سینماسینما، جابر تواضعی
نه اینکه قبل از این پیش نیامده باشد، ولی اولین بار در سفر دوم استانبول متوجه این موضوع شدم. اهل لبنان بود و خیلی اتفاقی توی هاستل فرستادندش به اتاق ما که قرار بود کس دیگری را نفرستند آنجا. اسمش رئوف بود و اصرار دشت املایش را رؤوف بنویسیم. رئوف اصلاً قیافه و برورو نداشت، ولی چنان خودش را به گروه کوچک ما تحمیل کرد که نگو. روز آخر به هر کداممان یک دستبند پلاستیکی داد و گفت مال یک مؤسسه خیریه است. یک دستبند مسی دارم که گاهی توی سفرها میاندازم. فکر نمیکنم تا آخر عمرم هیچوقت دستبند پلاستیکی بیندازم. با این حال دستبند پلاستیکی رئوف به طرز عجیبی یاد او را در ذهنم زنده نگه داشته.
دومیاش جعفر است. سناش کم بود و برایم عجیب بود که بین رفقا بُر خورده. دوست داشت با حرفهای عجیبوغریب سن کماش را بپوشاند و این خوشایندم نبود. یک بار زنگ زد آدرس پرسید و با چند تا دسته کاغذ کلاسور آمد در خانه. جنساش از کلاسورهایی که چند سال است استفاده میکنم، پستتر بود و فکر نمیکردم به کارم بیاید. زیر تخت روی اعصابم بود تا جای استفادهاش پیدا شد. اول خاطرات بابا، بعد چیزهای دیگر. با هر برگ این کاغذها جعفر همیشه در یاد من است، اصلاً همیشه با من است. برایم جذاب شده و دوستش میدارم و حس میکنم حسی که قبلاً به هم داشتیم، به تعادل رسیده است.
اینها باعث شده تازه قدرت و اصالت اشیا را بفهمم. قدرت و اصالتی که شاید بیشتر برمیگردد به شعور و تشعشعی که از طرف هدیهدهنده روی شیء سوار است و میشود گفت به ارزش مادی آن شیء ارتباطی ندارد. اتفاقاً به نظرم کادوهای گرانتر قدرت کمتری دارند. بیشتر مناسبتی و رسمیاند و بر اساس یک قانون نانوشته، یادآور مبادلات پایاپای قبل از اختراع پولاند. تو در یک مناسبت برای من سکه میآوری و من در یک مناسبت دیگر همان را برایت پس میآورم. دور و تسلسل باطلی به اسم «قانون بقای کادوی گران». اما هدیههای ارزان یا بهتر است بگویم هدیههای غیر گران، چیزی غیر از ارزش مادی را با خودشان حمل میکنند و میتوانند تا مدتها یا حتی تا همیشه با مکانیسم تداعی، یاد و خاطره هدیهدهنده، یک سفر یا یک موقعیت را زنده نگه دارند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- یادداشت محمد حقیقت؛ چه کسی به نخل طلا نزدیک میشود؟/ درباره فیلم اول کارگردان زن فرانسوی
- فیلمهای ۱۵ روز سینماگران کن معرفی شدند/ جای خالی سینمای ایران در این بخش
- صدور پروانه ساخت سینمایی برای پنج فیلمنامه
- محمد یغمایی با «شورش ذهن» به عمارت نوفل لوشاتو میآید
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
آخرین ها
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
- میراث نفرینشده/ نگاهی به فیلم «پنجه آهنین»
- «استودیو جیبلی ژاپن» برنده دومین نخل طلای افتخاری جشنواره کن
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد؛ هنرمند اگر جهانبینی داشته باشد خفه نخواهد شد
- معرفی داوران دو بخش مستند و نماهنگ جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- صدور پروانه ساخت سینمایی برای پنج فیلمنامه
- اکران آنلاین غیرمنصفانه و ناعادلانه است/ چرا «کاپیتان» قربانی شد؟
- محمد یغمایی با «شورش ذهن» به عمارت نوفل لوشاتو میآید
- محصول ۵۲ میلیون دلاری سینمای کره؛ ورنر هرتسوگ صداپیشه انیمیشن بونگ جونهو میشود
- قهرمانی مقتدرانه تیم ملی کشتی فرنگی در رقابتهای آسیایی با حمایت همراه اول
- «مجنون آن لیلی» هفته آینده روی صحنه میرود
- اولین حضور بینالمللی «چوپان» در یک جشنواره آلمانی
- بزرگداشت اصغر فرهادی در جشنواره کلمبیایی
- فیلمهای ۱۵ روز سینماگران کن معرفی شدند/ جای خالی سینمای ایران در این بخش
- داوران بخش فیلمهای داستانی کوتاه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی معرفی شدند
- «آنیتا، گمشده در اخبار» بهترین انیمیشن کوتاه کلیولند شد/ واجد شرایط رقابت در اسکار
- در چهل و دومین دوره؛ «انگشت طلا» ۶ جایزه از جوایز فیلم هنگکنگ را برد
- مرور آثار داریوش مهرجویی در مسکو
- «تمساح خونی» ۴۰ روزه ۱۰۰ میلیاردی شد
- نگاهی به مینی سریال رژیم
- چرا فیلمهای نوستالژی دهه شصتی همچنان محبوب هستند؟
- نیکی مظفری و بهنام شرفی همبازی شدند/ رونمایی از پوستر نمایش «مرگ با طعم نسکافه»
- راهیابی«پیچ تاریخی» به جشنواره بینالمللی فیلم مسکو
- ساخت مستند فرمانده لوطی ها آغاز شد
- اکران «قویدل» در هنر و تجربه
- «نگین سیاه» محمدعلی سجادی بهترین انیمیشن جشنواره سنتمونیکا شد
- والتر هیل با یک فیلم نوآر برمیگردد/ ادامه بزن بزن در ۸۴ سالگی
- سینمای ایران مسافر کره جنوبی شد
- استخدام ۳ قهرمان کشتی کشور در همراه اول
- «بعد از رفتن» و «روایت ناتمام سیما» مسافر مسکو شدند