کیهان نوشت :تعدادی از بازیگران و فیلمسازان سینما طی نامهای به رئیسجمهوری خواستار رفع محدودیتهای ورود و خروج برای هنرمندانی شدهاند که صرفا جهت کارهای فرهنگی و هنری دچار ممنوعیت هستند و به عنوان مثال از بازیگر فراری، بهروز وثوقی نام بردهاند.
این درحالی است که براساس مدارک و اسناد از جمله خاطرات بازیگران و دستاندرکاران سینمای قبل از انقلاب مانند محمد علی فردین، عباس شباویز و عناصر محوری ساواک همچون پرویز ثابتی (در کتاب «در دامگه حادثه») و همچنین خاطرات خود وثوقی در کتاب زندگینامهاش که در لس آنجلس به چاپ رسیده، وی شریک اشرف پهلوی خواهر شاه معدوم و یکی از تبهکارترین عناصر رژیم فاسد گذشته بوده که از این طریق ثروتی به هم زده و چند ماه پیش از انقلاب همراه بسیاری از عوامل دربار و ساواک و دیگر مزدوران رژیم شاه، از کشورگریخت. وثوقی در سالهای بعد هم در خارج کشور در بسیاری از فیلمها و نمایشهای ضد ایرانی همراه عوامل ضد انقلاب بازی و همکاری کرد.
تا همین جا تناقضی در نامه عناصر یاد شده به رئیسجمهوری بوجود میآید که در آن به هنرمندانی اشاره داشتهاند که «صرفا به جهت کار هنری و فرهنگی با ممنوعیت خروج و ورود و ممنوعیت کار روبرو هستند» و پس از آن بهروز وثوقی را مثال آوردهاند. در حالی که بر اساس منابع و اسناد یاد شده، اصلا وثوقی به دلیل کار هنری و فرهنگی از ایران فرار نکرد بلکه به دلیل کارنامه سیاهش در همکاری با اشرف و باند تبهکارش بود که پشت به مردمش کرد وگریخت. چنانچه بسیاری دیگر از همپالکیهای او در سینمای آن روزگار که حتی فیلمهای مبتذلتر و مستهجنتر بازی کرده و یا ساخته بودند، در ایران ماندند. همچنین بسیاری دیگر که به خاطر ترس و وحشت از مجازات ملت، از ایران رفته بودند در فرصتهای مختلف به کشور بازگشتند که برخی ماندگار شدند و حتی به کار در سینما و تلویزیون مشغول شدند و بعضی دیگر نیز به رفت و آمد پرداختند. اما یکی از معدود افرادی که به دلیل کارنامه سیاهش در خیانت به ملت حتی برای یک بار هم به کشورش برنگشت بهروز وثوقی بود.
لازم به ذکر است چندی پیش سخنگوی قوه قضاییه اعلام کرد که هیچ ایرانی منعی برای ورود به کشور ندارد. سخنگوی قوه قضاییه البته این موضوع را هم متذکر شده که «هر کسی ایرانی هست و بازیگر و هنرمند فرقی نمیکند میتواند به داخل کشور بیاید… ولی اگر احیانا مرتکب جرمی شده و جرمش قابل گذشت نباشد و شاکی خصوصی داشته باشد، باید پاسخگو هم باشد…»
همانطورکه در طول سالهای پس از انقلاب هم هیچگاه حتی برای ورود مجرمترین و خیانتکارترین افراد به کشور ممنوعیتی وجود نداشت. چنانچه مردم ایران در آرزوی بازگشت شاه و محاکمهاش بودند، همانطور که همین امروز در آرزوی بازگشت یا بازگرداندن خیلی از مجرمان و خائنان به ایران هستند؛ از خاوری گرفته تا کشمیری و مریم رجوی و تروریستهایی مانند او و تا بهروز وثوقی!
گفتنی است؛ با کشف سرحلقه نگارش نامه یاد شده، میتوان اهداف کلید خوردن پروژه اصرار به بازگشت عناصری مانند شریک اشرف پهلوی را کامل بهدست آورد.
تا همین جا تناقضی در نامه عناصر یاد شده به رئیسجمهوری بوجود میآید که در آن به هنرمندانی اشاره داشتهاند که «صرفا به جهت کار هنری و فرهنگی با ممنوعیت خروج و ورود و ممنوعیت کار روبرو هستند» و پس از آن بهروز وثوقی را مثال آوردهاند. در حالی که بر اساس منابع و اسناد یاد شده، اصلا وثوقی به دلیل کار هنری و فرهنگی از ایران فرار نکرد بلکه به دلیل کارنامه سیاهش در همکاری با اشرف و باند تبهکارش بود که پشت به مردمش کرد وگریخت. چنانچه بسیاری دیگر از همپالکیهای او در سینمای آن روزگار که حتی فیلمهای مبتذلتر و مستهجنتر بازی کرده و یا ساخته بودند، در ایران ماندند. همچنین بسیاری دیگر که به خاطر ترس و وحشت از مجازات ملت، از ایران رفته بودند در فرصتهای مختلف به کشور بازگشتند که برخی ماندگار شدند و حتی به کار در سینما و تلویزیون مشغول شدند و بعضی دیگر نیز به رفت و آمد پرداختند. اما یکی از معدود افرادی که به دلیل کارنامه سیاهش در خیانت به ملت حتی برای یک بار هم به کشورش برنگشت بهروز وثوقی بود.
لازم به ذکر است چندی پیش سخنگوی قوه قضاییه اعلام کرد که هیچ ایرانی منعی برای ورود به کشور ندارد. سخنگوی قوه قضاییه البته این موضوع را هم متذکر شده که «هر کسی ایرانی هست و بازیگر و هنرمند فرقی نمیکند میتواند به داخل کشور بیاید… ولی اگر احیانا مرتکب جرمی شده و جرمش قابل گذشت نباشد و شاکی خصوصی داشته باشد، باید پاسخگو هم باشد…»
همانطورکه در طول سالهای پس از انقلاب هم هیچگاه حتی برای ورود مجرمترین و خیانتکارترین افراد به کشور ممنوعیتی وجود نداشت. چنانچه مردم ایران در آرزوی بازگشت شاه و محاکمهاش بودند، همانطور که همین امروز در آرزوی بازگشت یا بازگرداندن خیلی از مجرمان و خائنان به ایران هستند؛ از خاوری گرفته تا کشمیری و مریم رجوی و تروریستهایی مانند او و تا بهروز وثوقی!
گفتنی است؛ با کشف سرحلقه نگارش نامه یاد شده، میتوان اهداف کلید خوردن پروژه اصرار به بازگشت عناصری مانند شریک اشرف پهلوی را کامل بهدست آورد.
برچسبها: بهروز وثوقی
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نگاهی به فیلم «کندو»/ جهانی بدون ترحم
- دو تصویر از تاریخ دوبله ایران
- چرا کیارستمی جایزهی کوروساوا را به بهروز وثوقی اهدا کرد؟/ مرور یک خاطره از دو سینماگر
- تجلیل منتقد معروف بریتانیایی از فیلم «قیصر»/ فیلمی که اسکورسیزی و تارانتینو دوستش خواهند داشت
- واکنش بهروز وثوقی به انتشار اخباری درباره بازگشتش به ایران
- رئیس مرکز خدمات مشاوره ایرانیان خارج از کشور: مانعی برای آمدن بهروز وثوقی به ایران نیست/ بستر برای بازگشت هنرمندان مهیا شده
- قسمت دوم همسفر پس از ۴۵ سال با حضور بازیگران اصلی ساخته می شود
- برشهای کوتاه/ تصاویری از نقشآفرینی بهروز وثوقی در فیلم طوقی
- برترینهای سینمای ایران در صد سال اخیر به انتخاب نویسندگان سینماسینما/ بخش نهم
- برترینهای سینمای ایران در صد سال اخیر به انتخاب نویسندگان سینماسینما/ بخش هشتم
- بخشهایی از مراسم اختتامیه جشنواره که در پخش زنده تلویزیون به نمایش در نیامد + عکس
- روایت امیر حسن چهلتن از فردین، ناصر ملک مطیعی و بهروز وثوقی
- برشهای کوتاه/ ترانه «مرد تنها» با صدای فرهاد در فیلم «رضا موتوری»
- برشهای کوتاه/ صحنههایی از فیلم «کندو»
- پیامهای تسلیت هنرمندان در پی درگذشت محمدرضا شجریان
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- مژده شمسایی: پیکر بهرام بیضایی در آمریکا به خاک سپرده میشود
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه





