سینماسینما، سحر عصر آزاد
روز چهارم جشنواره فیلم فجر را باید نقطه تلاقی اکشن غیر وطنی و مستندنمایی از رئالیسم روزهای جنگ دانست که با یک فیلم سوررئال منحصر به فرد قابل هضم و شیرین شد.
“روز صفر” نخستین تجربه سعید ملکان در حیطه کارگردانی است که تا به حال عرصه های مختلفی را در سینما تجربه کرده است. فیلم با فیلمنامه ای از بهرام توکلی ادامه ای است بر همکاری این دو سینماگر که این بار به واسطه بازنمایی پرونده واقعی دستگیری عبدالمالک ریگی رقم خورده است. فیلمنامه و طبعاً فیلم از الگوی رایج و آشنای تریلرها و اکشن های هالیوودی بهره می برد و در واقع همان قالب را برای روایت داستانی چند شاخه در جغرافیاهای مختلف حول محور یک هسته ملتهب بحران پی می گیرد که چه بسا در مورد فیلم های ژانر اجتناب ناپذیر باشد. البته که این گونه جذاب در سینمای ایران تجربه نشده و به همین دلیل الگوها و نمونه هایی که در ذهن داریم از هالیوود است. اما واقعیت این است که فیلم فراتر از هیجان، جذابیت، تأثیرگذاری و … نیاز به رنگ و بو یا به گفته بهتر خوانشی اینجایی از کاراکترها، دغدغه ها، انگیزه ها، موقعیت ها و حتی داستانگویی و روایت دارد. به همین دلیل است که نمی توان کاراکتر امیر جدیدی را با نریشن و جملاتی که به وطن پرستی و حفظ امنیت ملی پهلو می زند، به عنوان یک مأمور ایرانی با ریشه های اینجایی پذیرفت. مشکل فقط خونسردی و بافاصله بودن کاراکتر نیست که البته همین مورد هم برگرفته از کلیشه مأموران این چنینی در اکشن های خارجی است، بلکه در نگاه نویسنده و فیلمساز به او است که تبدیلش کرده به ربات گونه ای که علمکرد دقیقش نمی تواند به نریشن های شعاری پایانی پیوند بخورد و حس ملی را برانگیخته کند. تقابل امیر جدیدی و ساعد سهیلی به عنوان نیروی خیر و شر و تقابلی کلاسیک که فیلمنامه و فیلم از ابتدا برای به تصویر کشیدن آن بنا شده، از موقعیت های دیدنی فیلم است که به واسطه حرفه ای بودن آنها و انتخاب درستشان به بار نشسته است. همانطور که کارگردانی فیلم در حد استاندارد جهانی هیجان برانگیز است. اما نمی توان به این فیلم خوش ساخت؛ عنوان یک تریلر و اکشن وطنی با قهرمان و کاراکتر ایرانی و باورپذیر داد بلکه فیلم یک الگوبرداری دقیق و درست از نمونه های خارجی است.
“ابر بارانش گرفته” چهارمین فیلم مجید برزگر پس از “فصل باران های موسمی”، “پرویز” و “یک شهروند کاملاً معمولی” است که خط فکری و ریتم ذهنی فیلمساز را در درام های کم کنش؛ در لایه سطحی، پی می گیرد درحالیکه انفجاری درونی را به همراه دارد. فیلم روایتی است از روزمره گی های پرستاری که مسئولیت نگهداری از بیماران بدحال و محتضر را به عهده دارد و آنچه او را منحصر به فرد می کند فلسفه ای است که او را وامی دارد به رنج برخی پایان داده و به برخی امید ادامه زندگی بدهد. این روند پهن کردن تور قصه با تغییر مسیر قصه و جغرافیا و اتسمفر به شکلی ظریف پیش می رود تا دیدگاه پرستار به چالش کشیده شود. او این بار باید به خانواده ای که از بازگشت بیمارشان از کما ناامید شده اند، امید دهد آنهم با تکیه بر مولفه هایی حسی که عینیت یافتن شان (همچون حرکت لیوان آب به خودی خود) قابل توصیف نیست. برزگر این چالش را به هدف قابل انتظار فیلم های این چنینی که معمولاً به معجزه ختم می شوند، گره نمی زند بلکه از این بستر برای بسط جهان ماورا و سورئال در ذهن قهرمانش بهره می برد و بهترین و تأثیرگذارترین فینال را برای فیلمش انتخاب می کند.
“آبادان یازده ۶۰” چهارمین فیلم مهرداد خوشبخت پس از “جای او دیگر خالی نیست”، “صدای پای من” و “عقاب صحرا” است. فیلمنامه بر اساس ماجرای واقعی حماسه کوی ذوالفقاری آبادان در روزهای جنگ با محوریت تلاش یک گروه ۱۰ نفر در ساختمان رادیو برای اطلاع رسانی به مردم شکل گرفته است. خوشبخت و حسین تراب نژاد بر همین اساس با وامداری به واقعیت، ساختار مستند-داستانی را برای فیلمنامه و فیلم انتخاب کرده اند. به همین دلیل هم به واسطه فیلم های مستند موجود، موقعیت هایی طراحی شده که این صحنه ها در دل آن جای بگیرند و کارکرد و تأثیرگذاری فیلم را افزون کنند. اما واقعیت این است که این حرکت بر لبه مرز مستند-داستانی بر بستر چنین سوژه واقعی باعث شده بار درام و داستان پردازی فیلم بخصوص برای همراهی و دنبال کردن کاراکترها کمرنگ شود. به گفته بهتر فیلم نیاز به هدف و نیاز دراماتیکی فراتر از هدف ملی-میهنی دفاع از شهر و اطلاع رسانی به مردم دارد تا بتواند گرم تر و همراهی برانگیزتر پیش برود. چه بسا اگر مسئله و زندگی شخصی کاراکترها برجسته تر می شد یا همان خط عاطفی زندگی کاراکتر علیرضا کمالی زودتر برجسته شده و کاراکتر نامزدش وارد قصه می شد، این اتفاق به شکل بهتری شکل می گرفت. به این ترتیب انگیزه های شخصی این زوج و چه بسا کاراکترهای دیگر در همراستایی یا تقابل با هدف اصلی یعنی دفاع از شهر و اطلاع رسانی به واسطه رادیو قرار می گرفت که طبعاً دراماتیک تر و تأثیرگذارتر بود. اما این نکته غیر قابل انکار است که خوشبخت از “عقاب صحرا” تا “آبادان یازده ۶۰” مسیر رشد قابل توجهی را طی کرده است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- قانون هست، اما نیست/ نگاهی به جایگاه قانون در فیلمهای جشنواره سیوهشتم فجر
- اسلوب غلط از درک واقعیت عاجز است/ درباره داوری فیلم
- نمایه/ جشنواره و حاشیه و دامها!
- نگاهی به بهترین های جشنواره/ پیروزی جوانها بر پیشکسوتها!
- من از «از دست دادن» میآیم وطنم/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
- یورش سنگین برنامه هفت علیه جشنواره فیلم فجر + ویدئو
- آن سه کام حبس لعنتی/ نگاهی به فیلم سه کام حبس
- نگاهی به فیلم عنکبوت/ همه چیز در سطح
- گفتوگو با مجید مجیدی/ نباید فضا را خشن کنیم
- ای کاش قضاوتی در کار بود/ یادداشتی درباره «قصیده گاو سفید»
- گرمتر بتاب/ یادداشتی درباره «خورشید» مجید مجیدی
- چرا این همه خشم؟! به بهانه میزهای مستطیل شکل جشنواره فجر
- بیمها و امیدها
- واکنش فرشته طائرپور به عدم حضور عوامل فیلم روز صفر در اختتامیه
- گزارش مردم گریز
نظر شما
پربازدیدترین ها
- ردپای یک کارگردان مؤلف / نگاهی به فیلمهای کوتاه سعید روستایی
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- موقعیت فیلمهای ایران و سینماگران فراملی در فرانسه
- با نظرسنجی از ۱۷۷ منتقد فیلم؛ نشریه ایندی وایر برترینهای سال ۲۰۲۴ سینما را معرفی کرد
آخرین ها
- برگزاری پانزدهمین کنفرانس بینالمللی فناوری اطلاعات و دانش با حمایت همراه اول
- برگزاری جشنواره فیلم ۱۰۰ در اردیبهشت سال آینده/ «فراصد» بخش جدید جشنواره با رویکرد فلسطین
- حذف فرهنگ از سبد طبقه متوسط؟/ هزینههای سبد فرهنگی خانواده ۴نفره در تهران چقدر است؟
- نکوداشت زنده یاد اکبر عالمی و بزرگداشت مهدی رحیمیان در آیین معرفی برندگان هفتمین جایزه پژوهش سال سینما
- با پیشتازی «۴۷» و «مخفیانه»؛ نامزدهای جوایز اسکار سینمای اسپانیا معرفی شد
- همزمان با سالگرد اولین نمایش عمومی «قیصر»؛ بزرگداشت مسعود کیمیایی برگزار میشود
- دو خبر از جشنواره بینالمللی تئاتر فجر؛ زمان بازبینی حضوری و انتخاب نهایی آثار بخش دیگرگونههای نمایشی/ آغاز ثبتنام اصحاب رسانه و منتقدان
- برگزاری نمایشگاه پشت دریای وهم
- حضور همراه اول با مجموعهای از سرویسهای فناورانه در نمایشگاه تلکام ۲۰۲۴
- بازگشت جنابخان به تلویزیون همراه با محسن کیایی
- «در آغوش درخت» بهترین فیلم بلند سینمای جهان جشنواره هندی شد
- نکوداشت خسرو خسروشاهی در جشنواره فیلم رشد
- «شهر خاموش» و «شناور» در شبکه نمایش خانگی
- به پاس یک عمر دستاورد سینمایی؛ خرس طلایی افتخاری برلین به تیلدا سوئینتون اهدا میشود
- کنسرت نمایش ایرج، زهره، منوچهر / گزارش تصویری
- حقایقی درباره محمد نوری به بهانه سالروز تولد او/ مردی که از شکست هراس نداشت
- ذلت ماندن یا لذت رفتن و رستن!
- جدول فروش سینمای ایران در آخرین روز پاییز/ پنج فیلمی که از ابتدای امسال بیش از ۱۰۰ میلیارد فروختند
- نمایش «دِویل» تمدید شد/ آغاز اجرای نمایش «تشنگان» از ۴ دی
- شایعه فروش آثار تجسمی مربوط به فروغ فرخزاد و سهراب سپهری/ سریال و فیلم مستند سهراب و فروغ به زودی کلید میخورد
- نامزدی یک فیلم کوتاه ایرانی-آمریکایی در جوایز آکادنی فیلم سوئد
- نشست خبری بزرگداشت فروغ فرخزاد / گزارش تصویری
- درباره سه مستند سینماحقیقت/ از جسارت نمایش عریان اعتیاد تا عشق به سینما در اتاق آپارات
- به خاطر نقش برجسته در صنعت سینما؛ کریستوفر نولان و همسرش، شوالیه و بانوی فرمانده شدند
- چرا «لیلی» سریال «داییجان ناپلئون» زشت بود؟/ پاسخ ناصر تقوایی را بخوانید
- «تیآرتی» ترکیه آغاز به کار کرد؛ صداوسیما هنوز در فکر سانسور است
- سیمرغ مردمی به جشنواره فیلم فجر بازگشت
- بستههای ویژه شب یلدای همراه اول با هدیه دیجیتال معرفی شد
- آنونس رسمی عاشقانه «عزیز» رونمایی شد
- با نظرسنجی از ۱۷۷ منتقد فیلم؛ نشریه ایندی وایر برترینهای سال ۲۰۲۴ سینما را معرفی کرد