سینماسینما، نوید جعفری
تلخترین واقعه در زندگی بازیگران مطرح و چهرهای که در دورهای مورد توجه مخاطبان و کارگردانان بودهاند و بازیهای درخشانی را ارائه دادهاند، فراموشی است.
فراموشی برای بازیگران که بخشی از زندگیشان در دیده شدن و تشویق مخاطبان خلاصه شده است، در حکم مرگی ذهنی و روحی است.
میگویند آدمها دوبار میمیرند؛ یک بار بصورت واقعی و پیش از آن، وقتی فراموش میشوند.
فریماه فرجامی ستارهای که در پس از انقلاب به اوج رسید یکی از آن هنرمندان است که خبر بیماری و این روزها به کما رفتنش و نهایت شب قبل درگذشتش دل هر علاقهمند سینمایی را به درد میآورد.
فریماه فرجامی چهره زیبای زنان پس از انقلاب در سینما بود، سینمایی که ستارههایش به واسطه تحولات جامعه خاموش و خانهنشین شدند و در همان دوران او در کنار سوسن تسلیمی و چند چهره محدود با حضور درخشانش به بخشی از خاطره جمعی سینما بدل شد.
از ۱۳۵۵ وارد تئاتر شد و دو سال پس از انقلاب سینما را ادامه داد و در دهه ۸۰ به یکباره رفت تا حضور کوتاهش در لامینور که به زحمت شناخته میشد و شرایط جسمی و روحیاش اجازه نداد نقش بیشتری داشته داشته باشد.
بازیهای درخشانی در آثار کیمیایی همانند «خط قرمز»، «سرب» و «تیغ و ابریشم» به جا گذاشت، در فیلم «مادر» علی حاتمی حضوری درخشان و خاطره انگیز داشت در «اجاره نشینها»ی مهرجویی حاضر شد و شاه نقشش را در «پرده آخر» ساخته واروژ کریم مسیحی و «نرگس» رخشان بنیاعتماد ایفا کرد (که کاش اسم فیلم هم به نام شخصیت او آفاق نام گرفته بود) اما به یکباره از عالم سینما فاصله گرفت و دور و دورتر شد در مقطعی کاملا فراموش شد و با یک مصاحبه در برنامه هفت باز به یاد آورده شد و دوباره در تاریکی فرو رفت.
فریماه فرجامی در اوج بلوغ حرفهایاش و زمانی که مرکز توجه بود به آهستگی محو شد که اگر مانده بود در این سالها میتوانست لحظات ماندگار بسیاری خلق کند و بیتردید کارنامه هنریاش پربارتر از این بود اما چهره بیرحم سینما اینجا خودش را ثابت کرد و نشان داد چقدر آدمها ساده و زود فراموش میشوند مثل بسیاری از هنرمندانی که دیگر کسی یادش نیست آخرین بار در کدام تصویر زندگی کردهاند.
سکانس راه رفتنش در افق در «پاییز بلند»، تراشیده شدن موهایش در «سرب»، نگاه غمزده و اشکبارش هنگام دیکته گفتن به برادرش در فیلم «مادر»، آن نگاه سرد رنج دیده آفاق و مرگ تراژیکش در «نرگس»، ویرانیاش در «پرده آخر» تصاویر ماندگار حضور اوست که در خاطره سینما باقی خواهد ماند همانگونه که در همه این سالها در یاد مانده بود. خبر رفتنش افسوس را صد چندان میکند. خبر رفتنش باز توجه را به او بازگردانده هرچند دیر، خیلی دیر…
۱۰ تیر ۱۴۰۲
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- کدام احمد؟/ نگاهی به فیلم «احمد»
- برای خاطره سینما/ روایت شیراز و جشنواره فیلم فجر
- زخم کاری بر پیکر هملت/ نگاهی به سریال «زخم کاری ۲»
- «پایان دنیا» در شیراز به صحنه رفت
- حالا من خود مرگم!/ نگاهی به فیلم «اوپنهایمر»
- ناگریز از زندگی زیر تنها سقف امن/ نگاهی به فیلم «اجارهنشینها»
- شوکرانِ خنده در عزا/ درباره بهروز افخمی
- در جستجوی رویا/ نگاهی به فیلم «بیرویا»
- «تفریق»؛ معلق میان پرسشهای ناتمام
- کپی که برابر اصل نشد/ نگاهی به سریال «حیثیت گمشده»
- تکنولوژی در خدمت جهانِ معنا/ نگاهی به انیمیشن «دریای عمیق»
- سکانس پایانی خانم بازیگر؛ فریماه فرجامی به خانه ابدی بدرقه شد
- از مرگ هنری تا مرگ حقیقی/ به بهانه درگذشت فریماه فرجامی
- پیکر فریماه فرجامی از خانه هنرمندان ایران بدرقه میشود
- روحش بود که از درون به شکل دردناکی شلاق خورده بود/ در یادبود فریماه فرجامی
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
آخرین ها
- از استعفای اعتراضی جعفر پناهی تا تقابل با هیاتمدیره؛ پشت پرده اختلافات صنفی سینماگران
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان
