احمد طالبینژاد معتقد است: جمشید مشایخی با ایفای نقش در ژانرها و شخصیتهای مختلف از ناصرالدین شاه و کمال الملک تا یک رفتگر نشان داد چقدر انعطافپذیر و آماده پذیرش نقشهای پیچیده، چند وجهی و بزرگ است اما بهترین راه تجلیل از یک هنرمند این است که تا وقتی زندهاند به آنها نقشهای خوب پیشنهاد شود؛ که در سالهای پایانی عمر مشایخی از وی دریغ شد.
به گزارش سینماسینما، احمد طالبی نژاد درباره سال های فعالیت جمشید مشایخی در سینما گفت: او با ایفای نقش در ژانرها و شخصیتهای مختلف نشان داد که چقدر انعطافپذیر و آماده پذیرش نقشهای پیچیده، چند وجهی و بزرگ است. این نوع بازیگرها، بازیگرهای تیپ نیستند و بنا به کاراکتر متغیر عمل میکنند. به نوعی آنها شخصیت را بازی میکنند و نه تیپ را! کمال الملک یک نقش چند وجهی و پیچیده است یک شخصیتی که هم در دربار بود و هم جزو درباریان محسوب نمیشد او یک هنرمند خلاق بود و مشایخی هم هنرمندانه آن نقش را بازی کرد. در «هزار دستان» وقتی نقش رضا خوشنویس یا رضا تفنگچی را بازی میکند درحالی که این دو نفر یکی هستند او توانست دوگانگی را به درست ترین شکل به نمایش بگذارد.
طالبی نژاد ادامه داد: اکنون افسوس من از این است که چرا فیلمسازان جوان و نسل نو کشور مانند اصغر فرهادی، کیانوش عیاری و امثال آنها به سراغ آقای مشایخی یا حتی آقای انتظامی نرفتند تا ما در سالهای آخر عمر این پیشکسوتان دوباره شاهد یک شاه نقش دیگر از آنها باشیم و خاطره بهتری از آنها در ذهنمان باقی بماند.
او با اشاره به اینکه بهترین راه تجلیل از یک هنرمند این است که تا وقتی زندهاند به آنها نقشهای خوب پیشنهاد داده یا حتی برایشان نقشی نوشته شود تصریح کرد: این اتفاقی است که از آقای مشایخی دریغ شد اما فردی مانند علی حاتمی وقتی میدید یک هنرمندی که خلاق است خانه نشین شده و کار نمیکنند برایش در فیلمهایی که میساخت، نقش میتراشید. فرمانآرا نیز چنین خصلتی دارد و مثلا در فیلم «یک بوس کوچولو» از مشایخی استفاده کرد و حواسش بود که این آدمها را کنار هم جمع کند.
این نویسنده و منتقد سینمایی در پاسخ به اینکه کدام یک از بازیهای جمشید مشایخی ماندگارترین اثر اوست و چه ویژگی شخصیتی در او بارز بوده، توضیح داد: «نفرین» ناصر تقوایی «کمالالملک» و «سوته دلان» بهترین، غیرمتعارفترین و ماندگارترین آثار مشایخی است. آدم مهربانی بود و بیش از حد تواضع به خرج میداد. او عادت داشت شانه دیگران را ببوسد درصورتی که خودش کسی بود که ما باید دست یا شانهاش را میبوسیدیم. از دیگر ویژگیهای او این بود که ایران را بسیار دوست داشت و هربار با شنیدن نام ایران اشک در چشمانش جمع میشد.
احمد طالبینژاد در پایان گفت: مشایخی در بین همنسلان خودش بسیار خوش چهره بود و حضورش در یک فیلم باعث جذابیت آن اثر میشد. سیمای مردانه و جذابی داشت با این حال در سالهای فعالیتاش معمولا نقشهایی را بازی کرد که از سن واقعیاش بیشتر بود. اولین نقش مهمی که در سینمای ایران برعهده گرفت یعنی نقش خان دایی در فیلم «قیصر» با وجود اینکه تنها ۳۵ سال داشت نقش یک پیرمرد ۶۰ ساله را بازی کرد. بر این اساس بازیگر کاریزماتیکی بود و کسی نمیتوانست در مقابل چهره و برخوردش او را ستایش نکند. «یادش گرامی باد»
جمشید مشایخی ۱۳ فروردین از دنیا رفت و فردا ۱۷ فروردین ماه مراسم تشییع او راس ساعت ۹:۳۰ از تالار وحدت برگزار میشود.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- گفتوگوی سینمایی نسلها/ نگاهی به مستند «موج نو»
- رونمایی از کتاب زنده یاد جمشید مشایخی / گزارش تصویری
- مراسم یادبود جمشید مشایخی و همسرش در اکران «بریکولاژ؛ زندگی نادر مشایخی» برگزار شد/ مشایخی: موسیقی و شعر از زندگی ایرانیان جدا نشدنی است
- برشهای کوتاه/ سکانسهایی از فیلم «گفت هر سه نفرشان»
- سینما و دههای که شصت بود!
- برشی از مصاحبه با جمشید مشایخی برگرفته از تاریخ شفاهی موزه سینما
- دعوت به مجلس عزاداری/ گفتوگو با احمد طالبینژاد درباره فیلم «شازده احتجاب»
- معیار انتخاب بازیگر در سینما (بخش دوم)
- لوکیشن مقدس/ درباره سقاخانهها در فیلمهای سینمایی
- یکی مسئولیت این ماجرا را بپذیرد
- تاملی بر بازیگران سنتی و مدرن در سینمای ایران/ بخش دوم
- تاملی بر بازیگران سنتی و مدرن در سینمای ایران/ بخش اول
- محمد متوسلانی از جمشید مشایخی میگوید/ خاطراتی از رودخانه و جکوزی
- برای اولین جشن تولد بدون جمشید مشایخی
- شکستی زیبا از ادبیات!/ نگاهی به فیلم «شازده احتجاب»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- رونمایی از پوستر «زال و رودابه» در آستانه جشنواره فیلم فجر
- یادداشتی برای فیلم «رها»/ جامعه ناکارآمد و پدرهای بیخاصیت
- حاشیههای جشنواره فیلم فجر/ از دست دادن رضا بابک با مرضیه برومند تا سوءاستفاده از صدا و تصویر شکیبایی
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
آخرین ها
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ نامزدهای بخش مستند اعلام شد
- زمان نمایش «رکسانا»، «پیر پسر» و «قاتل و وحشی» مشخص شد
- یادداشتی بر «آبستن»؛ تعلیق نصفه نیمهای که ناکارآمد میشود
- در پی جنجالها در شبکه اجتماعی ایکس؛ بازیگر شخصیت «امیلیا پرز» از اسکار حذف شد
- چرا فیلم «اسفند» به بدی فیلم «اشکِ هور» نیست؟
- ششمین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- بخش زیادی از انتقاداتی که در برنامه هفت مطرح می شود به خود افخمی بر می گردد
- برخی نهادهای حاکمیتی و ارزشی ، از برند سازی برای مسعود فراستی چه هدفی را دنبال می کنند ؟
- چهارگانه صدرعاملی کامل شد/ عاشقانه آرام میان دو غریبه آشنا
- «توقیف»؛ روایتی صریح از ممیزی در آثار هنری
- پنجمین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- افتتاح دومین دوره بورسیه نخبگان علمی توسط همراه اول
- «یوزفکا» روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو میرود
- رونمایی از پوستر «ژن زامبی» همزمان با معرفی بازیگران و عوامل
- برنده اسکار در داوری نخل طلا؛ ژولیت بینوش رئیس هیات داوران جشنواره کن ۲۰۲۵ شد
- درباره «شمال از جنوب غربی» و «چشم بادومی»/ غلبه نگاه سادهانگاره و طرح مساله با راهحلی نشدنی
- ادب مرد به ز دولت اوست
- «آبستن» و آیندهای درخشان برای کارگردانان فیلم
- یادداشتی بر دو فیلم «رها» و «آبستن»/ زخمهای ماندگار و ماندگاری زخمها
- «بچه مردم»؛ فیلمی که به دیگران جوالدوز میزند، اما از زدن سوزن به خودی باز میماند
- حرفهای تازه رییس اسبق سازمان سینمایی؛ ایوبی: پشتم را خالی کردند/ دولت باید پایش را عقب بکشد
- چهارمین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- حاشیههای سومین روز جشنواره فیلم فجر؛ از مشکل حل نشدنی صدای برج میلاد تا حضور نوزادان در سینمای رسانه
- آموختههایی از پشت صحنه «صد سال تنهایی»/ آیا مارکز از نتیجه اقتباس راضی میشد؟
- پروانه نمایش برای فجر صادر شد؛ «قاتل و وحشی» در جشنواره اکران میشود
- یادداشتی بر «بچه مردم» و «اسفند»/ از روایت دلنشین و شیرین تلخیها تا فیلمنامه چشم اسفندیار
- سومین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- اندر احوالات هوش مصنوعی
- در سومین روز جشنواره فیلم فجر؛ بهرام رادان از هیات داوران جشنواره خارج شد
- آغاز دور جدید حراج شمارههای رند همراه اول