سینماسینما، زهرا مشتاق
همیشه برای زخمی شدن بعضی سوژههای درخشان غصه میخورم. وقتی قصهای خوب و درست و حسابی تبدیل به فیلم نمیشود، یعنی کسی قصهای را نابود کرده. چون خوب بلد نبوده آن را با ابزاری که داشته، تعریف کند. مستطیل قرمز یکی از آن فیلمهاست که برداشتی ظاهرا آزاد از یک اتفاق واقعی است که من هرگز نشنیده بودم. جنگ و از بین رفتن بازیکنان یک تیم فوتبال و تعدادی از مردم روستا.
فیلمی که شاید اگر توسط یک مستندساز حرفهای ساخته میشد، نتیجه بسیار تاثیرگذاری میداشت. چون فضای فیلم و یک رویداد واقعی آن را در بستر مستند میتوانست بهتر روایت کند. و حتی میتوانست حاصل آن یک فیلم سینمائی هم باشد. اما نه با نتیجه فعلی. گرچه میشود از یک سوژه باز هم فیلم ساخته شود، اما وقتی سوژهای در پرداختی نامناسب حیف میشود، دیگر یا فراموش میشود یا اگر هم دوباره دربارهاش اثری هنری شکل بگیرد، چنان که باید دیده نمیشود.
اما قصه مستطیل قرمز جذاب است. مردمان روستایی مرزی و کردنشین در سالهای ابتدایی جنگ. و اتفاقاتی که میشود در دوره جنگ برای مرزنشینان قابل تصور باشد. در فصلهایی از فیلم قصه یک خلبان عراقی روایت میشود که مخاطب را به این باور میرساند که قرار است قصه و عاقبت خلبان به تصویر کشیده شود. اما ماجرا او نیست. فیلم به مسابقه فوتبال و تراژدی که شاید هیچ کس منتظر آن نیست کشیده میشود.
واقعیت این است که گرچه سالیانی دراز از جنگ گذشته است و کتابها و فیلمهای زیادی در اینباره وجود دارد و آثار هنری مختلفی در این خصوص خلق شده است، اما هنوز قصههای روایت نشده بسیار بسیار زیادی در این باره وجود دارد. قصههایی که میتواند گرفتار جنبه تبلیغاتی نشود و از رویکردهای مختلفی از جمله عواطف انسانی و اخلاقیات بازگو و تصویر شود. گونه سینمای جنگ، به خصوص جنگ هشت سالهای که برای مردم ایران نماد ظلم و تجاوز کشوری دیگر بوده است و تقریبا همه ما با تمام وجودمان رنج و دشواری آن را تجربه کردهایم، میتواند سینمایی بومی برای ما باشد. هم چنان که فیلمهای مستند روایت فتح و خالق آن سید مرتضی آوینی، سینمای رئال و حقیقی را جنبهای خلاق، ماندگار و منحصر به فرد بخشیده است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
آخرین ها
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد
- صدور پروانه ساخت غیرسینمایی برای ۴ فیلم کوتاه داستانی
- ادامه اجرای «سهخواهر» در تالار مولوی
- یک واقعگرای بیرحم؛ دل تورو درباره میازاکی چه نوشت؟/ سینماییهای فهرست تایم ۲۰۲۴
- راهیابی ۳ فیلم کانون به جشنواره بینالمللی کودکان لکنوی هند