پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

جیرانی در برنامه سی و پنج با مازیار میری به عنوان اولین میهمان ویژه جشنواره فیلم فجر گفتگو کرد. 

به گزارش سینماسینما، در ابتدای این گفتگو جیرانی به این نکته اشاره کرد که عاشق فیلم «سعادت آباد» است. فیلمنامه اش را خیلی دوست دارد و همیشه در کلاسهای فیلمنامه نویسی راجع به آن حرف زده و همکاری دوباره مازیار میری را با امیر عربی موفقیت آمیز دانست.

میری هم درباره ایده فیلم «سارا و آیدا» گفت که ایده به طور کلی از امیر عربی است اما درباره اش خیلی با هم گفتگو کرده و دغدغه اصلی شان این بوده که چقدر آدمها پای کاری که انجام میدهند و حرفی که می زنند، می ایستند و تصمیم این طور گرفته شده که این موضوع را در رفاقتی دخترانه قرار دهند به این دلیل که درباره رفاقت مردانه زیاد حرف زده شده و بیشتر  مسعود کیمیایی در فیلم هایش به این موضوع پرداخته است.

میری به طرح ابتدایی سه چهار صفحه ای که امیر عربی در ابتدا پیشنهاد داده بود اشاره کرد و اینکه این طرح را دوست داشته و طی جلسات مختلف و با اضافه شدن همایون اسعدیان به عنوان مجری طرح و پیشنهادهای او و همفکری سه نفره شان این طرح بسط پیدا کرده و به فیلمنامه نهایی رسیده است.

جیرانی هم تأکید کرد که فیلمنامه درست و خیلی خوب نوشته شده و شخصیت های «سارا » و «آیدا» بسیار خوب پرداخت شده اند و یکی از بهترین شخصیت های مکمل سینمای ایران را «آیدا» دانست.

فریدون جیرانی نگاه میری را در فیلم «سارا و آیدا» اخلاقی دانست و میری هم درباره چنین دیدگاهی اینطور توضیح داد که درمورد پایان فیلم خیلی بحث بود و از همان زمان فیلمبرداری هم این بحث ها وجود داشت ولی در نهایت همین پایان انتخاب شد، شاید بعضی آن را شعاری بدانند و عده ای دیگر هم قبولش داشته باشند.

مازیار میری در پاسخ به اینکه چرا قضاوت به عهده تماشاگران گذاشته نشده، گفت: فیلم می توانست نمایش خارج از کشورش را زودتر شروع کند اگر پایانش طور دیگری بود ولی فکر کردم اینطور درست تر است  یعنی علاقه مندم بابت شرایطی که همه ما داریم و ناامیدی در حال نهادینه شدن است و هر کسی فکر میکند هیچ کاری نمیشود کرد و نباید کرد در حوزه سینما کاری بکنیم یا حرفی بزنیم یا با خیال تماشاگر بازی کنیم و به این برسیم که این پایان درست تر است.

این کارگردان درباره اعتقاد به نسبی گرایی در اخلاق گفت: از نسبی گرایی گذشته و عقربه های اخلاق در حال پایین آمدن هستند. بی اخلاقی انگار باعث امتیاز آدم ها می شود. بی اخلاقی در حال جایگزین شدن اخلاق است. از گفتگوهای ما، از حق ضایع کردن های ما و از همه چیز این کاملا مشهود است و بر می آید.

جیرانی این سئوال را مطرح کرد: اینکه بی اخلاقی مزیت شده  و اینکه میترسیم در فیلم مان جوانمرد بسازیم یا یک انسانی بسازیم که پای حرفی یا کاری می ایستد، ریشه در چه چیزی دارد؟

میری ریشه های بی اخلاقی را مختلف دانست و یکی از آنها را شرایط سیاسی و به دنبال آن شرایط اقتصادی جامعه دانست. اینکه ترقی اقتصادی برای آدمها امتیاز بزرگی شده و از طرفی ناامیدی برای عده ای به وجود آمده. یک گروه احساس کردند که باید پله های ترقی را به سرعت طی کنند بدون اینکه فکر کنند پاهایشان را روی شانه های چه کسانی میگذارند و تعداد زیادی هم به این آدمها نگاه کردند و فکر کردند چقدر شرایط خوب و درجه یکی دارند و باید آنها به زمین و زمان فحش دهند و درگیر شوند و از آنجایی که گروه بزرگی به آنهایی که به سرعت پیشرفت کردند، توجه نشان دادند، این تبدیل به واقعیت جامعه شد. ناامیدی، بی اخلاقی و اینکه ما نمیتوانیم کاری بکنیم غالب شد و باعث شد در تمام حوزه ها از جمله سینما و ادبیات طرف آدمهایی را بگیریم که فکر می کنند هیچ کاری نمیشود انجام داد و انگار هیچ چیز را نباید دوست داشت و هر کاری بکنیم هیچ اتفاقی نمی افتد.

کارگردان فیلم «سارا و آیدا» در بخش بعدی این گفتگو اظهار کرد : من به شرایط طبقه متوسط جامعه امیدوارم و فکر میکنم دوره گذار در حال اتفاق افتادن است و با اینکه حداقل در حوزه سینما نقد جدی دارم احساس میکنم شرایط در حال تغییر است.

میری فضای مجازی را ابزاری دانست که آدمها می توانند به وسیله آن با هم حرف بزنند و گفتگو کنند و قشر متوسطی را که سر جای خودش است و تلاش نامعقولی برای تغییر جایگاهش انجام نداده، قشر مورد احترامی دانست.

میری در ادامه این گفتگو درباره بازیگران فیلم «سارا و آیدا» حرف زد و غزل شاکری را بازیگری خوب دانست که همیشه دور از حاشیه بوده، بازیگری تئاتر در کارنامه اش دارد، موسیقی می داند و انتخابش را درست ارزیابی کرد . انتخابی که برخی در ابتدای کار مخالفش بوده اند و حالا با دیدن نتیجه معتقدند که انتخاب خوبی بوده است. او پگاه آهنگرانی را هم بازیگری بسیار منظم و حرفه ای دانست که برای کارش اهمیت زیادی قائل است. همچنین از علاقه مندی مصطفی زمانی در ایفای نقش منفی حرف زد و اینکه بعد از نقشهای مثبتی که ایفا کرده اشتیاق داشته که در این نقش حاضر شود و با خواندن فیلمنامه بیست صفحه ای اعلام آمادگی برای حضور در این فیلم کرده و به خوبی هم از پس نقش برآمده است.

مازیار میری همچنین گفت: ما به شدت از بخش بازیگری لطمه میخوریم . اصلا به نظرم مشکل مالی، مشکل اصلی نیست. مشکل عدم تمرکز و حرفه ای نبودن است. بازیگران انگار برای عکس و اینستا و ردکارپت فیلم بازی می کنند. انگار علاقه مندند که آنها دیده شوند. برایشان مهم نیست چه نقشی بازی میکنند و یا با کدام کارگردان همکاری دارند.

انگار تعداد فیلمهایی که به بازیگران پیشنهاد می شود و قراردادشان از چند میلیون به چند میلیون رسیده اهمیت دارد.

میری در بخش دیگری از گفتگویش به این موضوع اشاره کرد که جشنواره دارد اهمیتش را از دست می دهد و تبدیل به دورهمی میشود. اینکه به داورها گفته شود برای ۱۸ رشته در عرض ده روز تصمیم بگیرند کار را سخت تر می کند.

جیرانی هم به دوره ای اشاره کرد که عسگرپور تعداد جوایز را کم کرد و دوره خوبی هم بود ولی دوباره در دوره های بعد جوایز زیاد شدند.

مازیار میری در همین راستا گفت: ما در سال گذشته جشنواره فیلم فجر که آقای اسعدیان دبیر جشنواره خانه سینما و مدیر اجراییش بودند با آقای ایوبی گفتگو کردیم. آقای میرکریمی در مقام مدیر عامل خانه سینما شاهدند. قرار براین شد که اصلا جشنواره فیلم فجر برگردد به همان ۵ یا ۶ جایزه اصلی و همه این جوایز برگردند به خانه سینما. حتی مسئله مالی که برای همکارهای ما امکان دارد مهم باشد و حتما مهم است جوایز نقدیش هم برود به خانه سینما و آقای ایوبی قبول کرد که این کار را انجام دهد ولی اصناف مشکل داشتند و انگار دوست داشتند از دو طرف جایزه بگیرند. آقای حیدری هم علاقه مند نبود چون در اولین سالی که میخواست دبیر باشد وارد یک سری مشکلات و درگیریهای احتمالی میشد و فکر می کرد شاید جشنواره دچار مشکل شود. اگر به نظرم جشنواره ما به مدیریتی واحد برسد که بتواند به سینما کمک کند به شرایطی میرسیم که فکر کنیم جشنواره است…. با سینمای ایران نباید اینهمه آزمون و خطا کرد.

کارگردان «سعادت آباد» به عنوان عضو شورای پروانه ساخت درباره فیلمنامه ها هم گفت: به نظرم نگاه سینما و نزدیکی اش با مردم بیشتر شده. اما همچنان ناامیدی وجود دارد که بخشی از آن هم واقعیتی است که از دل جامعه بیرون می آید و نمیشود کتمانش کرد و هر چقدر هم بگوییم این تلخ است و ناامیدی دارد نمیتوانیم حذفش کنیم و نباید حذفش کنیم اینها چیزهایی هستند که وجود دارند اما اینکه در آنها امید و یا تلنگری هم بگذاریم میتواند اتفاق بهتری بیفتند  ولی همچنان تلخی وجود دارد . تلخی ای که فکر کنم امسال هم داشته باشیم و از شرایط زندگی خودمان می آید. ما به عنوان فیلمساز باید چیزی را که وجود دارد ثبت کنیم. زمان ما زمان دلگیری است. اتفاقات بد می افتند آدمها گفتگوهایی می کنند که همدیگر را آزار می دهند به همین دلیل تلخی وجود دارد ولی در فیلمنامه هایی که خواندم احساس کردم تلخی کمتر از سال گذشته شده و باید مسئولین به این نکته توجه داشته باشند.