پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

نشست پرسش و پاسخ فیلم  «داستان‌های هزار و یک روز یا افسانه بُناسان، غول چراغ جادو» با حضور عوامل و کارگردان و با اجرای «محمدصالح حجت‌الاسلامی» در سالن شماره۲ سینما فرهنگ برگزار شد.

به گزارش سینماسینما به نقل از ستاد اطلاع‌رسانی جشنواره بین‌المللی فیلم‌‌های کودکان و نوجوانان، حبیب احمدزاده کارگردان اثر در ابتدا عنوان کرد: اگر این فیلم کمک کند تا کودک فکر کند که می‌تواند خود را جای کودکان فیلم بگذارد، برد کرده‌ایم. واقعیت جنگ را نمی‌توان برای کودک به تصویر کشید. سعی کردیم خشونت جنگ را کم کنیم تا بچه‌ها با این ژانر فیلم آشنا شوند. سعی کردیم با این فیلم از جانبازان  تشکر کنیم حتی اگر بقیه از آن‌ها تشکر نمی‌کنند.

در ادامه زینب احمدزاده؛ نویسنده این فیلم هم توضیح داد: شیوه کار پدرم به این صورت است که قالبی در ذهن دارد و بعد سراغ فیلمبرداری می‌رود؛ درواقع همه چیز بستگی به ذهن فعال او دارد. پدر روتین خاصی را در ذهن ندارد چرا که اگر ایده‌هایش به بار ننشیند، به دنبال ایده جدیدی می‌رود. مدنظر حبیب احمدزاده بارش فکری بود و کار را اینگونه پیش بردیم و توانستیم با پختگی به تفاهم برسیم.

حبیب احمدزاده ادامه داد: تمام افراد در گروه ما زحمت کشیدند. پرویز پرستویی هم از افرادی بود که به ما کمک شایانی کرد. سعی کردیم کار فاخری انجام دهیم. اگر کسی دلسوز مملکت ما است باید از دیده شدن دست بکشد و پای کار بیاید. کارگردان خوب تمام تلاش خود را می‌کند تا پیشرفتی شکل گیرد.

او افزود: یک رسانه ژاپنی به موضوع دوستی و رفاقت ایرانی‌ها و عراقی‌ها پرداخته بود و این  درحالی بود که ژاپنی‌ها همچنان از جنگ جهانی دوم با همسایگان خود درگیرند اما اروند باعث ایجاد دوستی میان ملت ایران و عراق شده است. هر دو ملت، قربانی جنایتکاری به اسم صدام شدند اما ما به واسطه اروند رود دنبال صلح و دوستی هستیم.

در ادامه نشست مهرداد افراسیابی دستیار مدیر فیلمبرداری درباره فیلمبرداری فیلم توضیح داد: از فیلمبرداری این فیلم مشخص است که کار به صورت واحد انجام شده است، البته اطلاع نداشتیم که در آینده چه پیش خواهد آمد و ممکن بود هر اتفاقی حین فیلمبرداری ما را درگیر کند. این فیلم تقریبا ۱۰ سال طول کشید و به صورت مستندگونه ساخته شد و کاملا صلح‌آمیز است. تمام کاراکترهای فیلم برای صلح و مقابل جنگ هستند و صلح را به تصویر کشیده‌اند.

شادی بخارایی؛ طراح لباس این فیلم نیز درباره نحوه انجام طراحی صحنه این اثر عنوان کرد: لباس‌ها به صورت مستند انتخاب شده بود و من فقط غول را طراحی کردم. می‌خواستیم فرم غول را طوری طراحی کنیم که به صورت جهانی باشد. در طراحی این کاراکتر از فرم‌‌های ایرانی استفاده نکردیم تا اتیکت خاصی روی آن نگذارند. روی رنگ پارچه محدودیت داشتیم و نمی‌توانستم از رنگ آبی استفاده کنم و نیاز به رنگ‌آمیزی پارچه داشتم تا کمی حالت شرقی هم به خود بگیرد.

محمود بنکدارنیا کاراکتر نقش غول از بازی در این فیلم گفت: من بازیگر نیستم و ۱۷ سال مسئول هماهنگی ایران و ژاپن بودم و اصلا فکر نمی‌کردم قرار است چنین فیلمی ساخته شود و من هم بازی کنم. حبیب احمدزاده حدود ۱۰ سال پیش من را به مجموعه اضافه کرد. در ابتدا از گروه ژاپنی اجازه گرفتیم و با آن‌ها همکاری کردیم. شخصیت پردازی‌ها همگی برعهده آقای احمدزاده بود و ژاپنی‌ها دائما از من سناریو می‌خواستند اما فیلم ما سناریو نداشت. در انتها سناریوی فیلم هم مشخص شد و بعد از مدتی تشخیص دادند که من می‌توانم در قامت غول بازی کنم. در مجموع ادعای بازیگری ندارم چون حرفه بسیار سختی است.

پرویز پرستویی به صورت تلفنی به سوالات خبرنگاران حاضر در خانه جشنواره پاسخ داد و بیان کرد: من در این فیلم بازی نکردم. این فیلم با فکر حبیب احمدزاده و موضوع صلح از سه مکان مختلف دنیا کلید خورد و در نهایت به عنوان فیلم سینمایی سرانجام پیدا کرد. همواره سعی کردیم صلح را در همه جا اشاعه بدهیم. اگر فیلم را دیده باشید می‌توانید نحوه رفتار با جانبازان را ببینید. من بازیگر این فیلم نیستم و به نوبه خودم خواستم پیام صلح را برسانم.

پرستویی ادامه داد: بسیاری از صحنه‌ها وجود دارند که براساس آن می‌توان فیلمی بیش از دو ساعت یا چند اپیزود ساخت و حالا با توجه به صلاحدید حبیب احمدزاده، این فیلم در مدت‌زمان فعلی نمایش داده شد. حتی می‌شد روی سیل آذربایجان یا حادثه هیروشیما مانور داد اما بحث زمان هم برای ما مطرح بوده است.

در بخشی دیگر از این نشست مهرداد جلوخانی درباره صداگذاری این اثر عنوان کرد: نزدیک جشنواره فجر پارسال این کار به من پیشنهاد شد و گفتند کار من در سه روز انجام می‌شود اما کار سنگین بود و کاراکتر غول هم نیازمند کاراکترسازی داشت. این فیلم چهار دوبله عربی، انگلیسی، ژاپنی و آلمانی دارد و فکر نمی‌کنم روی هیچ پروژه‌ای اینقدر اذیت شده باشم اما این کار برای من لذت‌بخش بود.

عسل؛ بازیگر کودک فیلم که بیشتر از صدای او در اثر استفاده شده بود از همکاری در این فیلم گفت: وقتی متن را خواندم در لحظه به استودیو رفتم و البته تجربه بازیگری کمک خوبی به من کرد. این فیلم پیام صلح را رساند و از این بابت بسیار خوشحالم هرچند نقش کوتاهی داشتم. تمام تلاش‌ها برعهده عوامل بود و من هم سهم کوچکی داشتم.

حبیب احمدزاده اضافه کرد: مرضیه منصوری عسل را به من معرفی کرد و با او هماهنگی خاصی داشت. یکی از دلایلی که کاراکتر غول را ساختیم تا بحث جدیدی راه بیاندازیم و سعی کنیم که توجه کودکان را به مسائل جدیدی جلب کنیم. متاسفانه غرب تعریف غلطی از صلح دارد.  در زلزله بم ۴۰ هزار نفر کشته شدند اما از کشورهای مختلف کمک شایانی در پایین آوردن آمار تلفات آوردند که باید تشکر کرد. جنگ تحمیلی هم همین داستان را دارد و ما از این بابت از رزمندگان بابت دفاع‌شان از مملکت سپاسگزاریم و معتقدیم که در کلیت، جنگ اتفاق خوبی نیست.