بررسی اینکه اصولا از پایه و اساس، چه فیلمی در گیشه میفروشد و چه فیلمی نمیفروشد و یا با قطعیت درباره ذائقه مخاطب ایرانی حرف زدن، کار دشواری است،
چراکه حکایت پیشبینی ذائقه مخاطب ایرانی گاهی شبیه نتیجه بازیهای فوتبالمان در عرضه جهانی است که در شرایطی که هیچ کس انتظار ندارد با بردی آنچنانی روبهرو میشویم. اما با وجود همه اینها در هر هنری و صنعتی از جمله سینما؛ رعایت یک سری اصول اولیه و استاندارد، شرط نخست موفقیت است.
در نوشتن فیلمنامه یک فیلم گام به گام رعایت اصول فیلمسازی، از نوشتن فیلمنامه و درستنویسی آن تا اجرا و ساخت و تدوین مناسب میتواند نبض مخاطب را در دست بگیرد.
این اصول حتی اگر فقط فرمولوار و نه حتی با صرف هزینههای گزاف و سرسامآور اجرا شوند و فیلمساز در ابتداییترین وجه فیلمسازی بداند که کجا مخاطب را منتظر و در تعلیق نگه دارد، احساسات او را برانگیزد، کجا او را بخنداند، چطور فیلم ریتم مناسبی داشته باشد و تصاویر آن از حداقل استاندارد برخوردار باشند، میتواند منجر به ساخت فیلمی شود که با تعداد زیادی از مخاطبان ارتباط برقرار کرده و در اصطلاح بفروشد.
این همان کاری است که با صرف هزینههای مختلف در هالیوود و بالیوود و با رعایت یک سری فرمول ثابت از بکارگیری روش «سید فیلدی» در نوشتن فیلمنامه گرفته تا استفاده از ساختارهای کلاسیک و سرراست، اجرا میشود و حاصل آن فراگیر شدن فیلمهای این کمپانیها در بین مخاطبان سراسر دنیا است. آمار فروش فیلمهای ایرانی در چند سال اخیر گویای این نکته است که مخاطبان کمتوقع سینمای داخلی، به محض اکران فیلمی که تا حدی خوش ساخت باشد و داستان پرکشمکش و جذابی مثل «آتشبس» داشته باشد و یا حاوی لحظات طنز (حالا از هر نوعی) باشد استقبال میکنند.
بیشتر فیلمهای موفق و پرفروش در گیشه در چند سال اخیر، فیلمهایی هستند که به هر دلیل و شکلی ورای ساختار و روایت توانستهاند مخاطب را بخندانند. این امر اگرچه شاید سبب نوعی فقر فرهنگی است اما از سوی دیگر با نگاهی به گرفتاری مردم امروز شاید طبیعی باشد؛ هر چند در میان آثار پرفروش این چندسال به فیلمهایی مانند «میم مثل مادر» برمیخوریم که از نمونههای شگفتی ذائقه مخاطبان است؛ که البته حضور بازیگر نقش اول آن و نام کارگردان در فروش آن بیتاثیر نبوده است و البته استفاده از سوپراستارها، ترفند معمولی است که به فروش فیلمها بهطور معمول کمک میکند هر چند این ترفند در کنار ساخت فیلمی حداقل متوسط میتواند موثر باشد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نگاهی به «غلامرضا تختی» ساخته بهرام توکلی / شمایل یک قهرمان پوشالی
- نگاهی به «متری شش و نیم» ساخته سعید روستایی / ضد قهرمان دوست داشتنی
- برترین های سینمای ایران در سال ۹۷ به انتخاب منتقدان سینماسینما / بخش دوم علی نعیمی و یزدان سلحشور
- به روایت یک شاهد عینی / نگاهی کوتاه به ۴ فیلم جشنواره / بخش ۴
- به روایت یک شاهد عینی / نگاهی به ۵ فیلم جشنواره سی و هفتم / بخش ۳
- به روایت یک شاهد عینی / نگاهی کوتاه به شش فیلم جشنواره / بخش دوم
- گفتوگو با مانلی شجاعیفرد و مازیار فکریارشاد به بهانه اجرای نمایش «نشانهها» / سختیهای اجرای یک نمایش پستمدرن
- رفتار شناسی تلویزیون به بهانه اتفاق اخیر در شبکه شما / مرگ تدریجی یک رویا
- نگاهی به «بیدار شو آرزو» ساخته کیانوش عیاری / ماندگاری تراژدی
- دوران گذار سینمای ایران
- نسبت ما و جشنواره جهانی فیلم فجر
- نگاهی به «لاتاری» و نقد یک کنش سیاسی و اقتصادی/ بازی بزرگان و بلاتکلیفی قهرمان
- به روایت یک شاهد عینی(۷)/ نگاهی به «جشن دلتنگی»، «هایلایت» و «ماهورا»
- به روایت یک شاهد عینی(۶)/ نگاهی به دو فیلم «تنگه ابوقریب» و «اتاق تاریک»
- به روایت یک شاهد عینی (۵)/ نگاهی به «مغزهای کوچک زنگ زده» و «عرق سرد»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





