فیلمنامهای از اینگمار برگمان که تا همین چند وقت پیش ناشناخته بود و این اواخر کشف شد در قالب فیلمی سینمایی روی پرده میرود.
به گزارش سینماسینما، به نقل از گاردین، فیلمنامه اینگمار برگمان کارگردان مشهور سوئدی که به نظر میرسد بخشی از پروژه مشترک اجرا نشده او با فدریکو فلینی و آکیرا کوراساوا بود، برای صدمین سال تولد او ساخته خواهد شد.
برگمان این فیلمنامه را با عنوان «۶۴ دقیقهای با ربکا» سال ۱۹۶۹ نوشت و داستان درباره آموزگار کودکان ناشنوا است که باردار شده و نگران فرزندش است. در این فیلمنامه زندگی او در چند روز دنبال میشود که در جریان آن او دچار یک تصادف اتومبیل هم میشود و چند کار معمول روزانه را انجام میدهد.
درنظر گرفته شده که نقش این آموزگار را کاترین راس بازی کند که برای بازی در فیلم «فارغالتحصیل» نامزد دریافت اسکار شده بود.
این فیلمنامه را برگمان در همکاری با کمپانی پارامونت نوشته بود که قرار بود با فلینی و کوراساوا هم ادامه یابد اما هرگز به ثمر ننشست. این فیلمنامه تا زمانی که او آرشیو خود را به بنیادی که به نام او در سال ۲۰۰۲ تاسیس شد اهدا کرد، کشف نشده بود و تازه آن زمان روشن شد که چنین فیلمنامهای وجود دارد.
اکنون اعلام شده که این فیلمنامه توسط سوزانه اوستن یکی از مشهورترین کارگردانهای سوئدی ساخته خواهد شد. البته این انتخابی بسیار عجیب است زیرا این کارگردان و برگمان بسیار روابط خصمانهای داشتند که تا زمان مرگ برگمان در سال ۲۰۰۷ ادامه داشت. این دو به دو بخش متفاوت فرهنگی در اواخر دهه ۱۹۶۰ تعلق داشتند و برگمان به عنوان یک فردگرای سنتی شناخته میشد در حالی که اوستن یکی از بنیانگذاران سینمای فمینیست رادیکال بود و از اعضای گروه جنبش ۸ محسوب میشد.
آنها با هم درگیریهای شخصی هم داشتند و مادر اوستن که منتقد سینمایی بود، بعد با برگمان در یکی از فیلمهای اولیه او همکاری کرد اما نتوانست در صنعت مردانه آن مقطع جایگاهی پیدا کند. اولین فیلمی که اوستن ساخت با عنوان «ماما» درواقع تلاشی برای تصویر چهره برگمان به عنوان فردی ناخوشایند در این صنعت و الهام گرفته از تجربیات مادرش بود.
اوستن میگوید ابتدا تمایلی به این کار نداشته اما وقتی فیلمنامه را خواند با خود گفت وای برگمان حداقل ۶۴ دقیقه یک فمینیست بود!
در حالی که این فیلمنامه در همان حدود زمانی که فیلمنامه فیلمهایی چون «مصایب آنا» و «شرم» و«تماس» نوشته شده، نوشته شده است اما اوستن آن را بسیار متفاوت با بقیه فیلمهای اصلی در میان آثار برگمان میداند و میگوید: آن فیلمها بسیار سیاسی و روشنفکرانه و بازتابی از روح زمانه هستند اما وقتی شما این متن را میبینید متوجه میشوید خیلی خوب است و از نظر سیاسی او خیلی محافظهکار شده اما در عین حال هنرمندی است که با سوالات اگزیستانسیالیستی درگیر است. «شصت و چهار دقیقه» خیلی امیدوارانه و از زاویه دید یک زن نوشته شده و از دیالوگهای خیلی خوبی برخوردار است.
برگمان زاده ۱۴ ژوئیه ۱۹۱۸ و درگذشته ۳۰ ژوئیه ۲۰۰۷، کارگردان، فیلمنامهنویس و تهیه کننده معاصر سوئدی بود. وی به عنوان یکی از برجستهترین فیلمسازان سینمای جهان شناخته میشود. انتظار میرود این فیلم تا دو سال دیگر آماده شود.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- زنانگی و قدرت در نقشهای کلودیا کاردیناله/ ستارهای فراتر از زیبایی
- «همچون در یک آیینه»؛ اکنون در آیینه به شکلی تار میبینیم
- مرور آثار سینمایی، تئاتری و مستند «اینگمار برگمان» در سینماتک خانه هنرمندان ایران
- کنارهگیری آگنیشکا هالند؛ ژولیت بینوش ریاست آکادمی فیلم اروپا را بر عهده میگیرد
- کوروساوا؛ فیلمسازی با نماهای خلاقانه و نبوغی حیرتانگیز/ وقتی پلیدی و جنایت سرنوشت ما را تکمیل میکنند
- «تصویر گمشده» در مستندات یکشنبه و «بهشت و جهنم» در سینماتک خانه هنرمندان ایران
- ۲۰ فیلم برتر تاریخ جشنواره ونیز معرفی شدند/ «دایره» در رتبه شانزدهم
- «آلمان سال صفر»؛ اعتراض به خودکامگی و تمامیتخواهی
- سینماسینما/ جشنواره توکیو جایزه آکیرا کوروساوا را به ایناریتو میدهد
- «رویاها»ی کوروساوا در اولین برنامه سینماتک سال ۱۴۰۱ نمایش داده میشود
- مصائب روح مسیح، وقتی خود را بر صلیب، رهاشده یافت
- رام کردن اشباح
- «ساموئل ال. جکسون» و «لیو اولمان» اسکار افتخاری میگیرند
- بلوغی مهرورزانه در روزهای کهنسالی/ تاملاتی زنانه بر فیلم «توتفرنگیهای وحشی»
- نمایش اثر درخشان تارکوفسکی در جشنواره جهانی فجر
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





