خسرو دهقان
۱) از بادیگارد بدم نیامد. حتی خوشم آمد. از یکدندگی و پایمردی و اصرار و ابرام و … حاتمی کیا خوشم آمد.
۲) توضیح می دهم
۳) به نظرم فیلم دو بخشی است. بخش چند و چون قصه و فضا و اداره و ملزومات و حفاظت و امنیت و … که در حد سواد و شعور من نیست و اصلاً در فیلم بهانه ای است برای حرکت قهرمان فیلم و نه درباره آن. فیلم درباره وظیفه نیست و اگر هست همراه با خواست و نیت و عشق و اعتقاد است.
بخشی از فیلم مربوط است به ادای وظیفه و خطاکردن از وظیفه و عدول کردن از آن و یا عدول نکردن از آن.
۴) امّا فیلم درباره عمل کردن به عشق و عهد و پیمان است. فیلم درباره بیرون قهرمان فیلم حاج حیدر نیست. راجع به آدم های دور و بر و فضا و محیط و اداره و پست و مقام و وظیفه نیست. فیلم حتی راجع به زن و بچه حاج حیدر هم نیست. فیلم درباره خود خود خود حاج حیدر است.
۵) فیلم درباره میثاق حاج حیدر است با خودش.
۶) فیلم درباره عشق و وظیفه است. ترکیب آن ها با هم و سوا بودن هر کدام و رجحان هر کدام بر دیگری و هر دو یا یکی یکی و سوا ایستادن.
۷) حاتمی کیا در ترکیب وظیفه و عشق و ایمان است که معنی دارد.
۸) در بخش اول فیلم، حاج حیدر به وظیفه عمل می کند و به خوبی و در حد توانش انجام وظیفه می کند. امّا موفّق نمی شود. او در حد مقدورات اش تلاش می کند که تلاش اش به نتیجه مطلوب نمی رسد و ناکام می شود.
۹) در بخش دوم فیلم، حاج حیدر به وظیفه درونی ترش عمل می کند. به میثاقی که به آن پای بند است و به پیمان امضاء نشده ای تن می دهد. او خود را موظف می داند که به توأمان وظیفه و ادای دین اش عمل کند که باز هم ناموفق می شود و مهم نیست. پیروزی مادی مهم نیست. پیروزی معنوی مهم است که او در نهایت سربلند و با آبرو و خوب به پیروزی و خواسته اش می رسد.
۱۰) دیده بان را به خاطر بیاورید. دیده بان در نهایت پیروز است. هر چند خود را فدا می کند.
۱۱) حاتمی کیا همیشه روی یک خط حرکت کرده و در واقع می توان گفت که او در واقع یک فیلم ساخته است. همه حرف ها حول یک محور مرکزی است که فیلم های مختلف رد پای مختلف یک مسیر است.
که گاه در فیلمی از آب در می آید و در فیلمی کمتر از آب درمی آید.
امّا همه فیلم ها حول یک نکته، یک حرف، یک ایده و یک اعتقاد است.
۱۲) عشق و وظیفه یک توأمان همه آثار حاتمی کیا است. که در همه فیلم ها همین است. امّا این هم در برخی فیلم ها بهتر و روشن تر و جذاب تر از آب در می آید و در برخی کمرنگ تر.
۱۳) بادیگارد روی همین مرز در حرکت است.
۱۴) تعادل و مرز و سیم باریک وظیفه و ایمان.
۱۵) تمام آثار حاتمی کیا در نهایت پیروزی عشق است و نیت و آرمان.
۱۶) سرو شکل فیلم ها متفاوت است. لذا تشخیص آنها در فیلم ها گاه ساده و راحت نیست.
۱۷) بادیگارد درباره پافشاری و سرسپردگی به پاسخ به نیت و درون و عشق و اعتقاد است. پیروزی ایمان درونی.
۱۸) بادیگارد راه دشواری را انتخاب می کند و طی می کند. امّا در نهایت موفّق از آب در می آید.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- حاتم بخشیهایی که ابراهیم را از سینمای ایران گرفت
- آیا فیلم حاتمیکیا به جشنواره فجر میرسد؟
- روایتی نوین از ابراهیم حاتمیکیا؛ پروژه «موسی کلیمالله» چگونه به ابراهیم حاتمیکیا رسید؟
- کامران شیردل؛ فیلمسازی به دنبال حقیقت
- نمایش دو مستند از «کامران شیردل» در موزه سینما
- صداوسیما به از کرخه تا راین هم رحم نکرد!
- بالاخره فیلمها تمام میشوند یا سینما؟!
- حاتمیکیا چرا ساخت سریال «موسی(ع)» را پذیرفت؟
- فاشیسم، آرمانگرایی و پایگاه امنِ ایدئولوژی
- یادداشت حاتمی کیا در پی درگذشت نادر طالب زاده
- دو دنیا، یک کارگردان/ درباره مسعود کیمیایی
- بخشی از یک راه بزرگ/ درباره نشریات سینمایی
- چرخشهای ناگهانی/ کوتاه درباره فیلم «شب طلایی»
- قصهی خانه مادربزرگ/نگاهی به فیلم «شب طلایی»
- یک ریسک بزرگ/ نگاهی به فیلم «شب طلایی»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





