، تمرکز اسکات بر استفاده از جمعیتهای واقعی و فیلمبرداری در مکانهای حقیقی، به جای جلوههای کامپیوتری است. این تصمیم، به فیلم حالوهوای حماسی و واقعگرایانهای بخشیده که یادآور دوران طلایی سینمای هالیوود است.
اگرچه «گلادیاتور ۲» بیشتر بر جلوههای بصری و صحنههای اکشن تمرکز دارد، اما ردپای پیامهای سیاسی نیز در داستان دیده میشود. از جمله دیالوگهایی درباره نیاز به تغذیه مردم در مقابل پاسخ امپراتور: «آنها میتوانند جنگ بخورند.»
فیلم با تمام فراز و نشیبهای خود، یادآور لحظه معروف فیلم اول است، زمانی که ماکسیموس پس از شکست حریفانش به جمعیت گفت: «آیا سرگرم نشدید؟ آیا این همان چیزی نیست که برایش آمدهاید؟» پاسخ فیلم جدید این است: بله، ما همچنان سرگرم هستیم.
ریدلی اسکات، با وجود ۸۶ سال سن، همچنان استاد خلق آثار باشکوه و حماسی است. «گلادیاتور ۲» با بهرهگیری از خاطرات فیلم اول و در عین حال خلق لحظاتی جدید، نشان میدهد که چرا هنوز هم این ژانر و این کارگردان مخاطبان را شیفته خود میکنند.
منبع: انپیآر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- رکوردهایی که با یک فروش انفجاری جابهجا شد/ فروش ۳ روزه «موآنا ۲»؛ بهترین افتتاحیه انیمیشنی از والت دیزنی
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ ساموئل ال. جکسون: نامزدی اسکار افتخار نیست، برنده شدن افتخار است
- درخواست هواداران: هنگام تماشای فیلم «شرور» فعلاً همخوانی نکنید
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «مجمع کاردینالها»؛ موفقیت غیرمنتظره در گیشه و جذب مخاطبان مسنتر
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ جادوی «شرور»؛ داستانی از دوستی، تفاوتها و مبارزه با تبعیض
- در اولین روزهای اکران بینالمللی؛ «گلادیاتور۲»، ۸۷ میلیون دلار فروخت
- «اینجا»؛ سفری خلاقانه در زمان و مکان
- «ناپلئون»؛ سه بیماری امپراتور
- ریدلی اسکات وسترنش را نمیسازد/ برف نیست
- نظر راسل کرو درباره ساخت قسمت دوم «گلادیاتور»؛ ناراحتم!
- علاوه بر تهیه کنندگی؛ ریدلی اسکات زندگی گروه بیجیز را فیلم میکند
- قهرمان دیوانهی شکست خورده/ نگاهی به فیلم «ناپلئون»
- انتقاد اروپاییها از بازی آمریکاییها در نقش آنها/ تصاحب فرهنگ
- تولید «گلادیاتور ۲» از هفته آینده از سر گرفته میشود
- «ناپلئون» ریدلی اسکات گیشه فرانسه را فتح کرد/ نقد منفی اثر نکرد
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





