سینماسینما، رضا صائمی
فارغ از اینکه قصههای جنایی و معمایی واجد تعلیق و ظرفیت رمزگشایی بالایی است و مخاطب را با خود همراه و درگیر میکند، «مهین» به دو دلیل دیگر هم جذابیت دارد. اول اینکه یک مستند است و قصه واقعی یک جنایت سریالی را روایت میکند، دوم اینکه درباره زنی است که دست به قتل زده. غالبا تصور عموم از قاتل، مردانه است و رمزگشایی از یک زن قاتل با توجه به سویههای عاطفی و احساسی زن، کنجکاوی بیشتری برای فهم موقعیت او ایجاد میکند. ضمن اینکه این زن دست به قتل سریالی و زنجیرهای زده که این در نوع خودش تازه و بکر است. چنانچه در مستند هم متوجه میشویم، او نخستین زن قاتل سریالی در ایران شناخته شده و همه این عوامل، سوژه مستند را داغتر میکند. شگفتی ماجرا زمانی بیشتر میشود که با تماشای مستند و آشنایی با مستند متوجه میشویم او بهظاهر یک زن معمولی است، حتی با عقاید و پوشش مذهبی. فیلمساز هم تلاش کرده به سوژه صرفا به عنوان یک مجرم نگاه نکند و با پرداختن به شرایط زندگی او و ریشهیابی رفتاری قتلها، روایتی روانکاوانه از سوژه نیز ارائه دهد.
آنچه در ساختار روایی و فرم مستند «مهین» بیش از هر چیز جلب توجه میکند، بازسازی صحنههای قتل یا بازجویی از قاتل است که به موازات فیلمهایی واقعی که از او وجود دارد، مماس شده و کمک میکند مخاطب به شکل بصری با موقعیت سوژه آشنا شود. از این رو مستند سر و شکلی سینمایی هم میگیرد و به نوعی ژانر پلیسی و معمایی نزدیک میشود. این تمهید به سویه قصهگو بودن فیلم عمق میبخشد و التهاب و کشش آن را افزونتر میکند. از منظر محتوایی میتوان مستند «مهین» را واجد دو مولفه اساسی دانست؛ یکی رمزگشایی از حادثه یا فاجعه که همان قتلهای سریالی است و دوم رمزگشایی از قاتل که از طریق واکاوی دلایل و انگیزههای او از این جنایتها صورت میگیرد. در واقع محمدحسین حیدری، کارگردان مستند، تلاش کرده با ترکیب روشی تحقیقی و پژوهشمحور با درامی روانشناختی یا همان پسیکودرام، مستندی چند بعدی و البته منسجم و هویتمند بسازد که صرفا مبتنی بر هیجانات و سویه سرگرمکننده موقعیتی مثل قتل و قاتل نیست، بلکه قصد دارد مخاطب را به یک خودآگاهی نسبت به وضعیت سوژه برساند. تقطیع مصاحبهها و گزارشها و درهمتنیدگی آن با دو بخش بازسازی قتل و بازنمایی گزارش واقعی قتل و گفتوگوی قاتل درنهایت به ریتم خوب و متناسب با ذات سوژه منجر شده و مستند «مهین» را به یک اثر خوشساخت و پرتعلیق بدل کرده است. ضمن اینکه مخاطب را با چهره و شخصیت اولین زن قاتل سریالی در ایران آشنا میکند.
منبع: ماهنامه هنروتجربه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- الهام حسینزاده: «هنر و تجربه» به تمرکز پایگاهی، نمایشی و تبلیغاتی نیاز دارد
- کاوه مظاهری: نظم و تمرکز در اکران «هنر و تجربه» ضروری است
- هنروتجربه، شاهرگ حیاتی ورود به سینمای جهان
- اطلاعیه موسسه هنروتجربه در واکنش به تصمیم سازمان سینمایی/ قدردانی از سینماگران، امید به آینده
- افتتاح دومین دوره «نگاهی بر سینمای چین» با نمایش فیلم ژانگ ییمو
- اعلام اسامی فیلمهای حاضر در دومین دوره «نگاهی بر سینمای چین»
- به همت موسسه هنروتجربه و سفارت چین در ایران؛ دومین دوره «نگاهی بر سینمای چین» برگزار میشود
- «بوتاکس» در گروه هنروتجربه اکران میشود
- اکران آنلاین دو فیلم از ۱۲ خرداد
- ماجرای اولین قاتل سریالی زن ایران به ویاودیها رسید
- واکنش «هنروتجربه» به بیانیه داوران جشنواره فیلم فجر؛ نام سیمرغ «هنروتجربه» تغییر کند
- روایتی نو از یک موضوع تکراری/ نگاهی به فیلم «یلدا»
- سگها و آدمها/ نگاهی به فیلم «داگمن»
- حقایقی درباره جزیره رنگین به بهانه نمایش ویژه آن در گروه هنروتجربه
- عقرب/ نگاهی به فیلم «تمام چیزهایی که جایشان خالی است»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





