
فهیمهطباطبایی، روزنامهنگار در روزنامه همشهری نوشت :
تولد همسر محمدرضا گلزار با یک لندرور دیفندر اکتا جشن گرفته شد؛ خبری که خود گلزار با افتخار در اینستاگرامش منتشر کرد و حالا در بیشتر پیجهای خبری و صفحات پربازدید ترند شده است. هر انسانی برای استفاده از مال و اموال خود آزاد است و کسی نمیتواند برای دیگری در مورد خرید یک خودرو خط و نشان بکشد، اما باید قبول کرد که میان داشتن ثروت و بهرخکشیدن آن از زمین تا آسمان فرق است.
شاید بهتر است بگوییم که در «پزها»ی سریالی محمدرضا گلزار که چند وقت پیش هم نام او را با هشتگ انتقادی «پز نیست، سبک زندگیمه» گره زد، بحث اصلی تجمل نیست، بلکه موضوع همان فاصله سطح زندگی یک سلبریتی با مردم عادی است.
در روزگاری که عدهای از مردم شب و روز خود را به گرانی و تورم دوختهاند و برخی با شرمندگی از فرزندانشان روزگار خود را سپری میکنند جای سؤال دارد که چرا یک سلبریتی تصمیم میگیرد برای خرید لندرور دیفندر اکتا که بین ۱۵۰تا ۱۶۰هزار دلار، یعنی نزدیک به ۱۲میلیارد تومان قیمتگذاری شده است، جشن عمومی بگیرد. این کار فقط نشان دادن یک هدیه نیست، اعلام بیتفاوتی به حال عمومی جامعه است.
نخستین بار نیست که گلزار با این رفتار مرزی میان خود و مردم میکشد. درست یک ماه پیش بود که محمدرضا گلزار، بازیگر سینما عکسی از خود با کیف، کفش، عینک، ساعت و لباس برند در صندلی عقب خودروی لوکس خارجی در اینستاگرام منتشر کرد و در شرح آن نوشت: «پز نیست، سبک زندگیمه.» این عکس و شرح آن خیلی سریع در شبکههای اجتماعی فراگیر و نظرات طنزآلود و منفی زیادی حول محور آن مطرح شد. در واقع این پست جنجالی سرآغاز بحثی طولانی در حوزه تجملگرایی و فخرفروشی یا همان پز دادن شد.
مرور این قبیل رفتارها نشان میدهد که بحث بر سر خرید یک هدیه خاص نیست، موضوع بر سر درک نکردن موقعیت است. به آقای بازیگر باید هشدار داد که چنین رفتارهایی بهسرعت جامعه را از او بیزار خواهد کرد، چراکه همراه بودن با مردم کیلومترها با این قبیل فخرفروشیها فاصله دارد. اینکه گلزار در چنین شرایطی ترجیح میدهد هدیه میلیاردی و کادوپیچشدهاش را در معرض دید عموم بگذارد نشان میدهد که او نهفقط از مردم جدا شده، بلکه از فهم زمانه هم عقب مانده است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵





