سینماسینما، ایلیا محمدینیا
مجموعه تلویزیونی «لحظه گرگ و میش» به کارگردانی همایون اسعدیان تمام فاکتورهای جذب مخاطب را داشت از بازی های استاندارد، داستان پرکشش و جذاب و تعلیق های به جا در روایت قصه و کارگردانی سنجیده و… با این همه اما کارگردان در چند قسمت پایانی همه چیز را فدای جذب هر چه بیشتر مخاطب می کند.
اگر اسعدیان تا پیش از سکانس های بعد از قتل پیرزن (مادر پروانه نامادری سوگند) تلاش کرده بود برمبنای واقعیت جاری در بطن جامعه به دور از قصه پردازی های رایج و تصنعی مجموعه های ترکیه ای داستانش را پیش ببرد به یک باره تغییر مسیری غیر منطقی می دهد؛ تا آن جا که یاسمن را که در طول قصه سریال، فردی منطقی معرفی کرده بود تبدیل به موجودی غیر منطقی و اعصاب خردکن می کند.
نگاه کنید، یاسمن از یک خانواده باسواد بالاست هم او و هم همسر نخست و همسر دومش پزشک هستند.پدرش و مادرش هم همچنین و… برادرش وکیل خبره ای است اما او اصرار به کار غیر منطقی خود دارد؛ این که تن به خواسته غیر منطقی پروانه بدهد و تمام مال و اموال سروش را برای جلب رضایت اش به او منتقل کند و عجیب آن که در انتها برادر وکیلش هم مجاب می شود که با او همسو شود. آن هم با این توجیه که او مادر است و او باعث معرفی سوگند به پلیس شده و…
اما هر آدم عاقلی می داند وقتی دادگاهی تشکیل نشده نمی توان و قاعدتا نباید دنبال جلب رضایت خانواده مقتول بود چون هیچ چیزی معلوم نیست.خاصه در این پرونده که یکی از متهمان متواریست و از طرفی با بازسازی صحنه کاملا مشخص می شد که با توجه به قد کوتاه سوگند در قیاس با مقتول و زاویه برخورد گلدان به سر او، عملا قتل توسط سوگند منتفی است .
از طرفی دادگاه بدوی و بعد دادگاه تجدید نظر و البته در نهایت دیوان عالی کشور درباره پرونده با اعتراض هریک از طرفین دعوا می توانستند ورود داشته باشند تا حقی ضایع نشود و این را برادر یاسمن خوب می دانست چون وکیل است؛ اما باز در نهایت تن به خواسته خواهرش داد با این استدلال که راهی دیگر نمانده است. (صحنه صحبت یوسف با سروش در آسایشگاه که یادتان هست.)
به نظر می رسد اسعدیان فقط به منظور تعلیق در قصه تن به چنین امر غیر منطقی داد تا چند قسمت دیگر مجموعه کش پیدا کند. غافل ار اینکه این امر لطمه ای سخت به روایت مبتنی بر واقعیت داستان مجموعه زد. تا آن جا که منطق داستانی مجموعه را تا حد مجموعه های نازل ترکیه ای تنزل داد و این برای کارگردانی، درخور توجه و ارزشمند همایون اسعدیان در مجموعه «لحظه گرگ و میش» خوشایند نیست.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- «مثل یک بهمن»؛ روایت خنیاگری که صدای یک قوم اصیل شد
- در نشست خانه سینما مطرح شد؛ بازداشت هنرمندان، حذف پروانه ساخت و پویش آب
- مراسم گرامیداشت روز ملی سینما برگزار شد؛ سینمای متفاوت را خفه نکنید/ صدای ما، صدای مردم است
- اسعدیان: خانه سینما بنگاه کاریابی نیست/ حسینی: سند ملی سینما را قبول نداریم
- همایون اسعدیان مدیرعامل خانه سینما شد
- همایون اسعدیان مطرح کرد؛ «پیر پسر» پروانه نمایش دارد ولی قراردادی در شورای صنفی نمایش ندارد
- به یاد آرش کوردسالی؛ فیلمساز نجیبی که جوانمرگ شد
- فیلمی در نوبت عید فطر به اکران اضافه نمیشود/ اسعدیان: پیشنهاد شورای صنفی نمایش برای بلیت، بیشتر از ۱۰۰ هزار تومان بود
- از انیمیشنی ناتوان در جذب مخاطب تا ایدههایی هدر رفته و با ساختار تکراری
- یک کمدی شیرین و یک فیلم که فقط کام را تلخ میکند
- «موسی کلیم الله» بیگ پروداکشن ناامیدکننده
- یک کمدی کمرمق، یک داستان واقعی و فیلمی که نامش آن را لو میدهد
- یادداشتی بر «بچه مردم» و «اسفند»/ از روایت دلنشین و شیرین تلخیها تا فیلمنامه چشم اسفندیار
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- «مثل یک بهمن»؛ روایت خنیاگری که صدای یک قوم اصیل شد
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
آخرین ها
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان
- سینما ایران در آتش سوخت
- ۲۶ هزار پاترهد دست دوستی دادند/ پیش به سوی فیلم-کنسرت «بازی تاج و تخت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- «سگ سیاه»؛ بازمانده در شهر مردگان
- پیوند نوستالژی و نقد اجتماعی در «سینما شهر قصه»
- سیویکمین دوره جوایز سینمایی لومیر فرانسه؛ نامزدی ۲ سینماگر ایرانی/ «بیگانه» نامزد ۶ جایزه شد





