سینماسینما، زهرا مشتاق
همیشه برای زخمی شدن بعضی سوژههای درخشان غصه میخورم. وقتی قصهای خوب و درست و حسابی تبدیل به فیلم نمیشود، یعنی کسی قصهای را نابود کرده. چون خوب بلد نبوده آن را با ابزاری که داشته، تعریف کند. مستطیل قرمز یکی از آن فیلمهاست که برداشتی ظاهرا آزاد از یک اتفاق واقعی است که من هرگز نشنیده بودم. جنگ و از بین رفتن بازیکنان یک تیم فوتبال و تعدادی از مردم روستا.
فیلمی که شاید اگر توسط یک مستندساز حرفهای ساخته میشد، نتیجه بسیار تاثیرگذاری میداشت. چون فضای فیلم و یک رویداد واقعی آن را در بستر مستند میتوانست بهتر روایت کند. و حتی میتوانست حاصل آن یک فیلم سینمائی هم باشد. اما نه با نتیجه فعلی. گرچه میشود از یک سوژه باز هم فیلم ساخته شود، اما وقتی سوژهای در پرداختی نامناسب حیف میشود، دیگر یا فراموش میشود یا اگر هم دوباره دربارهاش اثری هنری شکل بگیرد، چنان که باید دیده نمیشود.
اما قصه مستطیل قرمز جذاب است. مردمان روستایی مرزی و کردنشین در سالهای ابتدایی جنگ. و اتفاقاتی که میشود در دوره جنگ برای مرزنشینان قابل تصور باشد. در فصلهایی از فیلم قصه یک خلبان عراقی روایت میشود که مخاطب را به این باور میرساند که قرار است قصه و عاقبت خلبان به تصویر کشیده شود. اما ماجرا او نیست. فیلم به مسابقه فوتبال و تراژدی که شاید هیچ کس منتظر آن نیست کشیده میشود.
واقعیت این است که گرچه سالیانی دراز از جنگ گذشته است و کتابها و فیلمهای زیادی در اینباره وجود دارد و آثار هنری مختلفی در این خصوص خلق شده است، اما هنوز قصههای روایت نشده بسیار بسیار زیادی در این باره وجود دارد. قصههایی که میتواند گرفتار جنبه تبلیغاتی نشود و از رویکردهای مختلفی از جمله عواطف انسانی و اخلاقیات بازگو و تصویر شود. گونه سینمای جنگ، به خصوص جنگ هشت سالهای که برای مردم ایران نماد ظلم و تجاوز کشوری دیگر بوده است و تقریبا همه ما با تمام وجودمان رنج و دشواری آن را تجربه کردهایم، میتواند سینمایی بومی برای ما باشد. هم چنان که فیلمهای مستند روایت فتح و خالق آن سید مرتضی آوینی، سینمای رئال و حقیقی را جنبهای خلاق، ماندگار و منحصر به فرد بخشیده است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- جنگ ضد مردمی است/ نگاهی به فیلم «۲۰ روز در ماریوپل»
- ترانه تنهایی/ نگاهی به فیلم «عامه پسند»
- جدیدترین ساخته آیدا پناهنده با بازی پارسا پیروزفر در شبکه نمایش خانگی
- اختتامیه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی همراه با یک بزرگداشت
- راهیابی فیلم شهاب حسینی به جشنواره بینالمللی فیلم نالیوود تورنتو
- زری خوشکام در کنار علی حاتمی به خاک سپرده شد
- کیانوش عیاری خیلی زود در سینمای ایران صاحب امضا شد/ هیاهو نداشتن به زیان عیاری تمام شد
- ساختار زدایی جنگ و صلح فتحی؛ انسان مست عشق/ نگاهی به فیلم «مست عشق»
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گزارش محمد حقیقت؛ پس از نمایش مگاپولویس، آخرین فیلم فرانسیس فورد کاپولا
- مجله اسکرین منتشر کرد؛ جدول ستارههای منتقدان به فیلمهای جشنواره کن
- نشان عالی خورشید به ارد عطارپور اهدا شد
- بزرگداشت ایرج راد برگزار شد/ راد: افتخار من کارهایی است که بازی نکردم
- زری خوشکام درگذشت
- «بودن یا نبودن» و تبدیل خشونت به امید/ عیاری نمونهای از عیار شرافت در سینمای ایران است
- برگزاری رویداد «ایرانهلث» با حمایت همراه اول
- میلاد شجره بهترین بازیگر جشنواره آمریکایی شد
- آلیس مونرو، نویسنده کانادایی درگذشت
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ پوسترهایی از سینماگران ایرانی که چهره واقعی از زن در سینما ارائه دادهاند
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره فیلم کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت دربارهٔ کمپانیهای پخش فیلم
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت دربارهٔ فیلمهای افتتاحیه در دو بخش مسابقه و ۱۵ روز سینماگران
- مریل استریپ نخل طلای افتخاری کن را از ژولیت بینوش گرفت
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت/ مزایا و معایب نمایش فیلمها به منتقدان پیش از جشنواره
- عیاری یک شگفتی در سینمای ایران است/ کیارستمی و عیاری پیش از هنر سینما، خود را کشف کردند
- رونمایی از کتاب «یعقوب لیث» اثر مسعود جعفری جوزانی در نمایشگاه کتاب تهران
- وزیر ارشاد: نظارت بر شبکه نمایش خانگی باید برعهده ارشاد باشد/ اجازه اکران فیلم قبل از مجوز را نمی دهم
- «افعی تهران» از حاشیه جدیدش هم گذر میکند؟
- افتتاح پروژههای ارتباطی همراه اول با دستور رییسجمهور/ سایتهای ۵G کشور از مرز ۱۸۰۰ عبور کرد
- «پیانو» به اتریش میرود
- در نشست نقد و بررسی «شبح کژدم» در موزه سینما مطرح شد؛ قدرت و توان بازیگر نباید دیده شود/ فیلمهای عیاری دارای حدیث نفس شخصی است
- نگاهی به نمایش چه کسی جوجه تیغی را کشت؟؛خشم و هیاهو