تاریخ انتشار:۱۳۹۸/۱۱/۱۰ - ۲۲:۲۲ تعداد نظرات: ۰ نظر کد خبر : 129505

سینماسینما، سحاب قریشی

ویدیویی تلخ و دلخراش در شبکه های اجتماعی منتشر شد.مربی تیم ملی کشتی به علیرضا کریمی در حین مسابقه کنار تشک فریاد میزند:باید ببازی.. او باید ببازد تا در دور بعد رو در روی حریف اسرائیلی قرار نگیرد.
میلاد صدر عاملی فرزند فیلمساز بنام سینمای ایران رسول صدرعاملی،اولین ساخته اش الهام گرفته از این ویدئو است.اینکه او برای اولین فیلم سینمایی خود سراغ درامی ورزشی رفته قابل تحسین است.صدرعاملی تلاش کرده از درام‌های معمول و رایج سینمای ایران پا فراتر گذارد و مرز بین دوراهی جوانمردی و پیروزی را به چالش بکشد اما موفق نشده. فیلم سونامی ملغمه ای است از مشکلات جور واجور و شخصیت‌های پیچیده و کلی موضوعات با ربط و بی ربط که مخاطب را سرگردان میکند. سکانس آغازین که صحنه مبارزه تکواندو است با قابی مناسب و زاویه ای جذاب شروع خوبی است. در ادامه قصه شخصیتها و داستانکها شور و حال اولیه را از بین می‌برند.
اشاره به پناهنده شدن چند بازیکن تیم ملی در المپیک قبلی به کشور دانمارک،غم و عذاب مربی تکواندو،استاد خسروی با بازی علیرضا شجاع نوری،مبنی بر دستوری اجباری و مصلحتی به باخت شاگردش در مسابقه برای عدم رویارویی با حریف اسرائیلی،که این باخت تبعاتی برای تکواندوکار به بار آورده از جمله کشیده شدن پای او به مسابقات شرط بندی زیرزمینی،رابطه نامشخص دوستی یا دشمنی بین قهرمان فعلی،بهداد مقیمی با بازی مهرداد صدیقیان،و قهرمان سابق مرتضی نجاتی با بازی بهرام رادان،اشاره به مشکلات شخصی مرتضی که جدایی از همسر و داشتن یک فرزند دختر است،رابطه عاشقانه او با پریسا،خبرنگار با نقش آفرینی رعنا آزادی ور،پرداختن به رابطه عاشقانه بهداد و ترگل، با بازی فرشته حسینی،که گویی قرار بوده نقطه عطف داستان باشد!!!مطرح کردن مشکلات ورزشی بانوان در تیم ملی،اقامت و حضور ورزشکاران غیر ایرانی و حذف و محرومیت آنها از تیم ملی و در نهایت پیوست این موضوعات به سیاست فیلم سونامی را دچار آشفتگی و در نتیجه عدم ارتباط با مخاطب را فراهم کرده است.
میلاد صدرعاملی با انتخاب سوژه ای ورزشی آنهم یک ورزش رزمی که سراسر باید هیجان باشد و رقابت و صحنه های نفس‌گیر با وارد کردن داستانکها که حذف آنها خللی به موضوع اصلی وارد نمی‌کند و چه بسا هر کدام از آنها می‌توانند ایده ای جذاب برای یک اثر بلند سینمایی باشند بزرگترین ضربه را به اولین ساخته خود می‌زند.
سونامی در نگاه اول یک درام ورزشی جذاب است اما با پیش رفت داستان و ازدیاد خرده روایات ملغمه ای از درام اجتماعی،ورزشی،سیاسی شده که بین هر سه جریان دست و پا می‌زند و فرصت پرداختن به هیچیک از آنها را ندارد.

لینک کوتاه

مطالب مرتبط

نظر شما


آخرین ها