سینماسینما، محسن جعفری راد
۱- محمد کارت نمونه بارز فیلمسازی است که سلسله مراتب را طی کرده تا به اینجا رسیده که برای قسمت اول سریال اولش بتوان امتیازات مثبت نوشت.
کارت، ابتدا در مستندسازی موفق بود و بعد در فیلم کوتاه داستانی و سپس فیلم بلند شنای پروانه را ساخت که جزو بهترین فیلمهای اول چند سال اخیر است و حالا توقع از اولین سریال او بالاست که با اولین قسمتش به نظر میرسد میتوان خوش بین بود.
۲- طبعا برای لو ندادن داستان به نکات کلی بسنده میکنیم. کارت در ادامهی شنای پروانه، باز هم سراغ جنوب شهر رفته ولی این بار با فیلمنامهای پر از جزئیات. شخصیتپردازیهای ملموس با بازیهای به اندازه بخصوص علی شادمان که یک تنه میتواند بار داستان را به دوش بکشد. فضاسازیهای درست و کمتر دیده شده از جنوب شهر، شغلهایی که در جنوب شهر رایج هستند را در فیلمنامه به درستی ترسیم کرده و روایتی که هم ریتم بسیار تندی دارد و هم در شخصیتپردازی، آدمهای همدلی برانگیز خلق کرده است.
۳- اما در اجرا، کارت بهتر از فیلم شنای پروانه کار کرده و تناسب بیشتری بین فرم بصری و بازیها و تدوین دیده میشود که نشان میدهد همه چیز، مهندسی شده جلو میرود. از نورپردازیهای دراماتیک و استفاده بجا و درست از نور طبیعی در شب و روز، لانگ شاتهای مناسب، نماهای نزدیک در خدمت پیشبرد درام و از همه مهمتر استفاده هویتمند از لوکیشن، چه زمین مبارزه باشد در ساختمانهای تنگ و تاریک پایین شهر و چه خیابانهای بالای شهر و اتقاتی که به خوبی به داستان قوام میبخشد.
۴- اما مهمترین نقطه قوت سریال یاغی این است که برعکس اغلب سریالهای نمایش خانگی، از همین حالا گام محکمی برداشته و با شخصیتها و روند داستان، همذات پنداری میکنیم. به جای اینکه از قسمت پنجم یا دهم! تازه معلوم شود داستان درباره چیست! و این همان هوای تازه است. کارت با توجه به کمالگراییاش برای مخاطب جزئیاتی ارائه میکند و گرههایی شکل میگیرد تا مخاطب مشتاق ادامه داستان باشد. دقیقا برعکس سریالهایی مثل دل، گیسو و … که ظاهر خوش رنگ و لعابی داشتند ولی خبری از فردیت قوام یافته در شخصیتها و موقعیتهای جذاب که داستان را جلو ببرد نبود که کارت دقیقا بر عکس با هر سکانس، لایهای به لایههای درامش اضافه میکند.
۵- امیدوارم قسمتهای بعدی هم به قوام قسمت اول باشد. چه سریالها که شروع خوبی داشتند و در ادامه به تدریج از تاثیرگذاری آنها کاسته شد اما به نظر میرسد محمد کارت، کارگردان جاهطلبی باشد و باید منتظر قسمتهای جذابتر باشیم. اگر این گونه شد که طبعا جزو بهترین سریالهای سال خواهد شد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- هیات داوران مسابقه ملی «سینماحقیقت» ۱۹ معرفی شدند
- رونمایی از کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوههای آموزش آنها» با ترجمه پیمان معادی؛ پاکدل: مادر سینما، کتاب است/ پیروزفر: آموزش بازیگری فقط انتقال تجربه نیست/ معادی: رونمایی این کتاب جذابتر از لحظات روی فرش قرمز فیلمها بود
- پارسا پیروزفر «خانم شین» را میسازد
- اکران «مست عشق» در ۱۰ کشور اروپایی
- یک موفقیت برای «در انتهای شب»؛ هدی زینالعابدین و پارسا پیروزفر از جشنواره اسپانیایی جایزه گرفتند
- یادبود عباس کیارستمی در «شکوه سینما»/ بیلگه جیلان: کیارستمی روشِ فیلم ساختن را دگرگون کرد
- نوری بیلگه جیلان و سه سینماگر دیگر در تهران مسترکلاس برگزار میکنند
- توضیح ساترا درباره حذف سکانسی از «در انتهای شب» چند روز پس از انتشار
- جدیدترین ساخته آیدا پناهنده با بازی پارسا پیروزفر در شبکه نمایش خانگی
- «گراز» آماده حضور در فستیوالهای جهانی شد
- در جستجوی رویا/ نگاهی به فیلم «بیرویا»
- تقلید زندگی/ نگاهی به فیلم «ارادتمند؛ نازنین بهاره تینا»
- صدور پروانه ساخت برای چهار اثر سینمایی و سه اثر غیرسینمایی
- نسخه ویژه نابینایان «میم مثل مادر» با صدای علی شادمان منتشر میشود
- پیشکسوت کشتی: سریال یاغی خانواده کشتی را آزرده خاطر کرد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
آخرین ها
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان
- سینما ایران در آتش سوخت





