پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

اسامی فیلم‌های بخش جلوه‌گاه شرق (پانورمای فیلم‌های کشورهای آسیایی و اسلامی) سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر اعلام شد.

به گزارش ستاد خبری جشنواره جهانی فیلم فجر، اسامی ۱۵ فیلم بلند که امسال شانس دریافت جایزه بخش جلوه‌گاه شرق (پانورمای سینمای کشورهای آسیایی و اسلامی) را دارند، اعلام شد.

«وصیت پدر»(A Father’s Will) به کارگردانی باکیت موکول از قرقیزستان، فیلم سنگاپوری «کارآموز» (Apprentice) ساخته جانفنگ بو، «خانه دیگران» (House of Others) به کارگردانی روسودان گلوریدزه از گرجستان، فیلم چینی «چاقو در آب پاک» (Knife in the Clear Water) ساخته وانگ ژوبو، «بازآمده» (Reurnee) به کارگردانی سابیت کورمانبکوف از قزاقستان، فیلم هندی «پیهو» (Pihu) ساخته وینود کاپری، «رئوف» (Rauf) به کارگردانی باریس کایا از قراقستان، فیلم ژاپنی «بذرافشان» (The Sower) ساخته یوسوکه تاکوچی، «میز» (The Table) به کارگردانی کیم جونگ‌کوان از کره جنوبی، «گرگ و بره» (Wolf and Sheep) ساخته شهربانو سادات از افغانستان، فیلم بنگلادشی «بی نام و نشان» (Unnamed) به کارگردانی تاکور احمد، «مادر» (The Mother) ساخته اِردِنِت‌سِت‌سِگ بازاراگچا از  مغولستان و سه فیلم ایرانی «آپاندیس» (Appendix) به کارگردانی حسین نمازی، «خانه کاغذی» (Paperhouse) ساخته مهدی صباغ‌زاده و «برگ جان» (Leaf of Life) به کارگردانی ابراهیم مختاری، فیلم‌های بلند بخش جلوه‌گاه شرق هستند.

«وصیت پدر» درباره آزات است که پس از پانزده سال زندگی در آمریکا به قرقیزستان و دهکده‌ خانوادگی‌اش برمی‌گردد. علت بازگشت او وصیت پدرش است که یک سال پیش در آمریکا درگذشته است. آزات باید خواسته‌ی زمان مرگ پدر را برآورده کند و پولی را برگرداند که او به روستایی‌ها بدهکار است. «وصیت پدر» اولین تجربه نویسندگی و کارگردانی باکیت موکول (که بازیگر بوده و عضو اتحادیه‌ فیلم‌برداران است) و دستان ژاپار اولو است. آن‌ها پیش از این با فیلم‌شان به سه جشنواره دیگر هم رفته‌اند که مهم‌ترین‌شان جشنواره جهانی مونترال بوده که جایزه زنیت طلایی بهترین فیلم اول داستانی را برای‌شان به ارمغان آورده است.

«کارآموز» درباره اِیمن یک افسر ۲۸ ساله دارالتأدیب است که به زندان بزرگسالان منتقل می‌شود. او در آن‌جا با رحیم دوست می‌شود که مأمور اعدام اصلی زندان است و در کارش یکی از پرکارترین‌های جهان به شمار می‌رود!

«کارآموز» تولید مشترک سنگاپور، آلمان، فرانسه، هنگ کنگ و قطر است. این فیلم اولین بار ماه مه ۲۰۱۶ در بخش نوعی نگاه جشنواره کن نمایش داده شد و سال گذشته نماینده سنگاپور در بخش اسکار فیلم خارجی‌زبان بود.

جانفنگ بو (متولد ۱۹۸۳) کارگردان «کارآموز» یکی از خوش‌آتیه‌ترین فیلم‌سازان جوان سنگاپور است که در مدارس سینمایی کشورش و اسپانیا تحصیل کرده است. او که فیلم‌هایش اغلب بر مضامینی چون هویت، خاطره و جنسیت تمرکز دارند، از سال ۲۰۰۵ با فیلم‌های کوتاهش به جشنواره‌های جهانی متعدد و معتبری رفته است. اولین فیلم بلند او با عنوان «قلعه‌ شنی» در بخش هفته منتقدان بین‌المللی جشنواره کن به نمایش درآمد.

«خانه دیگران» داستان خانواده‌ای است که به یک خانه بزرگ روستایی نقل مکان می‌کند که در آرامش کوهستان فرو رفته است و یک باغ بزرگ لیمو در پس پنجره‌اش دیده می‌شود. این طور به نظر می‌رسد که همه‌ی عناصر لازم برای یک زندگی شاد یک جا جمع شده‌اند. اما اوایل دهه‌ ۱۹۹۰ در آبخاز است و فقط مدت زمان کوتاهی از جنگ خونین و هراسناک گرجستانی‌ها و آبخازی‌ها می‌گذرد که قبلاً همسایگان خوبی بودند.

روسودان گلوریدزه که در دانشگاه دولتی تفلیس، زبان و ادبیات فرانسه خوانده و در انستیتو فیلم و تئاتر دولتی گرجستان در رشته‌های فیلم‌نامه‌نویسی و کارگردانی تحصیل کرده است، سال گذشته با «خانه‌ دیگران» به جشنواره‌های مختلف رفت، از جمله جشنواره فیلم کارلووی واری که در بخش مسابقه شرق غرب برنده جایزه بهترین فیلم شد.

داستان «چاقو در آب پاک» در کوهستان‌های دوردست استان نینگ‌شیا روی می‌دهد. ما زیژان سالخورده با پسرش سوگواری برای همسرش را آغاز می‌کند. پسر می‌خواهد تنها گاوشان را برای چهلمین روز ناپدید شدن مادر قربانی کند ولی پدر دچار تردید است تا این‌که یک روز صبح، حیوان دست از خوردن و آشامیدن می‌کشد.

وانگ ژوبو کارگردان «چاقو در آب پاک» متولد دسامبر ۱۹۸۴ است. او فعالیت در عرصه‌ی فیلمسازی را با تهیه‌کنندگی آغاز کرد. «چاقو در آب پاک» اولین تجربه او در مقام کارگردان است که شش سال زمان برد تا به سرانجام برسد. ژوبو این فیلم را به دلیل پرداختن به مردمان هوئی (جامعه‌ی مسلمان چینی‌ها) اثری منحصربه‌فرد می‌داند.

در خلاصه داستان فیلم «بازآمده» آمده است: خانواده‌ ساپارکول به زادگاه تاریخی‌اش برمی‌گردد؛ پس از عبور از پست مرزی ترکمنستان و تمام تشریفات همیشگی و معمول؛ و پس از گوش دادن سرود ملی قزاقستان و اشک ریختن از ورود به سرزمینی آزاد.

سابیت کورمانبکوف، فیلم‌ساز، نویسنده، کارگردان هنری و بازیگری است متولد ۱۹۶۰ در دهکده‌ای در منطقه‌ی قره‌بولاق قزاقستان. او در سال ۱۹۸۰ از رشته‌ طراحی دانشکده‌ هنر آلما آلتا فارغ‌التحصیل شد و در ادامه به تحصیل در انستیتو سینمایی گراسیموف پرداخت.

«پیهو» درباره پیهوی دو ساله است که در اولین ساعت‌های صبح می‌کوشد مادر بی‌مسئولیتش را از خواب بیدار کند. او که ناامید شده است، به سیاحت در آپارتمان بزرگی می‌پردازد که به خاطر مهمانی تولد شب گذشته حسابی به‌هم‌ریخته است.

وینود کاپری که متولد سال ۱۹۷۲ است، ۲۳ سال به عنوان ژورنالیست با نشریه‌ها و شبکه‌های خبری تلویزیون همکاری کرده است. او در سال ۲۰۱۴ با مستند «دیگر نمی‌توانم این افتضاح را تحمل کنم» خودی نشان داد و یک جایزه ملی را هم به دست آورد. کاپری که اولین فیلم داستانی‌اش را در سال ۲۰۱۵ با عنوان «Miss Tanakpur Haazir Ho» ساخت، پیش از این با «پیهو» به جشنواره‌های ونکوور و پام اسپرینگس رفته است.

«رئوف» درباره رئوف پسری یازده ساله است که در دل تباهی و تاریکی جنگ و شرایط جانفرسای آن درگیر عشقی افلاطونی می‌شود و برای این‌که دختر مورد نظرش را از دنیای سیاه پیرامون‌شان جدا کند، همه جا به دنبال گل‌های صورتی می‌گردد.

باریس کایا (که پیش از این دستیار کارگردان بوده و ویدئوهای تبلیغاتی تحسین‌شده‌ای ساخته) و سونر کانر (که کارگردان هنری موفقی بوده) با «رئوف» به جشنواره‌های ویژه آثار کودکان بسیاری رفته‌اند و جوایز متعددی را به دست آورده‌اند.

در خلاصه داستان فیلم «بذرافشان» آمده است: میتسوئو که از دیدار برادرش یوتا و برادرزاده‌اش چیه خوش‌حال شده است، در اولین فرصت، چیه و دیگر برادرزاده‌اش ایتسوکی را به شهربازی می‌برد، اما اتفاق‌های وحشتناکی روی می‌دهد که در نهایت به کشته شدن ایتسوکی منجر می‌شوند.

یوسوکه تاکوچی که فارغ‌التحصیل انستیتو فناوری شیبورا است و در فرانسه نقاشی آموخته است، با «بذرافشان» اولین فیلم بلندش سال گذشته به جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی رفت و در نهایت جوایز بهترین کارگردان و بهترین بازیگر زن را برنده شد.

در خلاصه داستان فیلم «میز» می‌خوانیم: زوجی سر میز در حال صحبت‌اند؛ مرد ظاهراً از اروپا برگشته است و زن ناراحت است که او پس از چنین مدت طولانی وی را می‌بیند. گفت‌وگویی که به نظر می‌رسد هر لحظه ممکن است به پایان برسد با نشستن لبخند بر چهره‌ی زن ادامه پیدا می‌کند.

کیم جونگ‌کوان کارگردان «میز» که فیلم‌کوتاه‌ساز پرکار و تحسین‌شده‌ای است و برای قالب‌های روایی خلاقانه‌اش شناخته می‌شود، سال گذشته دو فیلم بلند اول و دومش را پشت‌سرهم کارگردانی کرد. نخستین فیلمش با نام «بدترین زن» برای اولین بار در هفدهمین جشنواره بین‌المللی جئونجو به نمایش درآمد و جایزه فیپرسی سی‌وهشتمین جشنواره بین‌المللی مسکو را برنده شد.

«گرگ و بره» داستان مردم قصه‌گوی منطقه‌ای روستایی در افغانستان است که برای یکدیگر داستان‌هایی پر رمز و راز و خیال‌انگیز تعریف می‌کنند، داستان‌هایی که دنیای پیرامون‌شان و سرزمینی را شرح می‌دهد که در آن زندگی می‌کنند.

شهربانو سادات یک فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان افغان جوان است که در کابل و یک کارگاه فرانسوی با سینمای مستند آشنا شد. اولین فیلم کوتاه داستانی او با عنوان «در جهت مخالف» در بخش دو هفته‌ی کارگردانان جشنواره کن ۲۰۱۱ به نمایش درآمد. او در سال ۲۰۱۳ کمپانی تولیدی‌اش با نام «وولف پیکچرز» را در کابل راه‌اندازی کرد. شهربانو سادات نگاه سینمایی‌اش را چنین توضیح می‌دهد: «من به تصویر دقیق‌تری از افغانستان علاقه‌مندم و با جست‌وجوی این هدف در زندگی معمولی و روزمره‌ی افغان‌ها به فیلم‌سازی بیگانه بدل شده‌ام! این موضوع دیگر مرا آزار نمی‌دهد و می‌خواهم از شر تمام کلیشه‌ها در خصوص فرهنگ غنی این سرزمین خلاص شوم و تصویر تازه‌ای را ترسیم کنم.»

در خلاصه داستان فیلم «بی نام و نشان» آمده است: پسر کیفایِت آدین شش ماه پیش به خارج از کشور سفر کرده و حالا یک ماه است که هیچ خبری از او نیست. خبر مرگ کارگری به آدین می‌رسد و او برای شناسایی جنازه می‌رود. اما در نهایت مشخص می‌شود که پسر با گذرنامه‌ جعلی به کشور دیگری قاچاق شده است و حالا جنازه‌ دیگری در تابوت قرار دارد که هویتش مشخص نیست.

تاکور احمد کارگردان «بی نام و نشان»، معمار و بازیگری است که با ایفای نقش‌های رمانتیک در دهه‌ ۱۹۸۰ کارش را آغاز کرد و سپس کارگردان شد. او که تا امروز چهار فیلم بلند ساخته، به‌تازگی کار روی جدیدترین فیلمش را هم به پایان رسانده است. احمد با «بی ‌نام و نشان» به سه جشنواره کم‌تر شناخته‌شده رفته و از هر سه دست پر (با جوایزی در رشته‌های کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی) بازگشت. «بی نام و نشان» به عنوان نماینده بنگلادش به بخش اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان هشتادونهمین دوره مراسم آکادمی معرفی شد.

داستان فیلم «مادر» در سال ۱۹۸۴ روی می‌دهد. مادر تنهای ۶۹ ساله‌ای در استان اووس مغولستان زندگی می‌کند که تنها پسرش به خدمت سربازی رفته است. اتفاق ناخوشایندی روی می‌دهد و پسر به قتل محکوم می‌شود. مادر سفر طولانی را تحمل می‌کند تا با تک‌تک نفس‌هایش برای نجات تنها فرزندش تلاش کند.

جمله‌ تبلیغاتی فیلم، جالب توجه است: «تو نمی‌توانی بمیری در حالی که مادرت زنده است…» «مادر» اولین تجربه کارگردانی اِردِنِت‌سِت‌سِگ بازاراگچا است که فعالیت‌هایش در عرصه‌ی فیلم‌سازی را با بازیگری آغاز کرده است.

«آپاندیس» اولین فیلم بلند کارنامه‌ حسین نمازی که مدرک کارشناسی سینما دارد و پیش از این چند فیلم کوتاه ساخته است. آنا نعمتی، امیرعلی دانایی، رضا اکبرپور، پردیس منوچهری، مرجان مؤمنی و محمدعلی کیانی از بازیگران درام ۸۴ دقیقه‌ای «آپاندیس» هستند که در خلاصه داستان آن آمده است: یک عمل جراحی آپاندیس انجام و در نتیجه آن رازهای چند نفر برملا می‌شود

«خانه کاغذی» داستان پدر و دختر روزنامه‌نگاری است که همپای یکدیگر کار می‌کنند و هیچ‌کدام به خاطر دیگری ازدواج نکرده‌اند. دختر در یک نشریه کار می‌کند و پدر هم بعد از مدتی دوباره دست به قلم شده است. پرویز پرستویی، تینا پاکروان، ستاره اسکندری، مهدی پاکدل، علیرضا کمالی، حسین پاکدل، ثریا قاسمی، محسن قاضی‌مرادی، ارد زند و شقایق فراهانی از بازیگران این فیلم هستند. مهدی صباغ‌زاده (متولد اول تیر ۱۳۳۰ در مشهد) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده و تدوینگری است که فعالیت هنری را با تئاتر و شرکت در سینمای آزاد و فیلم‌سازی تجربی آغاز کرد. «آفتاب‌نشین‌ها»، «سناتور»، «خانه خلوت» و «صبحانه‌ای برای دو نفر» از جمله فیلم‌های صباغ‌زاده در مقام کارگردان هستند.

در خلاصه داستان فیلم «برگ جان» آمده است: کارگردانی با سهل‌انگاری در حال ساختن فیلمی گزارشی از کاشت و برداشت زعفران در شهرستان است. او این کار را برای تأمین کسری پول خرید خانه پذیرفته است ولی از سوی دیگر، قیمت خانه‌ها در حال بالا رفتن است و… «برگ جان» با الهام از ماجراهای پشت صحنه‌ی مستند «زعفران» (۱۳۶۹) خلق شده است و مهدی احمدی، سعید پورصمیمی، مریم مقدم و سحر سلحشور از بازیگران آن هستند.

ابراهیم مختاری که متولد بابل است و فارغ‌التحصیل مدرسه عالی تلویزیون و سینما، مستندسازی را از سال ۱۳۵۱ در تلویزیون آغاز کرد و اولین فیلم سینمایی‌اش با نام «زینت» در سال ۱۹۹۴ در بخش دوهفته‌ی منتقدان جشنواره کن به نمایش درآمد. پس از آن مختاری به چهره‌نگاری در سینمای مستند روی آورد و سه فیلم «ملاخدیجه و بچه‌ها»، «مکرمه: خاطرات و رؤیاها» و «زینت: یک روز به‌خصوص» را ساخت که در چند جشنواره به نمایش درآمدند. در سال ۱۳۷۶ جشنواره لایپزیک بزرگداشتی برای او برگزار کرد.

سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر، ۸-۱ اردیبهشت ۱۳۹۶(۲۱ تا ۲۸ آوریل ۲۰۱۷) به دبیری رضا میرکریمی در تهران برگزار می شود.