سینماسینما،سپیده ابرآویز:
۱٫ اگر زندگی را بازی دومینویی فرض کنیم که با یک حرکت اشتباه بقیه مهره های آن فرو می ریزد ، بدون تاریخ یدوت امضا حکایت همان یک حرکت اشتباه است .حرکتی که به درستی در همان دقایق اول فیلم قرار داده شده تا بدون معطلی ضربه کاری اول را به تماشاگر بزند و به او بگوید بنشین که می خواهم برایت قصه پر کششی تعریف کنم.
۲٫ ایجاد تعلیق اولیه با صحنه تصادف دکتر و راکبین موتور ، گره را می اندازد . این گره به مرور محکم تر می شود و قصه در فضایی سرد و سیاه جلو می رود.
۳٫اینکه جلیلوند فیلمساز خوش فکری است جای انکار ندارد.اینکه او بلد است پا به جاهایی بگذارد که روایتی تازه دارند هم کاملا ثابت شده است.سال گذشته در فیلم ۴ شنبه ۱۹ اردیبهشت نیز در داستانی اپیزودیک فضاهایی را خلق کرد که نوعی بدعت در موقعیت ، شیوه روایت و کارگردانی آن وجود داشت.
۴٫در بدون تاریخ بدون امضا هم جلیلوند به سمت دو موقعیت تازه می رود و اصطلاحا دو دگرجا را کشف می کند که کمتر فیلمسازی به سراغ آن رفته است ، پزشکی قانونی و کشتارگاهی که در آن لاشه مرغ های مرده به آدم های کم بضاعت فروخته می شود.
۵٫ اصلا انگار جلیلوند تصمیم می گیرد فیلمی بسازد که سرتاسر صدای مرگ می دهد.کمابیش سکانسی وجود ندارد که خبری از مرگ در آن نباشد.
۶٫ انتخاب بازیگرهای مناسبی مثل امیر اقایی و نوید محمدزاده برای دو نقش سرد وگرم هوشمندانه و بازی گرفتن از آنها و استفاده از تمام ظرفیت های شان کاملا درست و حرفه ای اتفاق افتاده است .بماندکه هدیه تهرانی همان همیشگی است .نه پله ای بالاتر و نه پایین تر . جایی خنثی. بین سردی آقایی و گرمای محمد زاده .زکیه بهبهانی هم به عنوان چهره ای تازه ، در نخستین حضور سینمایی اگرچه خارق العاده نیست اما پذیرفتنی است.
۷٫جلیلوند در ایجاد لحظات سکوت و اکتفا به نمایش چند تصویر، قدرت کارگردانی اش را به رخ می کشد و این قدرت کمابیش در کل فیلم جریان دارد.
۸٫آنچه به طرز فزاینده ای روان مخاطب را می آزارد تلخی بیش از اندازه ای است که پی در پی بر سر شخصیت ها می آید .شاید قانع کننده ترین پاسخ کارگردان این باشد که همه این ها واقعیت های اجتماعی است .چقدر ، چرا و تا کی لازم است ما شاهد این همه واقعیت های اجتماعی باشیم وقتی از دست هیچ کداممان کاری ساخته نیست ؟ اصلا چطور باور کنیم پزشک متخصصی را که بیمه ماشینش را به عنوان ساده ترین رفتار قانونمند یک شهروند پرداخت نمی کند ولی حاضر می شود چنین فداکار ظاهر شود و
در قبال واقعیت های اجتماعی این گونه مسیولانه برخورد کند؟
۹٫ کدام دکتر ، روان شناس یا جامعه شناسی توصیه می کند به سالن سینما بروید ، خودآزاری کنید و میان همه واقعیت های اجتماعی که خودتان هر روز به آن دچارید دردی هم به دردهایتان بیافزایید؟ با دهانی تلخ ، بعضی در گلو و دستانی گره خورده از سالن بیرون بیایید ، سری تکان بدهید و فقط بگویید :آخی ، چه دردناک!
۱۰ بدون تاریخ بدون امضا فیلم بدی نیست تکنیکش درست است و فیلمنامه اش اشکال ندارد .اشکالش همان اشکال شکلات تلخ ۹۰٫/.است .زیادی تلخ است .آن قدر تلخ که نه برای قلب خوب است ، نه جسم و نه ذهن.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بغضت را قورت بده/ نگاهی به فیلم «شب، داخلی، دیوار»
- سیر روز در شب/ نگاهی به فیلم «شب، داخلی، دیوار»
- رستگاری در حزن/ نگاهی به فیلم «شب، داخلی، دیوار»
- تهیهکننده «شب، داخلی، دیوار» درخواستی برای پروانه نمایش نداشته است
- بیانیه برادران جلیلوند در پی انتشار نسخه قاچاق «شب، داخلی، دیوار»
- انتشار غیرقانونی «شب داخلی دیوار»
- دو جایزه جشنواره نیویورک برای «شب، داخلی، دیوار»
- حضور «شب، داخلی، دیوار» در آستانه اکران جهانی در جشنواره «کمرا ایمیج»
- «بدون تاریخ، بدون امضا» به نمایش خانگی آمد
- جایزه اصلی جشنواره ژنو به «شب، داخلی، دیوار» رسید
- اکران فیلمی با بازی نوید محمدزاده در جشنواره حقوق بشر ژنو
- با حضور امیر اثباتی، وحید جلیلوند و سعید عقیقی؛ مداخلهی هنرمند سینما در صورتبندی امروز و فردا بررسی میشود
- گفتوگو با علیرضا تابش درباره سیر تاریخی ساخت فیلم سیاسی در سینمای ایران/ «زمان» یک فیلم اجتماعی را سیاسی میکند
- «شب، داخلی، دیوار» در فهرست نامزدهای جوایز آسیا پاسیفیک
- نشست «شب، داخلی، دیوار» در ونیز برگزار شد/ وحید جلیلوند: بدون دوقطبیها «گفتگو» بهتر شکل میگیرد
نظرات شما
پربازدیدترین ها
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- نگاهی به «عروج» به بهانه زادروز لاریسا شپیتکو/ لحظه روبرو شدن با «خود»
- «بیگانه» کامو مقابل دوربین کارگردان فرانسوی میرود
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- حقایقی درباره فیلم یک تکه نان به بهانه پخش آن از شبکه نمایش
آخرین ها
- یک واکنش دیرهنگام؛ بیانیه آکادمی داوری در پی خشونت علیه برنده اسکار
- پس از ۴ دهه برگزاری در یوتا؛ جشنواره ساندنس به کلرادو میرود
- فرشته سقوط کرده/ نگاهی به فیلمنامه «هیات منصفه شماره ۲» با بررسی عناصر مشترک درامهای دادگاهی
- «داستان سلیمان»؛ یک داستان واقعی از هزاران پناهجوی جهان
- «یک نبرد پس از دیگریِ» دیکاپریو کوتاهتر شد!
- یک عشق بی رحم،مجازات اعدام را در بریتانیا لغو کرد
- اکران آنلاین «زودپز» در شبکه نمایش خانگی
- نتفلیکس با «صد سال تنهایی» به یک رمان کلاسیک «غیرقابلاقتباس» جان میبخشد
- «ذهن زیبا»؛ اتفاقی زیبا در تلویزیون
- اسرائیل، کارگردان برنده اسکار را بازداشت کرد
- یک جایزه برای مجری اسکار؛ کونان اوبراین، جایزه مارک تواین را گرفت
- برای دستاوردهای یک دهه فعالیت حرفهای؛ بالاترین تجلیل سینمایی بریتانیا از تام کروز
- داوری فیلمساز ایرانی در جشنواره مورد تایید اسکار
- نگاهی به «اکنون»/ هنرِ شنیدن
- «بیگانه» کامو مقابل دوربین کارگردان فرانسوی میرود
- «روایت ناتمام سیما» قاچاق شد/ علیرضا صمدی: خواهش میکنم نسخه غیرقانونی را نبینید
- نقدچیست؟ منتقدکیست؟
- نوروز موسیقایی با فیدیبو؛ برنامه فستیوال موسیقی «گوشه» اعلام شد
- دارن آرونوفسکی میسازد؛ اقتباس سینمایی از رمان «کوجو»
- «بیصدا حلزون»؛ تلخی میان تصمیم و تسلیم
- «سلب مسئولیت»؛ کابوسی پنهانشده پشت نور
- خبرهای اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن؛ مجیدی و فرهادی نمیرسند/ در انتظارِ روستایی، پناهی، مکری، کاهانی و اصلانی
- اختصاصی سینماسینما- کنفرانس خبری؛ ۱۰ آوریل/ احتمال حضور جارموش، لینکلیتر، اندرسن، مالیک و برادران داردن در جشنواره کن
- تبعات کرونا و اختلافات حقوقی با برادران وارنر؛ اعلام ورشکستگی شرکت تولیدکننده فیلمهای «ماتریکس» و «جوکر»
- به هر سازی رقصیدیم غیر از ساز دل خویش/ این بهاریه نیست، نامهای است برای امیروی امیر نادری
- تفاوت ساعت «۶ صبح» و «۵ عصر»
- پوستر بخش ۱۵ روز کارگردانان جشنواره کن منتشر شد
- یادداشت علیرضا داود نژاد برای مهدی مسعود شاهی
- هدیه نوروزی سوینا؛ انتشار نسخه ویژه نابینایان «پدرخوانده (۲)» با صدای فرهاد اصلانی
- یک جایزه دیگر برای «دانه انجیر معابد»/ برندگان جوایز فیلم آسیایی معرفی شدند
فیلم اقای جلیلوند واقعا فوق العاده ست،هرچند که احساس میکنم امسال با فیلم ایشون اونطور که شایسته هست برخورد نشد ومنتقدان کمی کم لطفی میکنند،ومتاسفانه چون ما منتقدان خوبی نداریم،تمام صحبت ها در مورد فیلم ایشون وفیلمهای دیگه کاملا سلیقه ایست بخاطر اینکه کاملا نظرات منتقدان باهمدیگر تفاوت دارد،واینکه شما صحبت از تلخی این فیلم کردید،کاملا درست است فیلم فیلم تلخیست اما این فیلمها باید باشند تا ما ادمهای بیخیال رو کمی به خودمون بیاره،ودر ذهنمون این رو تداعی کنه که از کنار مسائل بی تفاوت عبور نکنیم،امیدوارم روزی برسد که ما ایرانیها فرهنگ سینمایی پیدا کنیم وسینما صرفا برای تفریح وسرگرمی نباشد،سینما مکان فرهنگ سازی هم هست در سینما باید حرفهای خوب و درست زده شود،واز اقای جلیلوند هم برای فیلم زیباشون تشکر میکنم،فیلمی که بیشترین استقبال رو از جانب مردم سینما دوست عزیز داشت،امیدوارم سیمرغ کارگردانی بر دوش این کارگردان عزیز امسال بنشیند.